فیزیک ناممکن ها
امتیاز دهید
نویسنده:
میچیو کاکو
مترجم:
رامین رامبد
امتیاز دهید
.
فیزیک ناممکن ها کتابی است از فیزیکدان برجسته ی معاصر که نظریه جهان های موازی او دنیا را تکان داد،این کتاب که در سال 2008 روانه ی بازارها شد،یکی از پرفروشترین کتاب های «علم همگانی» در سراسر جهان بوده است و پس از ترجمه به فارسی نیز در صدر جدول آثار علمی قرار گرفته است.
این کتاب با ارائه ی بینشی هیجان انگیز،از آنچه واقعا در آینده می توانیم در زمینه ی فناوری و قدرت های اعجاب آور بدست آوریم، ما را به سفری در مرزهای علم و ماورای آن می برد.همه روزه شاهد آنیم که چیزهایی که روزی از سوی دانشمندان «نا ممکن» تلقی می شدند،پا به عرصه ی زندگی روزمره گذاشته اند.
میچیو کاکو خود در پیشگفتار کتاب چنین می نویسد:
ناممکن نسبی است !
از نظر فیزیکدان های امروزی تله پورت،یا فضا پیماهایی با سرعت نور،ناممکن تلقی می شوند. آیا می شود که آنها در چند سده ی آینده ممکن شوند؟ یا در چند هزار سال،هنگامی که فناوری ما پیشرفته تز شد!؟ یا در یک میلیون سال!؟
به پیشرفت های فناوری که طی 150 سال پیش از سوی دانشمندان ناممکن نامیده شدند و اکنون بخشی از زندگی روزمره ی ما گشته اند توجه کنید!
در 1863 ژول ورن رمان پاریس در سده ی بیستم را نوشت که بیش از یک قرن گم شده بود تا آنکه از سوی «نتیجه» ی او پیدا و در 1994 به چاپ رسید. داستان او آکنده از فناوری های ناممکن اعلام شده در سده ی نوزدهم است،از جمله ماشین فکس،شبکه ی ارتباطات جهانی،آسمان خراش های شیشه ای،خودرو های بنزینی،و قطار های شناور پرسرعت . . .!
در این کتاب من چیزهای ناممکن را به 3 دسته تقسیم کرده ام:
نخست امکان ناپذیری های رده ی 1 :
اینها فناوری هایی هستند که امروز ناممکنند،ولی قوانین شناخته شده ی فیزیک را زیر پا نمی گذارند. بنابراین شاید آنها در این سده یا حتی بعدی،به شکلی اصلاح شده،ممکن شوند. دور فرستی (تله پورت)،موتور های پاد ماده،شکل های معینی از تله پاتی،روان جنبانی(حرکت از طریق ذهن) و نامرئی شدن در این رده قرار می گیرند.
دسته ی دوم امکان ناپذیرهای رده 2 هستند:
اینها فناوری هایی هستند که درست در فهم ما از جهان فیزیکی جا می گیرند،اگر آنها به هر ترتیب امکان پذیر شوند،شاید بشود در مقیاس،هزاران تا میلیون ها سال آینده به آنها تحقق بخشید. اینها عبارتند از : ماشین های زمان،امکان پذیری سفرهای فوق فضایی،و سفر از طریق کرمچاله ها.
دسته ی آخر امکان ناپذیرهای رده ی 3 هستند:
اینها فناوری هایی هستند که نقض کننده ی قوانین شناخته شده ی فیزیکی اند.شگفتا که فناوری های انگشت شماری،در این رده جا می گیرند. اگر معلوم شود که اینها امکان پذیرند،تغییر بنیادی را در فهم ما از فیزیک سبب خواهند شد.
آری ناممکن نسبی است!
کارل ساگان زمانی نوشت:
«معنی اینکه تمدنی یک میلیون سال از ما جلوتر است چیست؟ ما تنها در چند دهه به رادیو تلسکوپ و فضاپیماها دست یافته ایم،تمدن صنعتی ما فقط چند صدسال عمر دارد... تمدنی پیشرفته با میلیون ها سال عمر، همان اندازه از ما جلوتر اتست که ما از کودکی بادیه نشین،یا میمونی برهنه جلوتریم!»
توضیح:
این کتاب توسط انتشارات مازیار به تازگی منتشر شده است،به همین دلیل ما محق نیستیم که تمام کتاب را بر روی سایت قرار دهیم،لذا تنها قسمت های اولیه ی کتاب را که معرفی خوبی از این اثر ارائه می دهد،و خواننده را مشتاق به خریدن و حمایت از ناشر می کند را برای دانلود قرار می دهیم.
