مناجات حضرت علی (ع)
نویسنده:
امام علی (ع)
امتیاز دهید
مناجات حضرت امیرالمومنین در مسجد کوفه بهمراه ترجمه فارسی
علي عليه السلام كسي است كه شب ها را به عبادت و مناجات با خداي خويش مشغول بود و دعاي معروف مناجات كوفه حاكي از سوز دل آن حضرت و مقام و رتبه اعلي او مي باشد، دعايي كه خطاب به پروردگار مي فرمايد: «اللهم اني اسئلك الامان يوم لاتنفع مال ولا بنون الا من اتي الله بقلب سليم.» «و در ادامه زمزمه ها "مولاي يا مولاي انا السائل الا المعطي»
؛ خدايا من گدا و تو بخشنده اي و عطا كننده بينوايان و چه كسي بر گدا رحم مي كند الا بخشنده و عطا كننده.
بیشتر
علي عليه السلام كسي است كه شب ها را به عبادت و مناجات با خداي خويش مشغول بود و دعاي معروف مناجات كوفه حاكي از سوز دل آن حضرت و مقام و رتبه اعلي او مي باشد، دعايي كه خطاب به پروردگار مي فرمايد: «اللهم اني اسئلك الامان يوم لاتنفع مال ولا بنون الا من اتي الله بقلب سليم.» «و در ادامه زمزمه ها "مولاي يا مولاي انا السائل الا المعطي»
؛ خدايا من گدا و تو بخشنده اي و عطا كننده بينوايان و چه كسي بر گدا رحم مي كند الا بخشنده و عطا كننده.
آپلود شده توسط:
hamid
1386/09/17
دیدگاههای کتاب الکترونیکی مناجات حضرت علی (ع)
ولى امامان دو وظیفه داشتن اول براى این که خلافت رو حق خود میدونستن در راستاى پس گرفتن به اصطلاح حقشون نهایت تلاششون رو بکنن و دوم هم در مقابل ظلم حاکمان سکوت نکنن
من با همین اطلاعات کم دینیم برخى از مسائل رو متوجه میشم حالا بماند که شما ادعاى مسلمونى هم دارید
من از حق خلافت صحبت کردم نه خود خلافت کردن
دوست عزیز اگه خلافت از طرف خدا انتخاب میشد اون موقع خلافای عباسی امامهای ما رو زندانی و شکنجه نمیکردند. بهتره مغلطه رو کنار بگذاریم.
دوست عزیز بعد از علی (ع) فقط حسن(ع) خلیفه شد. سایرین امام دینی بودند خلیفه که نبودند داداش گلم .:D
اما
به هر حال دوستان اونجا که نبودند ما هر قدر اطلاعى هم داریم از همین کتاب هاى تاریخ است وقتى ما داریم میبینیم حق خلافت از على به حسن و حسین و به همین ترتیب تا امام عصرتون میرسه من با این مغز محدودم نمیتونم استدلالى جز این داشته باشم که خاندان على و خود على خلافت رو حق خود و فرزندانشون میدونستن و این اسمش سلطنته تا جایى که من میدونم حالا شما هوشت و درکت بیشتره یه توضیحى بده ما هم استفاده کنیم البته ننویس که خلافت از طریق خدا انتخاب میشه که کم کم جو عوض میشه و از تاریخى میریم تو کار تخیلى
اشتباه از على یه قهرمان ساختن و اونو پرستیدن حالا شما اسم این عبادت رو میخواى بذار عشق به على ازادى
همونطور که خودتون نوشتید تاریخ قدیم قابل اعتماد نیست و منبع مشخصى نداره و منابع مختلف و زیاده
یکم کنار بذاریم غرور و تعصب بیجاى خودمون رو به رهبران مذهبى مطمعنا میشه بهتر دید
همیشه یادت باشد
تاریخ پژوهی در هر عرصه ایش،از کارهای طاقت فرسای روزگار است،که با یکی دو کتاب،نمی توان بدان رسید
می دانی که هر کسی می تواند،تاریخ را آنگونه که دلش خواست برای تو تعریف کند،
(امروز در کتابناک شخصی را دیدم که هیتلر را شخصی الهی معرفی می کرد،که اصلا جنایتی مرتکب نشده! )
و تنها فردی کهنه کار در این عرصه می خواهد،که بتواند سره را از ناسره تمیز دهد،
در کل همیشه در مورده این قضاوت ها،با شک و تردید سخن گو،نه جزم و یقین
چون اطلاعات تاریخی ات بی شک،تنها به چند کتاب،محدود است...
[edit=payam 52]1391/06/16[/edit]
دوست گرامیم
من پیش از این لینک کتابی را گذاشته بودم،در چند جلد،که تنها پاسخ همین سوال را بدهد،
بد نیست باز هم بگذارم،
http://www.asreshia.com/1390-01-05-14-43-18/cultural-news/1273--5-.html
دلایل برای دوست داشتن علی،به شخصه برایم فراوان تر از آنست که بخواهم در اینجا بنویسم،
ولی این 5 جلد هم راهنمای خوبی است...
پیامبر فرمود:انا مدینه العلم و علی بابها
من همانند شهری از علم هستم و علی مانند در ورود ان و هر کس بخواهد وارد شهر شود ناچار باید از در وارد شود
کس را چه زور و زهره که وصف علی کند؟ / جبّار در مناقبِ او گفته هل أتی
زورآزمایِ قلعه ی خیبر که بندِ او / در یکدگر شکست، به بازوی لافتی
مردی که در مصاف، زره، پیش بسته بود / تا پیش دشمنان ندهد، پشت بر غزا
شیر خدای و صفدرِ میدان و بحر جود / جانبخش در نماز و جهانسوز در دعا
دیباچه ی مروّت و سلطانِ معرفت / لشکرکش فتوّت و سرادارِ اتقیا
فردا که هر کس به شفیعی زنند دست / ماییم و دست و دامنِ معصوم مرتضی...
علی
در جوانی نمونه ی کامل تواضع،تقوا،و نشاط و اخلاص در راه دین بود،هنگامی که به خلافت رسید،55 سال داشت...
تنومند بود و سری طاس داشت.
خوش محضر و
نیکو خصال و
پر اندیشه و
درست پیمان بود...
تاریخ تمدن، پی دی اف،ص 1882
\"او از دنیا رخت بربست، در حالی که رسالت خود را به جهانیان به پایان نرسانده بود.
او چشم از این جهان فروبست، مانند پیامبرانی که در جوامعی مبعوث می شدند که گنجایش آن پیامبران را نداشتند...
و به مردمی وارد می شدند که شایسته آن پیامبران نبودند، و در زمانی ظهور می کردند که زمان آنان نبود.
خدا را در این کار حکمتی است که خود داناتر است\".
(کتاب \"الامام علی\"، نوشته عبدالفتاح عبدالمقصود، جلد اول).