[quote='elsever']
پس شما توهین کردن را نوعی تفریح قلمداد می نمایی و با آن حال می کنی !
[/quote]
اتیلا = elsever = fuzuli = جان و خرد
دلبند نمکین! باز جای شکرش باقی است که به توهین کردنت به تمدن ایرانی اعتراف می‌کنی. این گامی به جلو است!
پورپیرار = اتیلا = elsever = فضولی
لطیفه‌هایت - اگرچه چیزی جز توهین علنی و کامل به مفاخر و آثار تاریخی و فرهنگی ایران نیست - اما بسیار مفرح و شادی‌آور است و همه‌ی ما را سرحال می‌آورد. به راهت ادامه بده.
پس شما توهین کردن را نوعی تفریح قلمداد می نمایی و با آن حال می کنی !
البته این نوع زمینۀ فکری در نوشته هایت کاملا هویدا بود و خودت آنرا مکتوب کردی .
در تمام کامنت هایت آثار این افکار به خوبی دیده می شد
بایستی خاطر نشان کنم از کسانی که دنیا را از دریچۀ تنگ دیگر انکاری می نگرند و انگار در خلاء و تحت تأثیر افکار نفرت آمیز به دیگران نمو یافته اند ، انتظاری غیر از این نمی توان داشت .
لطفاً از این کلمات قصار بیشتر ایراد کنید تا همه از دیدگاههای تان بیشتر بهره مند 8-)شویم
از تریتا
پورپیرار = اتیلا = elsever = فضولی
لطیفه‌هایت - اگرچه چیزی جز توهین علنی و کامل به مفاخر و آثار تاریخی و فرهنگی ایران نیست - اما بسیار مفرح و شادی‌آور است و همه‌ی ما را سرحال می‌آورد. به راهت ادامه بده.
دوست گرامی .همانطور که این چهار اسم را مساوی هم دانسته ای روشن میشود با این منطق وجود کتیبه ای در بیستون را نشان هخامنشیان بدانی صرفا به این جهت که در جغرافیای ایران است . توهین را کسانی کردند که تاریخ این مرز و بوم را تحریف کردند و تاریخ دملی را به جای تاریخ واقعی به خورد مردم دادند و تاسف بار تر از ان عمل اهل اندیشه ای که تاریخ دملی را باور کردند.
از amoze عزیز
جناب آتیلا واقعا به این چیزایی که می گین اعتقاد دارین یا فقط مارو سرکار گذاشتین؟؟؟
دوست عزیز طبق شواهدی که در دست است بررسی میشود . این گناه من نیست که خیلی چیزها با هم جور در نمی ایند . گناه من نیست که نقش برجسته های بیستون با نقش برجسته های اشوری و شلمانصر مو نمیزند و شدیدا با ماجرای شلمانسر و ده قوم بنی اسراییل که به اسارت شلمانسر در امدند و در تورات نیز ذکر گردیده جور در میایند .
گناه من نيست كه خط ميخي و مخصوصا خط پهلوي را به هر صورت كه دلت ميخواد ميتوني بخواني .
[quote='اتیلا']سلام دوستان
اندر احوالات کتیبه بیستون .
نمیدانم این باستان شناسان و خط خوانان از کجا معنی این کلمات را اورده اند در حالی که تلفظ هیچ یک با دیگری نمیسازد .
با توجه به خط میخی و تلفظ ان مثلا لفظ داریوش را " داریاووش " " دَرَیَووش " " داریاموش " " دَرَ موش " " دارَنوش " تلفظ کرده اند و یا مثلا لفظ مصر را موردایه – میدریه- مدارایا - میصیر تلفظ کرده اند .
یا یک کلمه را یکی " سیچ " و دیگری " چی ثر " خوانده است اما در معنایش توافق دارند .
با در نظر گرفتن الفبای میخی و طرز قرائت رمز گشایان، اولویت در خواندن کلمه " اریامن " با کلمه " اهریمن " یا اهرمن – اهرمان " میباشد . یعنی بایستی این کلمه اهریمن خوانده میشد و بقیه قرائت ها در رتبه های بعدی قرار میگرفت اما به طرز غیر متعارف و ناسازگار همیشه از اریامن و مشابهاتش استفاده میشود .