فهرست مطالب
(( پیشگفتار مترجم
پیشگفتار
بخش ۱: امکان‌پذیری‌های رده یک
————————————–
فصل ۱ – میدان‌های نیرو
فصل ۲ – نامرئی شدن
فصل ۳ – فیزرها و ستارگان مرگ
فصل ۴ – دورفرستی
فصل ۵ – تله‌پاتی))
فصل ۶ – روان‌جنبانی
فصل ۷ – روبات‌ها
فصل ۸ – فرازمینیان و یوفوها
فصل ۹ – فضاناوها
فصل ۱۰ – پادماده و پادگیتی‌ها
بخش ۲: امکان‌پذیری‌های رده ۲
————————————
فصل ۱۱ – تندتر از سرعت نور
فصل ۱۲ – سفر در زمان
فصل ۱۳ – جهان‌های موازی
بخش ۳: امکان‌پذیری‌های رده ۳
————————————-
فصل ۱۴ – ماشین‌های حرکت دایمی
فصل ۱۵ – پیش‌آگاهی
بیشتر
فیزیک ناممکن ها کتابی است از فیزیکدان برجسته ی معاصر که نظریه جهان های موازی او دنیا را تکان داد،این کتاب که در سال 2008 روانه ی بازارها شد،یکی از پرفروشترین کتاب های «علم همگانی» در سراسر جهان بوده است و پس از ترجمه به فارسی نیز در صدر جدول آثار علمی قرار گرفته است.
این کتاب با ارائه ی بینشی هیجان انگیز،از آنچه واقعا در آینده می توانیم در زمینه ی فناوری و قدرت های اعجاب آور بدست آوریم، ما را به سفری در مرزهای علم و ماورای آن می برد.همه روزه شاهد آنیم که چیزهایی که روزی از سوی دانشمندان «نا ممکن» تلقی می شدند،پا به عرصه ی زندگی روزمره گذاشته اند.
میچیو کاکو خود در پیشگفتار کتاب چنین می نویسد:
ناممکن نسبی است !
از نظر فیزیکدان های امروزی تله پورت،یا فضا پیماهایی با سرعت نور،ناممکن تلقی می شوند. آیا می شود که آنها در چند سده ی آینده ممکن شوند؟ یا در چند هزار سال،هنگامی که فناوری ما پیشرفته تز شد!؟ یا در یک میلیون سال!؟
به پیشرفت های فناوری که طی 150 سال پیش از سوی دانشمندان ناممکن نامیده شدند و اکنون بخشی از زندگی روزمره ی ما گشته اند توجه کنید!
در 1863 ژول ورن رمان پاریس در سده ی بیستم را نوشت که بیش از یک قرن گم شده بود تا آنکه از سوی «نتیجه» ی او پیدا و در 1994 به چاپ رسید. داستان او آکنده از فناوری های ناممکن اعلام شده در سده ی نوزدهم است،از جمله ماشین فکس،شبکه ی ارتباطات جهانی،آسمان خراش های شیشه ای،خودرو های بنزینی،و قطار های شناور پرسرعت . . .!
در این کتاب من چیزهای ناممکن را به 3 دسته تقسیم کرده ام:
نخست امکان ناپذیری های رده ی 1 :
اینها فناوری هایی هستند که امروز ناممکنند،ولی قوانین شناخته شده ی فیزیک را زیر پا نمی گذارند. بنابراین شاید آنها در این سده یا حتی بعدی،به شکلی اصلاح شده،ممکن شوند. دور فرستی (تله پورت)،موتور های پاد ماده،شکل های معینی از تله پاتی،روان جنبانی(حرکت از طریق ذهن) و نامرئی شدن در این رده قرار می گیرند.
دسته ی دوم امکان ناپذیرهای رده 2 هستند:
اینها فناوری هایی هستند که درست در فهم ما از جهان فیزیکی جا می گیرند،اگر آنها به هر ترتیب امکان پذیر شوند،شاید بشود در مقیاس،هزاران تا میلیون ها سال آینده به آنها تحقق بخشید. اینها عبارتند از : ماشین های زمان،امکان پذیری سفرهای فوق فضایی،و سفر از طریق کرمچاله ها.
