دنیا باربارا

✔️ دنیا باربارا رمانی است که توسط نویسنده ونزوئلایی رومولو گایه‌گوس، اولین بار در سال ۱۹۲۹ منتشر شد. و در سال ۱۹۷۴ به عنوان «احتمالاً شناخته شده‌ترین رمان آمریکای لاتین» توصیف شد.
این رمان در منطقه‌ای با رویارویی بین تمدن و جنبه‌های وحشیانه محیط زیست روستایی و ساکنان آن روبرو است. این است که در شخص سوم نوشته شده‌است و زبان محلی و منطقه گرائی را با روایت ادبی ترکیب می‌کند و منجر به ایجاد درگیری اصلی می‌شود و در عین حال ملموس تر می‌شود. این رمان شاهکار ادبیات ونزوئلا و یک سبک در ادبیات آمریکای لاتین است که یک مطالعه روانشناختی از مردم دشت‌های ونزوئلا است: قربانیان موقعیت‌های ناگوار، اما در عین حال قوی و شجاع. صحنهٔ حوادث دنیا باربارا، یانوس، سبزه زاران وسیع ونزوئلا است، که هنوز گله‌های وحشی اسب و حیوانات شاخ دار در آن به چرا مشغولند. رومولو گایه‌گوس نخستین نویسندهٔ آمریکای لاتین است که با انتشار رمان دنیا باربارا به شهرتی جهانی دست یافت. علاقه به فرهنگ مردمی و آداب و رسوم مردم روستا در آثار گایه‌گوس مشخص است.
طرح این رمان، بسیار ساده، اما پرشور است. یکی از اهالی یانوس که در شهر بزرگ شده و خاطرات روستای دوران کودکی را تقریباً از یاد برده‌است به ملک خانوادی بازمی‌گردد تا آن را بفروشد؛ اما در همان ابتدای بازگشت مسحور زندگی آزاد و مخاطره‌آمیز آن دیار می‌شود؛ جایی که انسان در حال مبارزهٔ دائم با حیوانات و طبیعت است. فصل آغازین رمان، از الگوی شکل گرایانه و ریخت شناسانهٔ «بازگشت» بهره می‌گیرد و مخاطب از طریق همذات پنداری با سانتوس لوثاردو، تنها باقی ماندهٔ خانوادهٔ لوثاردو، با فضای بومی دشت‌ها و برکه‌های ونزوئلا آشنا می‌گردد.