نادرشاه و بازماندگانش

با سلام خدمت شماهایی که حداقل کتابهایی تاریخی از این زنان و مردان بزرگ این مملکت مطالعه میکنید. درست است که نادر انسان مستبد و جنگ آوری بود اما این را هم باید بگوییم که انسان های آن روزگار مثل الان تحصیل کرده و یا اهل تفکر که نبودند اونها درواقع شب و روز کار میکردند تا یه نونی برای خودشون دربیارن درغیر اینصورت میمردند که در واقع هم همینطور بوده و سیستم آموزشی هم که وجود نداشته که به مردم یاد بدند که این کار خوب هستش یا نه ، نادر شاه هم از درون این جمعیت شروع به رشد کرد و سوادی هم که نداشته که یه مطالعه کنه که صلح چی هستش و غیره ، و این آدم توی ارتش بزرگ شده و یاد گرفته که حرفش رو با شمشیرش باید بزند نه با عقلش؛ خلاصه این که روی پای خودش وایستاد و با اون وضعیت نابود شده مملکت که افغان ها تا اصفهان رو گرفته بودند که اگر نادر نبود احتمالا افغانستان نصف ایران کنونی رو داشتند و از طرفی دیگر عثمانی ها در غرب و روس ها را از شمال غربی بیرون کرده ،لازم که بگم این دو خطی که از نادر نوشتم دنیایی کاره یعنی این که به این راحتی که نیستش و واقعا کار هرکی هم نیست که این همه جنگ ها رو پیاپی پیروز شود. حالا ما این چنین شاهی داشتیم و ترک ها میان از سلطان سلیمان خودشون سریال میسازن، نمی دونم چی بگم دیگه، درد آدمی تازه شروع میشه وقتی میبینه که کشورهای دیگه میان از شاههاشون که نصف قدرت شاههای ایران هستند فیلم میسازن تا مردمشون بیشتر سلاطینشون رو بشناسن.

غارت و تجاوز فی نفسه کار درستی نیست حال چه برای آن وقت مشخص کنند چه نکنند. مانند این می ماند که دزدی وارد خانه ما بشود و برنامه اش این باشد که در 2 ساعت هرچه توانست بدزدد و بعد از آن دیگر دست به چیزی نزند و ما بخاطر این کار از وی تعریف و تمجید کنیم و از جوانمردی وی افسانه بسازیم.
من هیچ گاه نگفتم شاهان باید به دنبال حقوق بشر می بودند. آن هم در 300، 400 سال پیش. در آن زمان چیزی به نام حقوق بشر در فرهنگ عامه اروپائیها نیز جایی نداشت و تنها در نوشته های نخبگان و فیلسوفان یافت میشد. فقط گفتم سخنانی که بعضاً به برخی شاهان قدیم نسبت داده می شود چندان اعتباری ندارد و تنها به درد ارضای احساسات ناسیونالیستی می خورد.
من و شما به ایرانی بودن افتخار می کنید، یک آمریکایی به آمریکایی بودنش، یک آلمانی به آلمانی بودنش، یک ژاپنی به ژاپنی بودنش و یک هندی به هندی بودنش. اینها مفاهیمی نسبی است که بسته به هر کس و محل تولدش متفاوت خواهد بود. ولی غارت و تجاوز مفاهیمی نسبی نیستند و در همه نواحی جغرافیایی به طور مطلق مورد نکوهش قرار می گیرند. پس ایرانی بودن من دلیل نمی شود من جنایات یکی از شاهان سرزمینم را کار مثبتی جلوه بدهم هرچند ممکن است در کنار آن جنایات کارهای مثبتی نیز انجام داده باشد.
اینکه نادرشاه افعان ها را از ایران بیرون راند کار مثبتی بود ولی می توانست بعد ازآن به عمران و آبادانی بپردازد و لزومی به حمله به همسایگان و غارت آن ها نبود.

یعنی چی که اینقدر درباره ی جنایات نادر با هندی ها حرف می زنید؟مردی بزرگتر از نادر در ایران نیامده،نادر پس از فتح هند زمان مشخصی رو برای غارت به سربازانش داد که با توجه به زمان زندگی نادر غیر عادی نبود،وقتی شیپور رو میزدند که نشان دهنده ی پایان غارت بود هیچ سربازی حق نداشت به غارت ادامه بده،تا جایی که یکبار یک زن هندی پیش نادر میاد و بهش میگه سرباز تو دستش رو برده بود که گوشواره ی منو از گوشم دربیارهولی با شنیدن صدای شیپور دستش رو میکشه عقب و تو چه مرد بزرگی هستی که سربازت با اینکه میتونست غارت کنه نکرد.جایی هم خوانده اپم که کور کردن پسرش نقشه ی اطرافیانش بوده.در مورد خوبی های نادر هر چه بگوییم کم گفته ایم ولى مثل اینکه بعضی ها میخواستند هنوز زیر سلطه ی افغان ها باشند که تا این حد از او بد میگویند.دم از حقوق بشر میزنید غافل از اینکه در آن زمان کدام یک از سلاطین و پادشاهان حقوق بشر را رعایت میکردند؟شما برید خدا رو شکر کنید که مردانی مانند نادر شاه و رضا شاه رو داشتیم و گرنه من شک دارم که حتی ایرانی برایمان باقی میماند که بخواهیم به ایرانی بودنمان افتخار کنیم.