دسته ی آخر امکان ناپذیرهای رده ی 3 هستند:
اینها فناوری هایی هستند که نقض کننده ی قوانین شناخته شده ی فیزیکی اند.شگفتا که فناوری های انگشت شماری،در این رده جا می گیرند. اگر معلوم شود که اینها امکان پذیرند،تغییر بنیادی را در فهم ما از فیزیک سبب خواهند شد.
آری ناممکن نسبی است!
کارل ساگان زمانی نوشت:
«معنی اینکه تمدنی یک میلیون سال از ما جلوتر است چیست؟ ما تنها در چند دهه به رادیو تلسکوپ و فضاپیماها دست یافته ایم،تمدن صنعتی ما فقط چند صدسال عمر دارد... تمدنی پیشرفته با میلیون ها سال عمر، همان اندازه از ما جلوتر اتست که ما از کودکی بادیه نشین،یا میمونی برهنه جلوتریم!»
توضیح:
این کتاب توسط انتشارات مازیار به تازگی منتشر شده است،به همین دلیل ما محق نیستیم که تمام کتاب را بر روی سایت قرار دهیم،لذا تنها قسمت های اولیه ی کتاب را که معرفی خوبی از این اثر ارائه می دهد،و خواننده را مشتاق به خریدن و حمایت از ناشر می کند را برای دانلود قرار می دهیم.
فهرست مطالب
(( پیشگفتار مترجم
پیشگفتار
بخش ۱: امکان‌پذیری‌های رده یک
————————————–
فصل ۱ – میدان‌های نیرو
فصل ۲ – نامرئی شدن
فصل ۳ – فیزرها و ستارگان مرگ
فصل ۴ – دورفرستی
فصل ۵ – تله‌پاتی))
فصل ۶ – روان‌جنبانی
فصل ۷ – روبات‌ها
فصل ۸ – فرازمینیان و یوفوها
فصل ۹ – فضاناوها
فصل ۱۰ – پادماده و پادگیتی‌ها
بخش ۲: امکان‌پذیری‌های رده ۲
————————————
فصل ۱۱ – تندتر از سرعت نور
فصل ۱۲ – سفر در زمان
فصل ۱۳ – جهان‌های موازی
بخش ۳: امکان‌پذیری‌های رده ۳
————————————-
فصل ۱۴ – ماشین‌های حرکت دایمی
فصل ۱۵ – پیش‌آگاهی
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی فیزیک ناممکن ها
چند قسمته...اما خوب فکر میکنم هیجانش از کتاب بیشتر
تازه ادم بهتر میفهمه!
ولی نویسندش آقای"کاکو"ژاپنی هستند یا چینی یا کره ای؟؟؟؟؟؟؟[/quote]
شاید باورتون نشه ولی ایشون یه رگ آمریکایی دارن و حتی تو آمریکا زندگی میکنن و استاد دانشگاه هستن هم توی کانادا و هم توی آمریکا
فیزیک نور و موج تدریس میکنن
ولی نویسندش آقای"کاکو"ژاپنی هستند یا چینی یا کره ای؟؟؟؟؟؟؟
در مرحله پنجم ( فراتر از ۱۰۱ ) قدم به عصر تاریک جهان می گذاریم، زمانی که تمام منابع گرما سرانجام به اتمام می رسند. در این مرحله، با نزدیک شدن، دما به صفر مطلق، جهان به آهستگی به سمت مرگ پیش می رود. در این نقطه، اتم ها نیز تقریبا از حرکت باز می ایستد. شاید حتی خود پروتون ها نیز متلاشی شده و دریای شناوری از فوتون ها را به همراه سوپ رقیقی از ذراتی که برهم کنش ضعیفی با هم دارند ( نوترینوها، الکترونها، ضد ذرات آنها، پوزیترون ) بر جای گذارد. جهان در این مرحله ممکن است حاوی نوع جدیدی از اتم بنام پوزیترونیم باشد، که شامل الکترونها و پوزیترون هایی است که به دور هم می چرخند.
برخی از فیزیکدانان عقیده دارند که این اتم های شامل الکترون و ضد الکترون ها، ممکن است بتوانند زیر بنای جدیدی برای ایجاد حیات هوشمند در این عصر تاریک باشند. اما همین اتم عصر تاریک، قطی برابر ۱۲^۱۰ مگاپارسک خواهد داشت که میلیونها برابر بزرگتر از ابعاد جهان قابل مشاهده فعلی ما می باشد. بنابراین دئر این عصر تاریک که احتمال شکل گیری این نوع اتم وجود دارد، احتمالا هر کدام در ابعاد یک جهان کامل خواهند بود. از آنجا که ابعاد جهان در طول این عصر تاریک به مقدار زیادی توسعه می یابد، بنابراین جای دادن این اتم ها های عظیم الجثه مشکلی ایجاد نخواهد کرد.
