استنلی کوبریک

سیستم فکری ما ایرانی ها که بعید می دانم داخل آن چیز کروی شکلمان- کله - چیزی (مغز) هم باشد؟!

تمام ایرانی ها سیستم فکریشان مانند شما نیست و برخلاف آنچه فکر می کنید(و آنچه درباره ی خودتان صادق می بینید را با تمام مردم ایران جمع می کنید و بصورت "ما" نمایش می دهید!) خیلی از آنها مغز ، تفکر و سیستم فکری قابل قبولی دارند! چرا فکر می کنید هر فردی با شما موافق نباشد سیستم فکریش ایراد دارد؟

[quote='محمد بیگ']بقیه فیلماش یا ضعف در فیلمنامه دارد یا وسواس بیش از حد!
اینکه چرا اینقدر در ایران محبوب است را واقعا نمیفهمم؟[/quote]
اینکه یک سینماگر در ایران چقدر محبوب است ؟ بیشتر به سیستم تبلیغاتی قدرتمند هالیوود برمی گردد تا سیستم فکری ما ایرانی ها که بعید می دانم داخل آن چیز کروی شکلمان- کله - چیزی (مغز) هم باشد؟!
زمانی که دوستانی به اصطلاح سینما دوست کوبریک را بهترین تاریخ و فلان می دانند!؟ باید به داشتن آن چیز در کله نامبرده هم شک کرد!
اگر داستان این است که شما می گویی پس فلینی،برگمان،روسولینی،کوروسوا، رنوار،کارنه، بونوئل،تارکوفسکی و ... همه کشک!

به نظرم بهترین فیلمش لولیتا و با چشمان باز بسته است.
بقیه فیلماش یا ضعف در فیلمنامه دارد یا وسواس بیش از حد!
اینکه چرا اینقدر در ایران محبوب است را واقعا نمیفهمم؟

کوبریک کارگردانی هست که برای فیلمهاش وسواس خیلی به خرج داده . این وسواس رو میشه به وضوح روی زمان زمان طولانی ساخت بعضی از فیلمهاش آشکارا دید
سینمای کوبریک سینمای خالصه. کوبریک نه دنبال پول بود، نه دنبال دوست و همراه، نه دنبال این که کسی ازش خوشش بیاد، نه دنبال ثابت کردن چیزی (من جمله خودش) به کسی نه دنبال این که تجربه ها و آموخته های زندگی خودشو با بقیه به اشتراک بذاره. فقط دنبال سینما و ارتقاء سینما بود. همین و بس. دلیل فیلم ساختن توی همه ی سبکا و وسواس شدید و رفتار نه چندان دوستانش که مسلماً باعث آزار خیلی از افراد پشت صحنه می شد هم به نظرم همین بود البته نمی گم اهداف ذکر شده سطح پایینن و هدف کوبریک خیلی سطح بالاست، ولی ثابت قدم بودنش در این راه من یکی رو حسابی تحت تاثیر قرار می ده.
کوبریک نه به اندازه کافی، بلکه به اندازه لازم فیلم ساخته. (به نظر من می تونست فیلم های خوب بیشتری بسازه.) به شخصه بهترین فیلمش رو درخشش می دونم. (این فیلم جزو معدود فیلمهایی هست که من بهش نمره کامل میدم.)
و دومین فیلمی از کوبریک که من خیلی دوست دارم، دکتر استرنج لاوه. واقعا در نوع خودش بی نظیره.
اودیسه فضایی که در زمان خودش جدی گرفته نشد، امروزه در تمامی نظرسنجی ها رتبه های بالایی رو ازآن خودش کرده. و این نشون میده که کوبریک چقدر از زمان خودش جلوتر بود.

کوبریک بدون شک بزرگترین کارگردان تاریخ سینماست،فیلمای کوبریک از لحاظ تکنیکی به مراتب یه سر وگردن از کارگردانای دیگه بالاتره و اونم به خاطر نبوغ و وقت زیادیه که پای حرف هر فیلمش میذاشت،فیلم هایی مثل 2001 یک ادیسه فضایی یا درخشش از فیلمهایی ان که همیشه در ذهن مخاطب جا میگیرد و جدا نمیشود!
این کتاب هم عالیه،اگه کسی میخواد از این استاد بیشتر بدونه حتما این کتابه بخونه،کتاب درباره ی همه ی آثار کوبریک حرف زده و به تحلیل اونا پرداخته!

کوبریک از عکاسی به سینما رسید و تاثیر جدانشدنی هنر عکاسی تو روح و روانش و بازتاب اون تو کمپوزیسیون و رنگبندی آثار سینماییش غیر قابل انکاره.
با اینکه تعداد فیلمهای بلندش از سیزده تا تجاوز نمیکنه ولی فیلمسازان بسیاری تاثیرات عمیقی ازشون گرفتن... که گاهی این تاثیر رنگ تقلید و کپی کاری به خودش میگیره ولی ارزش و رنگ و لعاب هیچکدوم به گرد پای آثار اصیل کوبریک نمیرسه...
به هر حال کوبریک تکرار نشدنی رفت و این سینما رو با خود برد...
از دید من، میباست با شجاعت هر چه تمامتر، لقب "نابغه" رو به این مرد بدیم.