نگاهی به واژه های اساطیری آذربایجان
امتیاز دهید
نویسنده:
صمد چایلی
امتیاز دهید
اين كتاب دربردارنده مجموعه‌اي از مفاهيم اساطيري واژه‌هاي زبان آذربايجاني است.
زبان امروزي آذربايجاني‌ها كه زير مجموعه گروه زبان‌هاي اورال - آلتايي مي‌باشد با بسياري از زبان‌ها، از جمله زبان‌هاي سومر، ماد، مانتا، اورارتو، گوتي و ... از لحاظ منشا هم‌رديف است. ضرورت بررسي اين زبان در محدوده زبان‌هاي التصاقي از اهميت ويژه‌اي برخوردار است.
زبان تركي يا آذربايجاني و يا آذري، ضمن قبول تفاوت‌هايي كه با زبان‌هاي ديگر ايران دارد، در پيشرفت فرهنگي تمامي هم‌ميهنان نقش موثري بازي مي‌كند. اين زبان، از لحاظ ساختمان و مورفولوژي و شكل، التصاقي است. در غالب موارد، از جمله ساختار، با زبان‌هاي گروه زباني تحليلي تفاوت دارد. بنابراين رعايت اصول و قواعد گرامري زبان تركي و حفظ و حراست از تمام اجزا تشكيل‌دهنده آن نه‌تنها تناقضي در زمينه مربوطه ايجاد نمي‌كند، بلكه موجب شكوفايي و ارتباط بيشتر فرهنگي بين افراد مختلف، از لحاظ زباني مي‌شود.
هدف چايلي از گردآوري و تنظيم اين مجموعه، انطباق تعدادي از كلمات و اسامي مناطق آذربايجان با لغات باقيمانده از تمدن‌هاي قديمي منطقه است. در اين مقايسه و يا انطباق، غالباً مفاهيم اساطيري واژه‌ها مدنظر بوده و سعي شده كه باور‌هاي اساطيري ساكنان منطقه كه در متن اين واژه‌ها مستتر است، در حد امكان نشان داده شوند.
مجموعه حاضر، شامل ده‌ها واژه زبان تركي است كه در بردارنده مفاهيم اساطيري بوده و هم‌اكنون نيز در آذربايجان به كار برده مي‌شود. غالب اين واژه‌ها در مناطقي از آسياي ميانه تا آذربايجان و آنادولو و بين‌النهرين مورد استفاده قرار مي‌گيرند.
واژه‌هاي مندرج در اين مجموعه، همچنين در آثار تمدن‌هاي سومر، ايلام، آشور، ماد، اورارتو، ماننا، گوتي، بابل و ... مشاهده شده و رابطه زباني مهمي را مابين اين تمدن‌ها نشان مي‌دهند.
بیشتر
زبان امروزي آذربايجاني‌ها كه زير مجموعه گروه زبان‌هاي اورال - آلتايي مي‌باشد با بسياري از زبان‌ها، از جمله زبان‌هاي سومر، ماد، مانتا، اورارتو، گوتي و ... از لحاظ منشا هم‌رديف است. ضرورت بررسي اين زبان در محدوده زبان‌هاي التصاقي از اهميت ويژه‌اي برخوردار است.
زبان تركي يا آذربايجاني و يا آذري، ضمن قبول تفاوت‌هايي كه با زبان‌هاي ديگر ايران دارد، در پيشرفت فرهنگي تمامي هم‌ميهنان نقش موثري بازي مي‌كند. اين زبان، از لحاظ ساختمان و مورفولوژي و شكل، التصاقي است. در غالب موارد، از جمله ساختار، با زبان‌هاي گروه زباني تحليلي تفاوت دارد. بنابراين رعايت اصول و قواعد گرامري زبان تركي و حفظ و حراست از تمام اجزا تشكيل‌دهنده آن نه‌تنها تناقضي در زمينه مربوطه ايجاد نمي‌كند، بلكه موجب شكوفايي و ارتباط بيشتر فرهنگي بين افراد مختلف، از لحاظ زباني مي‌شود.
هدف چايلي از گردآوري و تنظيم اين مجموعه، انطباق تعدادي از كلمات و اسامي مناطق آذربايجان با لغات باقيمانده از تمدن‌هاي قديمي منطقه است. در اين مقايسه و يا انطباق، غالباً مفاهيم اساطيري واژه‌ها مدنظر بوده و سعي شده كه باور‌هاي اساطيري ساكنان منطقه كه در متن اين واژه‌ها مستتر است، در حد امكان نشان داده شوند.
مجموعه حاضر، شامل ده‌ها واژه زبان تركي است كه در بردارنده مفاهيم اساطيري بوده و هم‌اكنون نيز در آذربايجان به كار برده مي‌شود. غالب اين واژه‌ها در مناطقي از آسياي ميانه تا آذربايجان و آنادولو و بين‌النهرين مورد استفاده قرار مي‌گيرند.
واژه‌هاي مندرج در اين مجموعه، همچنين در آثار تمدن‌هاي سومر، ايلام، آشور، ماد، اورارتو، ماننا، گوتي، بابل و ... مشاهده شده و رابطه زباني مهمي را مابين اين تمدن‌ها نشان مي‌دهند.
1.webp)
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی نگاهی به واژه های اساطیری آذربایجان
« چون قومی از ایشان که از قدیم العهد باز به ترک موسوم اند مقام و مسکن در ولایتی دارند که طول و عرض آن از ابتدای طرف آب جیحون و سیحون تا انتحای حدود بلاد مشرق و از نهایت دشت قپچاق تا غایت ولایت جورچه و ختای است ، و در آن مواضع در کوه و دره و صحرا مینشسته اند و اقامت و توطن در دیهها و شهرها عادت نداشته اند و از ملک ایران زمین دور بوده ..و هر چند همه اقوام و شعب ترک و مغول به هم ماننده اند و لغت جمله در اصل یکی است ..»