شناخت موسیقی ایران

اسماعیلی - محمد ١٣١٣
نوازنده تمبک، در تهران متولد شد و استادش حسین تهرانی ( سالهای ١٣٤٣- ١٣٣٠ ) بود. در مؤسسه هنرهای زیبای موسیقی، تنبک تدریس می کرد. اسماعیلی با فرامرز پایور، جلیل شهناز، حسن ناهید و اصغر بهاری در گروههای مهم موسیقی ایرانی همکاری می کرد. قطعه رونما را در سال ١٣٥٥ در تالار وحدت (تالار رودکی ) اجرا کرد که همنوازی گروه تمبک با ارکستر موسیقی ایرانی است. در سال ١٣٧٦ دردانشکده موسیقی دانشگاه جهاد دانشگاهی و همچنین در هنرستان موسیقی، تنبک تدریس می کرد.
عارف ابراهیم پورAref Ebrahimpour
عارف در سال 1323 در شهر اردبیل بدنیا آمد و در سال 1335 وارد هنرستان موسیقی ملی ایران گذدید. او مقام اول ویلن را در سال 1338 در سطح مدارس کل کشور بدست آورد و در سال 1342 در رشته هنر های زیبا فارغ التحصیل شد و در همان زمان بعنوان معبم سرود دررادیو با ارکستر جوانان و ارکستر آذربایجانی مشغول به کار گردید و در همین رابطه عارف با عقلب هنرمندان سرشناس و مهبوب کشور آشناییو همکاری پیدا نمود. او در سال 1372 به کشور آلمان مهاجرت نمودو در بسیاری از جشن ها و فستیوال های بین المللی شرکت نموده و آلبوم های زینایی به بازار هنر ارائه داده است.

در ایران باستان هنگام برآمدن و فرو رفتن خورشید گروهی به نواختن طبل و کوس و کرنا می‌پرداختند. در اوستا بخش یسناهاآمده که پزشکان بیماران خود را با موسیقی ایرانی درمان می‌کردند. در آن دوران سه نوع موسیقی آئینی (دینی)، بزمی و رزمی مرسوم بوده است، همچنین در جشن‌های طبیعت و روزهای تاریخی و ملی نواها و موسیقی ایرانی ویژه‌ای اجرا می‌شد. در دوران هخامنشیان سرودها و ترانه‌هایی به نام هوره در جنگ‌ها و جشن‌ها اجرا می‌کردند که امروزه در ایلام و سرزمین‌های غرب ایران با همین نام رایج است. در دوران ساسانیان به ویژه بهرام گور و خسرو پرویز موسیقیدان هایی زیر نظر وزیر دربار خرم باش کار می‌کردند. در جشن‌های بزرگ، این نوازندگان و خنیاگران نواها و آهنگ‌های گوناگون اجرا می‌کردند. در شاهنامه آمده بهرام گور تعداد ده هزار لوری (خنیاگر) از هند برای شادی و پایکوبی مردم به ایران آورد.

تا بودیم کسی پاس نمیداشت که هستیم....
باشد که نباشیم بدانند که بودیم....
حال این بیت را میتوان چنین سرود و تقدیم کرد به روح این بزرگوار...
تا بودند کسی پاس نداشت که هست،
شدش که دیگر نباشند ، دانستند که نیست....
اول به خودم نقد وارد میکنم که واقعا متاسفم برای خودم که چنین انسانهای در عرصه هنر پاس نمیدارم و برایم نااشنا هستند...
بعد نقدی میکنم به دوستداران و اهل هنر و موسیقی که در همین کتابناک خودمون هستند، که اطلاعتشون و علم و دانششون و اطلاعات عمومیشان از بنده (حقیر ، ناچیز ..... الله) بیشتر هست ، چرا در اختیار بقیه دوستان عزیز و کاربران قرار نمید هند....؟؟
دوستان و عزیزان در صورتی که افراد بزرگ عرصه هنر و موسیقی را میشناسید در موردشون توضیخاتی و یا بیوگرافی حداقل بدهید در زیر همین کتاب که مربوط میشود...بنده خودم کمی آشنا نیستم با این بزرگان آنچنان، ولی بعد از امتحانات این کار را خواهم انجام داد همانطور که میخواهم به زندگی (کارل مارکس ) اشاره بکنم...
سپاس از همه شما دوستان عزیز و کاربران محترم....:x:x

