ب‍اغ‌ م‍ه‍رب‍ان‍ی‍ه‍ا

مهربانی درونی و صادقانه زیرساخت شادی یا دقیقتر بگویم شادمانی ست.مفهومی که گرفتار ابهام است.از این نکته در مقدمه که بگذریم می توان پرسید شادی خوب است یا اعتدال. این سوال است که در نقطه مقابل و افراطی یعنی در دوره ای که همدیگر را دعوت به جدیت می کرده ایم به گونه ای دیگر قابل طرح بوده است. جدیت و تبعا زمختی خوب است یا اعتدال؟ تصدیق کنیم که نه خنده های ساختگی پارکهای صبح نسبتی با منطق و اعتدال دارد و نه ابروهای درهم کشیده به نشان چشم پاکی یا تقوی اینگونه بوده است! البته گویا دغدغه مسئولان جبران غفلتی ست که در گذشته کرده اند و حاصلش این شده است که امروزه بر اساس یک تحقیق در جهاددانشگاهی کشور ،54 درصدمردم ما شادکامی کمی دارند. از نکاتی که در این تحقیق جلب نظر می کند این است که شادکامی ساکنان استانها با آنچه از ظاهر آنان فهمیده می شود انطباق ندارد.مثلا ما در تصور خود یزدیها را مردمی می شناسیم که سختی کشیده و قانع اند و به همان دلیل هم همیشه راضی اند و خوشحال. اما در این تحقیق غمگین ترین ایرانی ها شناخته شده اند.بعد از یزدیها ،مردم خراسان رضوی و پس از آنها کرمانشاهی ها که فکر می کردیم هرکس دنده کباب خورده باشد غم نمی بیند مغموم اند. یا آنکه ما زنجانی ها را به صفت خاصی چه شادی و چه غمگینی نمی شناسیم.اما تحقیق جهاد دانشگاهی نشان می دهد زنجانیها شادترین ایرانی ها هستند.
به گرانی ها و تورم که می نگریم معمولا می گوییم افراد عیالوار معلوم نیست چندان شادکامی و دلخوشی ای داشته باشند. اما همین افراد در قیاس با افراد مطلقه که فرض این بوده است که فارغ البال شده اند شادترند.تحصیل کرده ها تلخ و شیرین زمانه را بیشتر می خوانند و گمان می رود که با این همه خبرهای ناگوار جهانی نباید خلق خوشی داشته باشند. اما تحقیقا می شود گفت که آنها از بیسوادها یعنی کسانی که نوعا به بیخیالی شناخته می شوند شادترند.به روشنی می شود پذیرفت این داده ی تحقیق دکتر منتظری از روسای سابق جهاد دانشگاهی و تیم همراهش را که مرفهین بیش از آسیب پذیرها شادند. اما بعضی یافته های ایشان ثابت می کند که بسیاری از اظهارنظرها ی رایج در این مقولات ،افواهی است و وجاهت علمی ندارد. ماهمه گمان می کنیم بیماری می تواند روحیه بیمار را به هم بریزد. اما تحقیق حاضر می گوید :"بیماری تاثیری بر شادکامی ندارد." به عبارتی می شود که افرادی بیمار باشند و در عین حال شادکامی خود را حفظ کنند.چون می بینم مجریان این طرح فهرستی از رتبه شادکامی استانها ارائه نکرده اند این سخن را با اشاره به شادترین استانها تا غمگین ترین آنها به پایان می برم:زنجان ،گلستان،بوشهر،هرمزگان،خوزستان،کردستان،ایلام ،مازندران،گیلان،سمنان،کهگیلویه و بویراحمد،قم،آذربایجان شرقی،لرستان،خراسان جنوبی،خراسان شمالی،سیستان و بلوچستان،تهران،اصفهان،قزوین،فارس،کرمان،اردبیل،آذربایجان غربی،مرکزی یعنی اراک،چهارمحال و بختیاری،همدان،خراسان رضوی،کرمانشاه و یزد.

بسیارارادت داریم خدمت استاد رحماندوست وبرایم یادآور دوران کودکیست سپاس ازشما