البته با اندکی تغییر ( ان هم به صورت منطقی ) در این نوع خط میتوان انها را با الفاظ گوناگون در زبانهای مختلف قرائت نمود و معانی نیز کرد که خودش بحثی جداگانه است
اما نکته جالب ماجرا بند پایانی ستون چهارم (سطر ۸۹) میباشد که میدان مانور عده ای جاعل است که جاعلان انرا « زبان اریایی » ترجمه میکنند .
اولا کلمه ای که زبان از ان افاده شود وجود ندارد دوما این کلمه در قسمتی از کتیبه که به ایلامی نوشته شده وجود دارد نه در قسمتی که فارسی است سوما با توجه به خط میخی ایلامی نو که 350 تا 400 علامت بر ان مفروض است ( هنوز کاشفان و رمز گشایان در تلفظ حروف به اجماع نرسیده اند ) این کلمه را میتوان - ارامی – ایلامی و خیلی چیزهای دیگر خواند .
در مورد نقاشی کتیبه[b]
[b]قضیه شلمانصر پادشاه اشور و ده قوم بنی اسرائیل که تسلیم سلمانسر شدند ودر تورات نیز بدان اشاره شده و این تابلو به احتمال زیاد مربوط به همان قضیه میباشد چون وقتی تصاویر و مجسمه های شلمانسر را با پادشاهی که در کتیبه بیستون نقش بسته کنار هم بذاریم و مقایسه کنیم مطمئنا خواهیم گفت که این نیز شلمانسر است چون لباس و قیافه و موهای سر و ریش اشوری که شبیه ته بستنی قیفی میباشد در هردو عین هم است .
صد کیلومتر دور تر از این کتیبه در سر پل ذهاب یک کتیبه نیز فوق العاده شبیه به این کتیبه که منسوب به انو بنی نی میباشد که از لحاظ تاریخی متقدم بر داریوش میباشد .
اگر عادلانه قضاوت کنیم انچه در این میان و در این کتیبه ها حضورش بیجا و بدون سند است همان داریوش است . اگر از نزدیک نوشته ها را بررسی کنیم خصوصا کتیبه فارسی بیستون را شک و شبهه ما چندین برابر خواهد شد .
ادامه دارد [/quote]
جناب آتیلا واقعا به این چیزایی که می گین اعتقاد دارین یا فقط مارو سرکار گذاشتین؟؟؟:-(
[quote='اتیلا']نمیدانم این باستان شناسان و خط خوانان از کجا معنی این کلمات را اورده اند در حالی که تلفظ هیچ یک با دیگری نمیسازد . با در نظر گرفتن الفبای میخی و طرز قرائت رمز گشایان، اولویت در خواندن کلمه " اریامن " با کلمه " اهریمن " میباشد . یعنی بایستی این کلمه اهریمن خوانده میشد اما نکته جالب ماجرا بند پایانی ستون چهارم (سطر ۸۹) میباشد که میدان مانور عده ای جاعل است که جاعلان انرا « زبان اریایی » ترجمه میکنند . این کلمه را میتوان - ارامی – ایلامی و خیلی چیزهای دیگر خواند . در مورد نقاشی کتیبه قضیه شلمانصر پادشاه اشور و ده قوم بنی اسرائیل که تسلیم سلمانسر شدند ودر تورات نیز بدان اشاره شده و این تابلو به احتمال زیاد مربوط به همان قضیه میباشد چون وقتی تصاویر و مجسمه های شلمانسر را با پادشاهی که در کتیبه بیستون نقش بسته کنار هم بذاریم و مقایسه کنیم مطمئنا خواهیم گفت که این نیز شلمانسر است چون لباس و قیافه و موهای سر و ریش اشوری که شبیه ته بستنی قیفی میباشد در هردو عین هم است . گویا جاعلان یادشان رفته که قرار است متنهای بابلی و ایلامی ترجمه متن فارسی باشد . و نکته جالبترش این است که این متن را گویا یک شاگرد تنبل دوم دبستان برای زنگ انشایش نوشته [/quote]
پورپیرار = اتیلا = elsever = فضولی
لطیفه‌هایت - اگرچه چیزی جز توهین علنی و کامل به مفاخر و آثار تاریخی و فرهنگی ایران نیست - اما بسیار مفرح و شادی‌آور است و همه‌ی ما را سرحال می‌آورد. به راهت ادامه بده.
