شکوفه حیرت
امتیاز دهید
نویسنده:
محمود کیانوش
امتیاز دهید
محمود کیانوش، شاعر، داستان نویس و منتقد ادبی، در معرّفیِ کتاب «شکوفۀ حیرت»، برای انتشارِ آن در «کتابناک»، می گوید: «از زمانِ نوشتنِ اوّلین شعرهای این مجموعه پنجاه وهشت سال می گذرد. به عبارت دیگر، اینها گزیدۀ شعرهای منثوری است که من در فاصلۀ بیست و یک سالگی تا سی سالگی (1334 تا 1343) نوشته ام. در آنها با جوانی همراه می شوید که با دلِ خود از شورِ عشق سرشار است، از دریچۀ احساسِ خود تماشاگرِ زیباییهای طبیعت است، با ملاحظۀ ستم و ناروایی در جامعه به خشم می آید، با تأمّل در معنایِ هستی دچارِ حیرت فلسفی می شود، و در عینِ حال می کوشد که در جریانِ تجربه های عینی و ذهنیِ خود، دریافتهایِ شاعرانه ای را که در لحظه هایی خاصّ بر او حادث می شود، با کلامی پاک و سنجیده تصویر کند. خوانندۀ جوانِ امروزیِ این شعرها با نمونه هایی اصیل از مشغولیتهای فکری و روحیِ بعضی از جوانانِ پنجاه، شصت سال پیشِ جامعۀ خود، که چشم اندازی تاریخی و جهانی داشته اند، آشنا می شود.
بیشتر
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی شکوفه حیرت
که جامِ چشمانم را لبریز می کند از خون،
با فریادهایش،
باخشمِ نامیرندۀ جنون،
در برابرِ شکیبِ من:
معصومانه و خاموش.
و نه به خاطرِ شب،
که در ویرانۀ خویشم سرگردان می کند،
با طنین بی آغاز و پایانش
که در نیمروزِ روشنِ هیچ رؤیایی فرو نمی شکند،
با سماجتی وهن آمیز و تلخ
در برابرِ خستگیِ خاکساری چون من:
رام و فروتن.
نه به خاطرِ پاییز
که باز می سراید ترانه ها را از پایانشان،
و با نهیبی دهشتناک
باز می گرداند رنگها را به نهانگاهشان؛
سرودش چون بدرودِ نومیدان
آرام،
نهیبش چون خواب بیماران
مطبوع.
و نه به خاطرِ بهار
که پردۀ هر ساله را باز می گشاید،
بی تغییری هیچ،
نه آوازی،
نه شکوفه ای از آن گونه که نیست،
نه حتّی یک عطر،
نه حتّی یک رنگ؛
جلایش می فریبد که:
امید!
شکوهش می سراید که:
درنگ!
به خاطرِ هیچکدام!
تنها به خاطرِ یک نگاه،
به خاطرِ یک بوسه،
به خاطرِ ناشناخته ای که می جویی با نامِ "عشق"
و از یاد می بری با نام "وصل" !