در انتظار بربرها
نویسنده:
جان مکسول کوتسی
مترجم:
محمدرضا رضائی هنجی
امتیاز دهید
✔️ کوتسی در این کتاب پنجره ای دیگر به روان انسانی می گشاید و به گونه ای یادآور جرج اورول، عوالم روحی یک مقام رسمی را که در یک امپراطوری خیالی مواجه با انجام وظایفی بی رحمانه است، توصیف می کند. داستان او توصیف سرشت فریب کارانه و طمع کارانه جنگی است که علیه (بربرها) که در واقع کسی جز بومیان ساکن اطراف نیستند، جریان دارد و نشان می دهد آدمیان، آن گاه که قدرتش را داشته باشند، در رسیدن به آن چه خود بر حق و درست می دانند تا چه اندازه آماده ستم بر دیگر انسان هایند. توانایی کوتزی در وصف ژرف نگرانه نومیدی و درماندگی قهرمان داستان در مواجهه با شرایطی است که توان تغییر یا تعدیل آن را در خود نمی یابد.
کوتزی برندهٔ جایزهٔ نوبل ۲۰۰۳ است. این اثر وی در سال ۱۹۸۰ به چاپ رسید و در مجموعهٔ «آثار بزرگ قرن بیستم» جای گرفت. «در انتظار بربرها» برندهٔ ۲ جایزهٔ Geoffrey Faber Memorial و James Tait Black Memorial در قالب داستان خیالی شدهاست. آهنگساز مینیمالیستِ آمریکایی، فیلیپ گلس نیز در سال ۲۰۰۵ اُپرایی را به همین نام با اقتباس از این کتاب در ارفورتِ آلمان برگزار کرد.
کوتزی نامِ این رمان خود را از شعری به همین نام از کنستانتین کاوافی شاعری که اصلیت یونانی/مصری دارد انتخاب کردهاست. ممکن است عنوان این کتاب اشاره ای به نمایش نامهٔ «در انتظار گودو» اثر سَمیوئل بکت، اندیشمند و نویسندهٔ شهیر ایرلندی باشد که کوتزی از زمان تحصیلات دانشگاهی اش شیفتهٔ سبک نگارشی او شده بود. در این کتاب همچنین الهامپذیری کوتزی از رُمان «صحرای تاتارها» (Il deserto dei Tartari) اثر دینو بوتزاتی نویسندهٔ شهیر ایتالیایی چه در عنوان و چه در طرح داستان مشهود است.
بیشتر
کوتزی برندهٔ جایزهٔ نوبل ۲۰۰۳ است. این اثر وی در سال ۱۹۸۰ به چاپ رسید و در مجموعهٔ «آثار بزرگ قرن بیستم» جای گرفت. «در انتظار بربرها» برندهٔ ۲ جایزهٔ Geoffrey Faber Memorial و James Tait Black Memorial در قالب داستان خیالی شدهاست. آهنگساز مینیمالیستِ آمریکایی، فیلیپ گلس نیز در سال ۲۰۰۵ اُپرایی را به همین نام با اقتباس از این کتاب در ارفورتِ آلمان برگزار کرد.
کوتزی نامِ این رمان خود را از شعری به همین نام از کنستانتین کاوافی شاعری که اصلیت یونانی/مصری دارد انتخاب کردهاست. ممکن است عنوان این کتاب اشاره ای به نمایش نامهٔ «در انتظار گودو» اثر سَمیوئل بکت، اندیشمند و نویسندهٔ شهیر ایرلندی باشد که کوتزی از زمان تحصیلات دانشگاهی اش شیفتهٔ سبک نگارشی او شده بود. در این کتاب همچنین الهامپذیری کوتزی از رُمان «صحرای تاتارها» (Il deserto dei Tartari) اثر دینو بوتزاتی نویسندهٔ شهیر ایتالیایی چه در عنوان و چه در طرح داستان مشهود است.
دیدگاههای کتاب الکترونیکی در انتظار بربرها
ولی بعضیا در این دنیا تنهان، چه از اول و چه از میانه راه. چون فهمیدن که اشتباه میکنن. این قاضی از اوناس.