ادامه بیستون
اگر متنهای ایلامی و بابلی ترجمه ارامی را با متن پارسی کتیبه بیستون مقایسه کنیم به چیزهای جالبی بخورد میکنیم مثلا امار در متنها با یکدیگر تفاوت دارد شمار کشته‌شدگان مادی در متن بابلی ۳۸۲۷ نفر آمده؛ در حالیکه در متن آرامی تعداد ۵۸۲۷ نفر ثبت شده است. این اشتباهات در اسامی اشخاص و مکانها و حتی تاریخ نیز موجود است . گویا جاعلان یادشان رفته که قرار است متنهای بابلی و ایلامی ترجمه متن فارسی باشد .
و نکته جالبترش این است که این متن را گویا یک شاگرد تنبل دوم دبستان برای زنگ انشایش نوشته که اکثر سطور کتیبه این است که فلانی ها به دروغ گفتن من پسر فلانی و شاه فلان جا هستم و داریوش نیز انها را گرفته و همه شان را به طرز فجیعی نسل کشی کرده است .
به چند نمونه توجه کنید (( یک مُـغ به نام گَـئومات بود. او به دروغ چنین گفت: “من بـردیـا پسر کـورش هستم.” او پارس را شوراند.
یک خوزی به نام آثْـرینَـه بود. او به دروغ چنین گفت: “من شاه خـوزیـه (عیلام) هستم.” او خـوزیـه را شوراند.
یک بابلی به نام نَـدیتـَبَـئیرَه بود. او به دروغ چنین می‌گفت “من نَبوکُــدرَچَـرَه (نَـبوکَد نَـصَـر) پسر نَـبونید هستم.” او بابل را شوراند.
یک پـارسـی به نام مَـرتی‌یَـه بود. او به دروغ چنین می‌گفت: “من ایمَـنیش شاه خـوزیـه (عیلام) هستم.” او خـوزیـه را شوراند.
یک مادی به نام فْـرَوَرتیـش بود. او به دروغ چنین می‌گفت: “من خَشَثْریتَه از دودمان اووَخْشْتْرَه (هُوَخْشَـتَـرَه) هستم.” او ماد را شوراند.))
مشخص است كه جاعلان دست پاچگي زيادي در اين اثر افريني به خرج داده اند. و يادشان رفته كه چه تاريخي ميخواسته اند جعل كنند كه ظاهرا قابل قبول باشد
سلام دوستان
اندر احوالات کتیبه بیستون .
نمیدانم این باستان شناسان و خط خوانان از کجا معنی این کلمات را اورده اند در حالی که تلفظ هیچ یک با دیگری نمیسازد .
با توجه به خط میخی و تلفظ ان مثلا لفظ داریوش را " داریاووش " " دَرَیَووش " " داریاموش " " دَرَ موش " " دارَنوش " تلفظ کرده اند و یا مثلا لفظ مصر را موردایه – میدریه- مدارایا - میصیر تلفظ کرده اند .
یا یک کلمه را یکی " سیچ " و دیگری " چی ثر " خوانده است اما در معنایش توافق دارند .
با در نظر گرفتن الفبای میخی و طرز قرائت رمز گشایان، اولویت در خواندن کلمه " اریامن " با کلمه " اهریمن " یا اهرمن – اهرمان " میباشد . یعنی بایستی این کلمه اهریمن خوانده میشد و بقیه قرائت ها در رتبه های بعدی قرار میگرفت اما به طرز غیر متعارف و ناسازگار همیشه از اریامن و مشابهاتش استفاده میشود .
البته با اندکی تغییر ( ان هم به صورت منطقی ) در این نوع خط میتوان انها را با الفاظ گوناگون در زبانهای مختلف قرائت نمود و معانی نیز کرد که خودش بحثی جداگانه است
اما نکته جالب ماجرا بند پایانی ستون چهارم (سطر ۸۹) میباشد که میدان مانور عده ای جاعل است که جاعلان انرا « زبان اریایی » ترجمه میکنند .