آنطور که کیهانشناسانی بنام تونی روتمن می نویسد : و به این ترتیب سرانجام، پس از سال، کیهان از تعداد کمی الکترون و پوزیترون که در مدارهای بسیار سنگین به هم قفل شده اند و همین طور نوترینوها و فوتون های باقی مانده از واپاشی باریون، به علاون پروتون های سرگردانی که از نابودی پوزیترونیم و سیاه چاله بر جای مانده اند، تشکیل می شود. تنها به این دلیل که، این نیز در کتاب سرنوشت نوشته شده است.
در مرحله ۴ ( بین ۴۰ تا ۱۰۰ ) تنها منبع انرژی موجود، تبخیر آهسته انرژی سیاهچاله ها خواهد بود. آنطور که ژاکوب بکنشتاین و استیون هاوکینگ نشان داده اند، سیاه چاله ها واقعا سیاه نیستند، آنها در حقیقت مقدار ناچیزی انرژی منتشر می کنند که تبخیر نامیده می شود.
سیاه چاله های تبخیر شونده طول عمرهای متفاوتی دارند. یک سیاه چاله کوچک به ابعاد یک پروتون، می تواند ۱۰ میلیارد وات انرژی در طول زمانی معادل عمر منظومه شمسی، منتشر کند. تبخیر یک سیاه چاله با جرم خورشیدبه مدت ۶۶^۱۰ سال تداوم خواهد داشت، همچنین سیاهچاله ای به جرم یک خوشه کهکشانی به مدت ۱۱۷^۱۰ سال تبخیر
خواهد کرد. وقتی یک سیاهچاله به انتهای عمر خود نزدیک می شود، یعنی پس از اینکه به آرامی تابش خود را به پایان می رساند، ناگهان منفجر می شود. این احتمال وجود دارد که حیات هوشمند، درست مثل افراد بی خانمانی که در اطراف خاکسترهای آتش جمع می شوند، به دور گرمای ضعیف منتشر شده از سیاهچاله های تبخیر شونده جمع شوند تا بتوانند حداقل تا زمانی که تبخیر صورت می پذیرد، از آن گرمای کمی دریافت کنند.
در مرحله ۳ ( بین ۱۵ و ۳۹ ) سرانجام انرژی ستارگان موجود در جهان تحلیل می رود. فرایند ظاهرا دائمی سوزاندن هیدروژن و تبدیل آن به هلیم، بالاخره متوقف می شود و توده های بی جانی از مواد هسته ای مرده را به شکل کوتوله ها، ستاره های نوترونی، و سیاهچاله ها باقی می گذارد. ستارگان آسمان از درخشش باز می ایستند و جهان به تدریج به تاریکی فرو می رود.
در مرحله سوم با از دست رفتن مولدهای هسته ای ستارگان، دما به مقدار زیادی افت پیدا می کند تشکیل لایه ای سطحی از یخ، به ناچار حیات هوشمند را مجبور به یافتن خانه جدیدی برای خود می کند.بر خلاف ستاره های غول پیکر که ممکن است تنها چند میلیون سال عمر داشته باشند و ستاره هایی که هیدروژن می سوزانند، مثل خورشید ما که عمری برابر میلیاردها سال دارند، کوتوله های سرخ کوچک می توانند تریلیون ها سال به سوختن ادامه دهندنزدیکترین همسایه خورشیدی منظومه شمسی، آلفا قنطورس، یک ستاره کوتوله سرخ است که تنها ۴٫۳ سال نوری با زمین فاصله دارد و ۴۰۰ بار از خورشید تاریک تر است. بنابراین سیاراتی که به دور آن می چرخند باید بسیار به آن نزدیک باشند تا بتوانند از نور کم آن بهرمند شوند.در نهایت، کوتوله های سرخ تنها ستارگانی خواهند بود که به سوزاندن سوخت هسته ای خود ادامه می دهند. با این حال حتی آنها نیز روزی تاریک خواهند شد. پس از صدها ترلیون سال، کوتوله هلی سرخ باقی مانده نیز سرانجام از بین می روند.