اگر از یک مغول نیز در مورد چنگیز خان بپرسید خواهد گفت اگر چنگیز خان نبود الآن مغولستانی نبود و اگر از یک هندی در مورد نادر بپرسید احتمالاً با تنفر از جنایات نادر سخن خواهد گفت. چون ما ایرانی هستیم جنایات امثال نادر شاه را نمی بینیم و او را قهرمان می دانیم همان طور که یک مغول در مورد چنگیز این گونه فکر می کند. ولی اگر یک متجاوز مانند چنگیز همان جنایات را انجام دهد می شود خونخوار.
ما قبل از اینکه از دید یک ایرانی به اشخاص و رویدادهای تاریخی نگاه کنیم باید از دید یک انسان به رنج و عذابی که امثال چنگیز و نادر بر مردم بی گناه تحمیل کردن نگاه کنیم.

مقایسه نادر با چنگیز خان مغول !!! :O:O به نظر میرسه بعضی از دوستان از تاریخ چیزی نمیدونن و مقایسه های عجیب و غریب میکنن .. اول تاریخ را به دقت مطالعه کنیم بعد نظر بدهیم. اگر نادر نبود در حال حاضر ایرانی هم وجود نداشت .. چنگیز؟؟!!

تعریف و تمجید از نادر شاه مانند تعریف و تمجید مغول ها از چنگیزخان مغوله. هندی های بیچاره چه گناهی داشتن که نادر از اینجا حمله کرد و بعد از کلی کشتار ثروتای اونجا رو غارت کرد؟ متاسفانه ما ایرانی ها همیشه به شاهانی که تنها کارشون کشورگشائی بود نگاهی اسطوره ای داریم و نه نگاهی تاریخی تحلیلی و حتی سعی میکنیم با نسبت دادن جملات زیبا و متفکرانه به این شاهان از اونها افرادی فیلسوف و دانشمند و متفکر و طرفدار حقوق بشر و ... بسازیم.

متاسفانه بدی نادر این بود که در انتهای عمر خوی عصبانیت او را گرفت .

ممنون .
ولی ای کاش کیفیتش بهتر بود .

نادرشاه افشار، موسس و سرسلسله افشاریان به مدت 12 سال( از 1114 تا 1126 خورشیدی ) در ایران سلطنت کرد که دوران کوتاه پادشاهی او سراسر جنگ و ستیز با بیگانگان ومتجاوزان افغان،عثمانی و روس و... همراه بود و توانست با عزم و اراده قوی و میهن پرستی خود و سربازان دلاورش خاک مقدس ایران را از وجود غارتگران و یورشگران پاک سازد و عزت و بزرگواری را دوباره به مردم ایران بازگرداند. افسوس که دوران حکومتش کوتاه بود و هیچگاه تن پروران و سوداگران جاه طلب داخلی آرمان و اهداف بزرگ او را که همانا اتحاد ملی بود، درک نکردند و دست از دشمنی و کینه ورزی با او برنداشتند..........

نادر شاه بزرگ مردی است که با تمام کاستیهایش نقش بسیار بزرگی در ایجاد ایرانی یک پارچه و متمرکز داشته است . او توانست در مدت هجده سال سلطنت خود منافع روس و انگلیس را بارهابه خطر اندازد . بعد از نادر تاریخ ایران چنین مردی را به خود ندیده است .با مرگ نادر بود که روس و انگلیس به فکر تجزیه ایران افتادند . نادر در اواخر عمر خود تند خو و دچار بیماری پارانویا شد و به همین خاطر فرزند خود را نابینا کرد . اگر نادر این بیماری را نداشت و میتوانست چندین سال دیگر سلطنت کند شاید تاریخ ایران به گونه ای دیگر رقم میخورد . او انسانی کامل نبود اما کسی بود که توانست ننگ سلطان حسین صفوی را پاک کند و افغانها و ازبکها را از خاک ایران بیرون کند . او توانست با سپاهی ضعیف از لحاظ ساز و برگ نظامی عثمانی ها را بارها شکست دهد و شکست چالدران را تا اندازه ای جبران کند . کاش .....