اعترافات شکنجه شدگان
امتیاز دهید
نویسنده:
یرواند آبراهامیان
مترجم:
رضا شریفها
امتیاز دهید
تعداد صفحات: 381
زندان ها و ابراز ندامت های علنی در ایران نوین ( دوران رضا شاه، محمدرضا شاه و جمهوری اسلامی)
پروفسور یرواند آبراهامیان یکی از ممتازترین تاریخ‌نویسان ایران کنونی به‌شمار می‌رود و استاد ممتاز تاریخ در کالج باروک دانشگاه شهر نیویورک است. وی آثار متعددی را در کارنامه پژوهش‌های دانشگاهی‌اش ثبت کرده که پرآوازه‌ترین آن‌ها کتاب «ایران بین دو انقلاب» است.
بیشتر
زندان ها و ابراز ندامت های علنی در ایران نوین ( دوران رضا شاه، محمدرضا شاه و جمهوری اسلامی)
پروفسور یرواند آبراهامیان یکی از ممتازترین تاریخ‌نویسان ایران کنونی به‌شمار می‌رود و استاد ممتاز تاریخ در کالج باروک دانشگاه شهر نیویورک است. وی آثار متعددی را در کارنامه پژوهش‌های دانشگاهی‌اش ثبت کرده که پرآوازه‌ترین آن‌ها کتاب «ایران بین دو انقلاب» است.
آپلود شده توسط:
michaeil
1392/04/20
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی اعترافات شکنجه شدگان
همچنین 185 تا 191
با تشکر از کتابناک
یه سری از صفحات کتاب حذف شده. اما در کل عالی بود
لینک دانلود اصلاح شد. این یکی کامله، کیفیتش هم بد نیست. ممنون از تذکرتون.
شاهزاده رضا پهلوی در جلسه پرسش و پاسخ با وبلاگ نویس ها - 29 بهمن 1390 :
«شکنجه فی نفسه کار غلط و محکومی است. اگر به هر نوعی بخواهیم شکنجه را توجیه کنیم به بهانه تروریست بودن یا بهانه نجات جان ۱۰ نفر دیگر، این مساله شکنجه هیچ نقطه ای برای توقف نخواهد داشت. شروع نقض حقوق بشر مثل سرطان با یک توجیه شروع می شود و سفسطه های جدیدی برای گسترش آن پیدا خواهد شد...
حقوق بشر در آن زمان (حکومت پهلوی) نقض شده است. شکنجه وجود داشته است و محکوم کردن این موضوع خارج از مساله منافع گروهی و جناحی است. باید آن را محکوم کرد. همان گونه که امروز این مساله نقض حقوق بشر را در ایران محکوم می کنیم و پیگیر حقوق بشر هستیم. حقوق بشر نباید در گستره زمان تعریف شود. شکنجه محکوم است، با هر بهانه ای، در هر حکومتی و تحت هر شرایطی. چه می خواهد ساواک باشد، چه وزارت اطلاعات، چه گوانتانامو و چه شدید یا ضعیف!»
شاهزاده رضا پهلوی - کتاب زمان انتخاب - صفحه 24 :
«وجود شکنجه نیز اثبات شده و کسی نمی تواند آن را انکار کند. برای من شکنجه نه تنھا خلاف قانون، بلکه کاری غیرانسانی است و قادر به پذیرش و توجیه آن نیستم. این موضوع برای من بسیار دردناک است، چرا که نھایتا پدرم مسئول آن شناخته می شود. اما از نظر من، محکومیت شکنجه، محکومیتی اصولی است، حتی اگر پای پدرم در میان باشد. نمی توانم ھیچ توجیھی برای این قبیل اعمال پیدا کنم.»