تاریخ فلسفه

مقدمه کتاب:
« در فلسفه لذتی وجود دارد،حتی در سراب بیابان های علم ماوراالطبیعه جذب و کششی هست. هر طالب علمی این معنی را تا هنگامیکه ضروریات قاطع حیات مادی،او را از مقام بلند اندیشه،به سرزمین پست مبارزه ی اقتصادی! فرود نیاورده است،درک می کند.
قسمت اعظم زندگی ما بی معنی است،و در تردید و بیهودگی هدر می رود . . . با این وجود حس می کنیم که اگر بتوانیم روح خود را بشکافیم،یک امر مهم و پر معنی در آن پیدا می کنیم،ما در جستجوی فهم اشیا هستیم و همواره در خود یک ندای مبهمی می شنویم که ما را بسوی این نخستین عشق به حکمت فرا می خواند. . .
بعضی از خوانندگان سخت گیر ممکن است اعتراض کنند! که فلسفه همچون شطرنج بی فایده، و مانند جهالت تاریک و مثل خوشی بی ثمر است!
آیا در حقیقت فلسفه بی ثمر است؟ به نظر می رسد که علم دائما در حال پیشرفت است، و حال آنکه فلسفه قلمرو خود را از دست می دهد. ولی این امر تنها بدین جهت است که فلسفه وظیفه ای سنگین و خطرناک دارد! و آن عبارت است از حلّ مسائلی که هنوز ابواب آن بر روی روش های علوم باز نشده است مانند:مسائل خیر و شر،زیبایی و زشتی،جبر و اختیار و ...
علم عبارتست از از مشاهده ی نتایج و تحصیل وسایل، فلسفه عبارت است از انتقاد و تنظیم غایات . . . علم بدون فلسفه مجموعه اموری است که نما و ارزشی ندارد و نمی تواند ما را از قتل و کشتار حفظ کند،و از یاس و نا امیدی نجات بخشد. علم دانستن است،و فلسفه حکمت و خردمندی.
به طور صریح و مشخص،از فلسفه ۵ قسم بحث،مفهوم می شود : ۱- منطق ۲- علم الجمال ۳- اخلاق ۴- سیاست ۵- ماوراالطبیعه.
منطق مطالعه در روشِ مطلوبِ غائیِ اندیشه و بحث است،مشاهده و درون بینی،قیاس و استقراء، فرض و تجربه،تحلیل و ترکیب،صور فعالیت انسانی هستند که منطق می خواهد آن را تهیه و تنظیم کند،این امر برای اغلب ما خشک و بی حاصل است! ولی با این همه پیشرفتهایی که در روش تفکر و مباحثات نصیب مردم شده است،از حوادث مهم تاریخ فلسفه محسوب میشود.
علم الجمال مطالعه ی شکل ایده آل زیبایی و فلسفه ی هنر است.
اخلاق مطالعه در رفتار کمال مطلوب است،و علم خیر و شر،و علم حکمت عملی و بقول سقراط علم اعلی است.
سیاست بحث در تشکیلات ایده آل اجتماع است،و بازیگران فلسفه ی سیاسی عبارتند از،حکومت مطلقه،حکومت اشراف،حکومت عامه،سوسیالیسم،آنارشیسم و طرفداری از حقوق زنان.
بالاخره علم ماوراالطبیعه،بحث در حقیقت بازپسین اشیاء،یعنی طبیعت واقعی ماده (علم الوجود) و روان (روانشناسی متافیزیک) و نسبت روح و ماده و ادراک و معرفت و معرفت شناسی است.
چنین است اجزای فلسفه ولی در حال تفکیک زیبایی و لطف خود را از دست می دهد. ما آن را در کلمات بی جان تجریدیات و انتزاعیات مطالعه نخواهیم کرد! بلکه در شکل زنده و نابغه مورد بحث قرار خواهیم داد. هم از فلسفه های مختلف،هم از فلاسفه سخن خواهیم راند. وقت خود را با ائمه و شهدای فکر خواهیم گذراند! و خواهیم گذاشت تا اشعه ی تابناک روح آنها بر ما بتابد،تا بقول لئوناردو داوینچی،از عالی ترین لذت،یعنی لذت درک و معرفت بهره مند شویم !

سرفصل های کلی کتاب:
مقدمه و فایده ی فلسفه
فصل اول : افلاطون
فصل دوم : ارسطو و علم یونان
فصل سوم : فرنسیس بیکن
فصل چهارم : اسپینوزا
فصل پنجم : ولتر و روشنایی های فرهنگ فرانسه
فصل ششم : امانوئل کانت و مسلک ایدآلیسم آلمان
فصل هفتم : شوپنهاور
فصل هشتم : هربرت اسپنسر
فصل نهم : فریدریش نیچه
فصل دهم : حکمای معاصر اروپا (برگسون،کروچه،برتراند راسل)
فصل یازدهم : حکمای معاصر آمریکا (سانتیانا،جیمز،دیویی)