اولا کلمه ای که زبان از ان افاده شود وجود ندارد دوما این کلمه در قسمتی از کتیبه که به ایلامی نوشته شده وجود دارد نه در قسمتی که فارسی است سوما با توجه به خط میخی ایلامی نو که 350 تا 400 علامت بر ان مفروض است ( هنوز کاشفان و رمز گشایان در تلفظ حروف به اجماع نرسیده اند ) این کلمه را میتوان - ارامی – ایلامی و خیلی چیزهای دیگر خواند . در مورد نقاشی کتیبه[b]
[b]قضیه شلمانصر پادشاه اشور و ده قوم بنی اسرائیل که تسلیم سلمانسر شدند ودر تورات نیز بدان اشاره شده و این تابلو به احتمال زیاد مربوط به همان قضیه میباشد چون وقتی تصاویر و مجسمه های شلمانسر را با پادشاهی که در کتیبه بیستون نقش بسته کنار هم بذاریم و مقایسه کنیم مطمئنا خواهیم گفت که این نیز شلمانسر است چون لباس و قیافه و موهای سر و ریش اشوری که شبیه ته بستنی قیفی میباشد در هردو عین هم است .
صد کیلومتر دور تر از این کتیبه در سر پل ذهاب یک کتیبه نیز فوق العاده شبیه به این کتیبه که منسوب به انو بنی نی میباشد که از لحاظ تاریخی متقدم بر داریوش میباشد .
اگر عادلانه قضاوت كنيم انچه در اين ميان و در اين كتيبه ها حضورش بيجا و بدون سند است همان داريوش است . اگر از نزديك نوشته ها را بررسي كنيم خصوصا كتيبه فارسي بيستون را شك و شبهه ما چندين برابر خواهد شد .
ادامه دارد
دیدگاههای کتاب الکترونیکی تخت جمشید
پس شما توهین کردن را نوعی تفریح قلمداد می نمایی و با آن حال می کنی !
[/quote]
اتیلا = elsever = fuzuli = جان و خرد
دلبند نمکین! باز جای شکرش باقی است که به توهین کردنت به تمدن ایرانی اعتراف می‌کنی. این گامی به جلو است!
پس شما توهین کردن را نوعی تفریح قلمداد می نمایی و با آن حال می کنی !
البته این نوع زمینۀ فکری در نوشته هایت کاملا هویدا بود و خودت آنرا مکتوب کردی .
در تمام کامنت هایت آثار این افکار به خوبی دیده می شد
بایستی خاطر نشان کنم از کسانی که دنیا را از دریچۀ تنگ دیگر انکاری می نگرند و انگار در خلاء و تحت تأثیر افکار نفرت آمیز به دیگران نمو یافته اند ، انتظاری غیر از این نمی توان داشت .
لطفاً از این کلمات قصار بیشتر ایراد کنید تا همه از دیدگاههای تان بیشتر بهره مند 8-)شویم
دوست گرامی .همانطور که این چهار اسم را مساوی هم دانسته ای روشن میشود با این منطق وجود کتیبه ای در بیستون را نشان هخامنشیان بدانی صرفا به این جهت که در جغرافیای ایران است . توهین را کسانی کردند که تاریخ این مرز و بوم را تحریف کردند و تاریخ دملی را به جای تاریخ واقعی به خورد مردم دادند و تاسف بار تر از ان عمل اهل اندیشه ای که تاریخ دملی را باور کردند.
دوست عزیز طبق شواهدی که در دست است بررسی میشود . این گناه من نیست که خیلی چیزها با هم جور در نمی ایند . گناه من نیست که نقش برجسته های بیستون با نقش برجسته های اشوری و شلمانصر مو نمیزند و شدیدا با ماجرای شلمانسر و ده قوم بنی اسراییل که به اسارت شلمانسر در امدند و در تورات نیز ذکر گردیده جور در میایند .
گناه من نيست كه خط ميخي و مخصوصا خط پهلوي را به هر صورت كه دلت ميخواد ميتوني بخواني .
اندر احوالات کتیبه بیستون .
نمیدانم این باستان شناسان و خط خوانان از کجا معنی این کلمات را اورده اند در حالی که تلفظ هیچ یک با دیگری نمیسازد .
با توجه به خط میخی و تلفظ ان مثلا لفظ داریوش را " داریاووش " " دَرَیَووش " " داریاموش " " دَرَ موش " " دارَنوش " تلفظ کرده اند و یا مثلا لفظ مصر را موردایه – میدریه- مدارایا - میصیر تلفظ کرده اند .
یا یک کلمه را یکی " سیچ " و دیگری " چی ثر " خوانده است اما در معنایش توافق دارند .
با در نظر گرفتن الفبای میخی و طرز قرائت رمز گشایان، اولویت در خواندن کلمه " اریامن " با کلمه " اهریمن " یا اهرمن – اهرمان " میباشد . یعنی بایستی این کلمه اهریمن خوانده میشد و بقیه قرائت ها در رتبه های بعدی قرار میگرفت اما به طرز غیر متعارف و ناسازگار همیشه از اریامن و مشابهاتش استفاده میشود .