شبـی کـه آواز نـی تــو شنیـدم // چــو آهـوی تشنـه پـی تـو دویـدم
دوان دوان تا لب چشمه رسیدم // نشـانـه‌ای از نــی و نغمـه نـدیـدم
توای پــری کجایی؟ // که رخ نمی‌نمایی
از آن بهشت پنهـان // دری نمی‌گشایی
....................
مـن همه جــا ، پی تـو گشته‌ام // از مــه و مهــر ، نشـان گــرفتـه‌ام
بـــوی تــــو را ، ز گـل شنیـده‌ام // دامـــن گـــل ، از آن گــرفتـه‌ام
توای پــری کجایی؟ // که رخ نمی‌نمایی
از آن بهشت پنهـان // دری نمی‌گشایی
....................
دل مــن ، سـرگشتــة تــوسـت // نفســـم ، آغشتـــة تـــوســت
بـه بـاغ رؤیـاهـا ، چـوگلت بـویـم // در آب و آئینـه ، چـو مـهــت جـویم
توای پــری کجایی؟
در این شب یلدا ، ز پی‌ات پـویم // بـه خواب و بیداری ، سخنت گویم
توای پــری کجایی؟
....................
مــه و ستـاره درد مـن می‌داننـد // که همچـو من پـی تـو سرگردانند
شبـی کنــار چشمـه پیـدا شــو // میـان اشـک مـن چــو گـل وا شــو
توای پــری کجایی؟ // که رخ نمی‌نمایی
از آن بهشت پنهـان // دری نمی‌گشایی

"شعرهوشنگ ابتهاج(سایه) و آهنگ‌سازی همایون خرم با صدای حسین قوامی"

تا کی دیگر بار در موسیقی ما چون همایون خرمی زاییده شود...
رفتنشان جای خالی بزرگی را در نوای ایرانی باقی خواهد گذاشت...
روحشان قرین رحمت

روزی دوباره تو از «اوج آسمان» خواهی آمد؛ با سازی که «مهر و ماه» را به رقص می‌آورد، این‌روزها را تاب می‌آورم «فریاد» ثمری ندارد. «پریشان» نخواهم شد چون می‌دانم «روزی تو خواهی آمد» گرچه باز، باز خواهی رفت. و باز...
آه... «تو ای پری کجایی»
دلم گرفته. بی تو اینجا نه از «اوج آسمان»، نه از «فریاد» «پریشان» «تنها ماندم» و «مهر و ماه» خبری نیست؛ «روزی تو خواهی آمد» «تو ای پری کجایی».

[quote='اهالی کتابناک'] این خبری بود که چندی قبل بر روی خبرگزاری ها رفت:
همایون خرم لحظاتی پیش، پس از ده روز شیمی درمانی درگذشت.
خواهشا به حرمت این بزرگ از دست رفته لینک پاک نشود [/quote]
از دوستان عزیزم ممنونم. تا امروز هیچ کدام از مسئولان و مردم یادی از همایون خرم نداشت. از خیلی ها اگر می پرسیدی فکر می کردند سالها پیش از بین ما رفته. اما حالا شروع می‌شود تراژدی شیرین مرده‌پرستی از وزیر و مقامات گرفته تا اصغر جیگرکی سر کوچه، همه با مرحوم هم‌پیاله بودند، همه استاد را ذی حق می دانند و قابل ستایش.
شروع می شود عوض کردن عکس پروفایل، شروع می شود جمله ای معروف را پیدا کردن و نصب العین کردن تا سه چهار روز.
دوستان عزیز کتابناک همیشه هنر شناس و هنرمند دوست بوده اند. به همه ی عزیزان تسلیت می گویم پورفر عزیزم، هوشیمو و ارورا14 گرامی و سایر عزیزان.

وای من تا امروز نمیدونستم آهنگساز آلبوم فوق العاده ی رسوای زمانه و آهنگ های به یاد ماندنی استاد اصفهانی، استاد "همایون خرم" بودند....:O
خدایش بیامرزد

و البته باعث تأسفه که اسم استاد رو خیلیها نشنیدن و وقتی خبر درگذشتش رو دادن ، تازه سوال کردن که حالا این مرحوم چیکاره بودن !!!؟؟؟
نمیگم شخصیتهای بزرگ موسیقی ایران برای همه گمنام هستن ، اما هرچه میگذره ، تعداد بیشتری از این اساتید به فراموشی سپرده میشن .
فکر کنم چند نسل دیگه ، وقتی اسم استاد شجریان رو ( دیگه معروفتر از استاد که نداریم ) به زبون بیارید ، با تعجب به شما نگاه میکنن و منتظر شنیدن توضیح هستن ....
به قول پدربزرگ عزیزمون ، جناب ملا :
روزی خاکمان را بریدند و اینک فرهنگمان را.

روحش شاد و یادش گرامی.استاد بزرگیرو از دست دادیم.به همه ی عاشقان موسیقی تسلیت میگم...