نذر

در کتاب «نذر» با مردی به نام آقا مرتضی روبرو هستیم که سرگردان عالم است، از شهری به شهری و از قارّه ای به قارّه ی دیگر می رود، امّا زنی در ایران منتظر اوست و نذر کرده است که مرتضایش هرچه زودتر بازگردد.

قسمت های زیبایی از کتاب :
مرتضی مردی معمولی نیست. کشتی گیر و زورخانه برو بوده، بسیار لوطی است. در آرژانتین که نویسنده او را پیدا می کند مرد را از کلاه جاهلی مخملی او، کفش پاشنه خوابیده و طرز راه رفتن و غزل خواندنش می شناسد. مرتضی فوری با این هم وطن ناشناخته دوست می شود و بلافاصله یاد طهران قدیم، طهرانی که سی سال پیش از آن بیرون آمده بود می کند و حاضر نیست حتّی ذرّه ای در تصوّرات خود در عظمت و بزرگی و نظم آن شهر تغییر دهد. برای او طهران بزرگترین مملکت عالم است و هر گوشه اش عجایب و صنایعی دارد که هیچ جای دیگر پیدا نمی شود.