البته با اندکی تغییر ( ان هم به صورت منطقی ) در این نوع خط میتوان انها را با الفاظ گوناگون در زبانهای مختلف قرائت نمود و معانی نیز کرد که خودش بحثی جداگانه است
اما نکته جالب ماجرا بند پایانی ستون چهارم (سطر ۸۹) میباشد که میدان مانور عده ای جاعل است که جاعلان انرا « زبان اریایی » ترجمه میکنند .
اولا کلمه ای که زبان از ان افاده شود وجود ندارد دوما این کلمه در قسمتی از کتیبه که به ایلامی نوشته شده وجود دارد نه در قسمتی که فارسی است سوما با توجه به خط میخی ایلامی نو که 350 تا 400 علامت بر ان مفروض است ( هنوز کاشفان و رمز گشایان در تلفظ حروف به اجماع نرسیده اند ) این کلمه را میتوان - ارامی – ایلامی و خیلی چیزهای دیگر خواند .
در مورد نقاشی کتیبه[b]
[b]قضیه شلمانصر پادشاه اشور و ده قوم بنی اسرائیل که تسلیم سلمانسر شدند ودر تورات نیز بدان اشاره شده و این تابلو به احتمال زیاد مربوط به همان قضیه میباشد چون وقتی تصاویر و مجسمه های شلمانسر را با پادشاهی که در کتیبه بیستون نقش بسته کنار هم بذاریم و مقایسه کنیم مطمئنا خواهیم گفت که این نیز شلمانسر است چون لباس و قیافه و موهای سر و ریش اشوری که شبیه ته بستنی قیفی میباشد در هردو عین هم است .
صد کیلومتر دور تر از این کتیبه در سر پل ذهاب یک کتیبه نیز فوق العاده شبیه به این کتیبه که منسوب به انو بنی نی میباشد که از لحاظ تاریخی متقدم بر داریوش میباشد .
اگر عادلانه قضاوت کنیم انچه در این میان و در این کتیبه ها حضورش بیجا و بدون سند است همان داریوش است . اگر از نزدیک نوشته ها را بررسی کنیم خصوصا کتیبه فارسی بیستون را شک و شبهه ما چندین برابر خواهد شد .
ادامه دارد [/quote]
جناب آتیلا واقعا به این چیزایی که می گین اعتقاد دارین یا فقط مارو سرکار گذاشتین؟؟؟:-(
پورپیرار = اتیلا = elsever = فضولی
لطیفه‌هایت - اگرچه چیزی جز توهین علنی و کامل به مفاخر و آثار تاریخی و فرهنگی ایران نیست - اما بسیار مفرح و شادی‌آور است و همه‌ی ما را سرحال می‌آورد. به راهت ادامه بده.
اگر متنهای ایلامی و بابلی ترجمه ارامی را با متن پارسی کتیبه بیستون مقایسه کنیم به چیزهای جالبی بخورد میکنیم مثلا امار در متنها با یکدیگر تفاوت دارد شمار کشته‌شدگان مادی در متن بابلی ۳۸۲۷ نفر آمده؛ در حالیکه در متن آرامی تعداد ۵۸۲۷ نفر ثبت شده است. این اشتباهات در اسامی اشخاص و مکانها و حتی تاریخ نیز موجود است . گویا جاعلان یادشان رفته که قرار است متنهای بابلی و ایلامی ترجمه متن فارسی باشد .
و نکته جالبترش این است که این متن را گویا یک شاگرد تنبل دوم دبستان برای زنگ انشایش نوشته که اکثر سطور کتیبه این است که فلانی ها به دروغ گفتن من پسر فلانی و شاه فلان جا هستم و داریوش نیز انها را گرفته و همه شان را به طرز فجیعی نسل کشی کرده است .
به چند نمونه توجه کنید (( یک مُـغ به نام گَـئومات بود. او به دروغ چنین گفت: “من بـردیـا پسر کـورش هستم.” او پارس را شوراند.
یک خوزی به نام آثْـرینَـه بود. او به دروغ چنین گفت: “من شاه خـوزیـه (عیلام) هستم.” او خـوزیـه را شوراند.
