این ساندویچ مایونز ندارد

یادداشتهای شخصی یک سرباز
ذنبال اینم

کتابهای ناتوردشت و فرانی زویی ازاین نویسنده را خوانده ام و دنبال کتاب بالابلندتر از هر بلند بالایی هستم

«فرانی و زویی»، «نه داستان» (در ایران با عنوان «دلتنگی‌های نقاش خیابان چهل و هشتم» (یکی از داستان‌های آن) ترجمه و منتشر شده) «تیرهای سقف را بالا بگذارید نجاران و سیمور: پیشگفتار» ، «جنگل واژگون» ، «نغمه غمگین» ، «هفته‌ای یه بار آدمو نمی‌کشه» و «یادداشت‌های شخصی یک سرباز»از جمله آثار کم‌شمارِِ سالینجر هستند. سالینجر دارای شخصیت پردازی قوی در داستانهای خود است. او به طور خاصی خانواده گلس را که معروفترین شخصیتهای داستانهای او هستند به عرصه کشاند ودر داستانهای متفاوت از افراد این خانواده پرده برداری کرد . خانواده ای که دارای هفت بچه و نابغه هایی که در یک برنامه رادیویی به طور مداوم حضور دارند و در دوره‌های مختلف جز شرکت کنندگان برنامه بچه باهوش هستند.اما در این خانواده بزگترین برادر مرشد دیگران است واو شخصیتی است با نام سیمور . سیمور ابتدا با اشاره کوچکی در یکی از داستانهای کوتاه با نام" یک روز خوش برای موز ماهی ها" حضور می یابد و همانجا پس از گفتگو با دختری کوچک به اتاق خود میرود و خودکشی میکند.در فرانی و زویی نیز اشاره هایی به او می‌شود ولی در کتاب «تیرهای سقف را بالا بگذارید نجاران و سیمور: پیشگفتار» سالینجر از زبان بادی پسر دوم خانواده شروع به گسترش و بیان سیمور میکند. این که شباهتهای زیادی بین سیمور وخود سالینجر و بادی وجود دارد کما بیش در قهرمانهای دیگر سالینجر با خود او مشخص است . به عنوان نمونه شخصیت هولدن در ناتور دشت نیز از این قاعده مستثنی نیست. جنبه مهم زندگی سالینجر مبهم بودن او برای منتقدان وهواداران اوست به بیان بهتر نوعی دور از دست رس بودن است بهمین دلیل اطلاعات زیادی در مورد زندگی روزمره و عادی او موجود نیست. سلینجر در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۰ (میلادی) و به مرگ طبیعی در محل زندگی خود در شهر کوچک کورنیش در نیوهمپشایر درگذشت.

اولین داستان سالینجر به نام «جوانان» در سال ۱۹۴۰ در مجلهٔ استوری به چاپ رسید. چند سال بعد (طی سال‌های ۱۹۴۵ و ۱۹۴۶ ) داستان ناتور دشت به شکل دنباله‌دار در آمریکا منتشر شد و سپس در سال ۱۹۵۱ روانهٔ بازار کتاب این کشور و بریتانیا گردید.
ناتور دشت اولین کتاب سلینجر در مدت کمی شهرت و محبوبیت فراوانی برای او به همراه آورد و بنگاه انتشاراتی «راندم هاوس» (Random House) در سال ۱۹۹۹ آن را به عنوان شصت و چهارمین رمان برتر قرن بیستم معرفی نمود. این کتاب در مناطقی از آمریکا، به‌عنوان کتاب «نامناسب» و «غیراخلاقی» شمرده شده و در فهرست کتاب‌های ممنوعهٔ دههٔ ۱۹۹۰ - منتشر شدهٔ از سوی «انجمن کتابخانه‌های آمریکا» - قرارگرفت

چند تا از داستان های این مجموعه در ارتباط با ناطور دشت هست در مورد داداش بزرگه

سالینجر به نسلی از نویسندگان آمریکایی متعلق است که ارنست همینگوی. جان اشتاین بک و فالکنر را در برمیگیرد . ولیکن سالینجر تاثیرگذارترین آنها بر نویسندگان نسل ÷س از خود است. "ناطوردشت" و "نقاش خیابان چهل و هشتم" افق تازه ای را در ادبیات آمریکا گشود و تاثیر خود را به فراتر از مرزهای آمریکا برد. سالینجر نویسنده ایست راوی. خود هیچگونه نتیجه گیری در داستانهایش را به انتها نمیرساند و در نهایت خواننده را در تعلیقی قرار میدهد و نتیجه گیری را به عهده خواننده میگذارد. قهرمانان داستانهایش را انسانهایی خسته. از رمق افتاده و عصیانگر تشکیل میدهند که در این جهان تنها افتاده اند و هیچیک به این دوران تعلق ندارند و سالینجر بخشی از زندگی آنها را در مقطعی خاص به تصویر میکشد و تقابل باورهای قهرمانش با واقعیتهای جهان امروز را بدل به چالشی پرسش برانگیز مینماید. سالینجر سردمدار سبکی نوشتاری خاصی است که شاید فقط به جامعه آمریکایی تعلق دارد و این سبک نگارش به نویسندگان امروزی آمریکا به ارث رسیده است. "اتحادیه ابلهان" از جان کندی نمئنه ایست از تاثیر عظیم سالینجر بر نسلی که دیگرگونه می اندیشد.
با تشکر فراوان از دوستی که زحمت بارگذاری این کتاب را تقبل نمودند.