نوکلئیک روح

.
برگرفته از کتاب:

بزرگتر که می شوی
سختی می بینی و سخت می شوی
بزرگتر که می شوی
راهی نداری محکم می شوی
راهی نداری سنگ میشوی
با این همه ریتم درد
با این همه بود گرم و نبود سرد
با این همه خیال بود و شک نبود
با این همه اشک نیمه شب چه بود؟
دو دو تا چهار تا که می کنی
عشق به صرفه نیست
مشکل این است عاشق که می شوی
هیچ دو دو تایی چهار نمی دهد
بزرگتر که می شوی
دو دو تاهایی که چهار می دهد
دیگر حال نمی دهد

-----------------------------------

می گویی دوستم داری
به چشمان معصومت نگاه می کنم
از این چشمان پاک و معصوم قبلا زیاد دیده ام
چشمان پاک و معصومی که راحت و روزمره
از پشت خنجر زدند و
من عاشقانه محو تماشایشان بودم
چشمان پاک و معصومی که زندگی ام را
چنان تلخ کردند
که هر ثانیه هزار بار آرزوی مرگ می کردم
ولی نه!
مگر می شود همه دنیا بد باشند؟
پس این همه ...شعر انرژی مثبت چه می شود؟
می تونم نیمه پر لیوان را نگاه کنم
این چشمها پاک هستند نمی توانند دروغ بگویند
این با بقیه فرق دارد
مشکل اینجاست که
برای چشمان قبلی هم همین را گفتم
برای آن همه چشم قبلی هم همین را گفته بودم
آی آدمهاا!
یعنی دوست داشتن اینقدر سخت است؟
یعنی قیمت دوست داشتن اینقدر کم است؟
من مریض شده ام!
می مریضی لاعلاج گرفته ام!
نه دیگر می توانم به چشمی اعتماد کنم و
نه دلم می آید اعتماد نکنم.