یک بابلی به نام نَـدیتـَبَـئیرَه بود. او به دروغ چنین می‌گفت “من نَبوکُــدرَچَـرَه (نَـبوکَد نَـصَـر) پسر نَـبونید هستم.” او بابل را شوراند.
یک پـارسـی به نام مَـرتی‌یَـه بود. او به دروغ چنین می‌گفت: “من ایمَـنیش شاه خـوزیـه (عیلام) هستم.” او خـوزیـه را شوراند.
یک مادی به نام فْـرَوَرتیـش بود. او به دروغ چنین می‌گفت: “من خَشَثْریتَه از دودمان اووَخْشْتْرَه (هُوَخْشَـتَـرَه) هستم.” او ماد را شوراند.))
مشخص است كه جاعلان دست پاچگي زيادي در اين اثر افريني به خرج داده اند. و يادشان رفته كه چه تاريخي ميخواسته اند جعل كنند كه ظاهرا قابل قبول باشد
اینجا را دقیقا درست فهمیدی
البته یک چیز را فراموش کرده ای ، مرتبط با غزها نیز می باشم :D
اندر احوالات کتیبه بیستون .
نمیدانم این باستان شناسان و خط خوانان از کجا معنی این کلمات را اورده اند در حالی که تلفظ هیچ یک با دیگری نمیسازد .
با توجه به خط میخی و تلفظ ان مثلا لفظ داریوش را " داریاووش " " دَرَیَووش " " داریاموش " " دَرَ موش " " دارَنوش " تلفظ کرده اند و یا مثلا لفظ مصر را موردایه – میدریه- مدارایا - میصیر تلفظ کرده اند .
یا یک کلمه را یکی " سیچ " و دیگری " چی ثر " خوانده است اما در معنایش توافق دارند .
با در نظر گرفتن الفبای میخی و طرز قرائت رمز گشایان، اولویت در خواندن کلمه " اریامن " با کلمه " اهریمن " یا اهرمن – اهرمان " میباشد . یعنی بایستی این کلمه اهریمن خوانده میشد و بقیه قرائت ها در رتبه های بعدی قرار میگرفت اما به طرز غیر متعارف و ناسازگار همیشه از اریامن و مشابهاتش استفاده میشود .
البته با اندکی تغییر ( ان هم به صورت منطقی ) در این نوع خط میتوان انها را با الفاظ گوناگون در زبانهای مختلف قرائت نمود و معانی نیز کرد که خودش بحثی جداگانه است
اما نکته جالب ماجرا بند پایانی ستون چهارم (سطر ۸۹) میباشد که میدان مانور عده ای جاعل است که جاعلان انرا « زبان اریایی » ترجمه میکنند .
اولا کلمه ای که زبان از ان افاده شود وجود ندارد دوما این کلمه در قسمتی از کتیبه که به ایلامی نوشته شده وجود دارد نه در قسمتی که فارسی است سوما با توجه به خط میخی ایلامی نو که 350 تا 400 علامت بر ان مفروض است ( هنوز کاشفان و رمز گشایان در تلفظ حروف به اجماع نرسیده اند ) این کلمه را میتوان - ارامی – ایلامی و خیلی چیزهای دیگر خواند .
در مورد نقاشی کتیبه[b]
[b]قضیه شلمانصر پادشاه اشور و ده قوم بنی اسرائیل که تسلیم سلمانسر شدند ودر تورات نیز بدان اشاره شده و این تابلو به احتمال زیاد مربوط به همان قضیه میباشد چون وقتی تصاویر و مجسمه های شلمانسر را با پادشاهی که در کتیبه بیستون نقش بسته کنار هم بذاریم و مقایسه کنیم مطمئنا خواهیم گفت که این نیز شلمانسر است چون لباس و قیافه و موهای سر و ریش اشوری که شبیه ته بستنی قیفی میباشد در هردو عین هم است .
صد کیلومتر دور تر از این کتیبه در سر پل ذهاب یک کتیبه نیز فوق العاده شبیه به این کتیبه که منسوب به انو بنی نی میباشد که از لحاظ تاریخی متقدم بر داریوش میباشد .
اگر عادلانه قضاوت كنيم انچه در اين ميان و در اين كتيبه ها حضورش بيجا و بدون سند است همان داريوش است . اگر از نزديك نوشته ها را بررسي كنيم خصوصا كتيبه فارسي بيستون را شك و شبهه ما چندين برابر خواهد شد .
ادامه دارد