نامه هایی به آنا
امتیاز دهید
نویسنده:
حسین پناهی
امتیاز دهید
شعر آنِ من...:
آنِ من، به منُ مامانُ گنجشکها برده‌است
و شعر وجودش قافیه‌یی محال دارد!
آنِ من ۲% رماتیسم دارد محبت صفا...
آنِ من، فرشته‌یی را ماند
که دو بال سفید ندارد
و همیشه از کفش‌هایش ناراضی‌ست!
آنِ من، بابونه‌یی را ماند که راه میرود،
با غنچه‌ی زرد دلش!
کج راه میرود پای چپش به پشت پای راستش می‌گیرد،
وقتی حضور صمیمی عشق را حوالی خیابان احساس کند!
آنِ من به گل غریبی می‌ماند که در کرت پیاز روییده باشد!
سفید با پنج برگ کوچکش...
آنِ من، اشک زن جوانی را می‌ماند،
به صورت پهن تاریخ،
در ابتدای آلبالویی تاریخ!
آنِ من، در همه‌ی عکسهایش
هارمونی تعادل را حفظ می‌کند!
آنِ من، به منُ مامانُ گنجشکها برده‌است
و شعر وجودش قافیه‌یی محال دارد!
آنِ من ۲% رماتیسم دارد محبت صفا...
آنِ من، فرشته‌یی را ماند
که دو بال سفید ندارد
و همیشه از کفش‌هایش ناراضی‌ست!
آنِ من، بابونه‌یی را ماند که راه میرود،
با غنچه‌ی زرد دلش!
کج راه میرود پای چپش به پشت پای راستش می‌گیرد،
وقتی حضور صمیمی عشق را حوالی خیابان احساس کند!
آنِ من به گل غریبی می‌ماند که در کرت پیاز روییده باشد!
سفید با پنج برگ کوچکش...
آنِ من، اشک زن جوانی را می‌ماند،
به صورت پهن تاریخ،
در ابتدای آلبالویی تاریخ!
آنِ من، در همه‌ی عکسهایش
هارمونی تعادل را حفظ می‌کند!
آپلود شده توسط:
Evervoid
1388/07/23
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی نامه هایی به آنا
خیلی خوب بود،مرسی
گلم!
که این اشک خون بهای عمر ِ رفته ی من است!
روحش شاد و یادش گرامی :)
قدر حسین پناهی رو باید دانست
پیشنهاد میکنم شعرهای سید علی صالحی رو هم بخونید.