بنیادهای ماتریالیسم

جادو و خرافات در جایی رونق می گیرد که مهار بر طبیعت حاصل از فن آوری در دست انسان نیست، مردمان آغاز می دانند که مجبورند بذر بکارند و زمین را برای بدست آوردن خرمن کشت کنند. در عین حال آنان از محدودیت هایی که بر کوشش های انسان تحمیل شده اند آگاهند، آنان برای جبران کمبودهای اقتصادی و اجتماعی شان چاره ای جز استفاده از روش های جادویی ندارند، شگردهای جادو فرض می کنند که نیروهای برتر طبیعی وجود دارند که می توانند بر سیر رویدادها تاثیر گذارند و بنابراین خنثی می شوند یا مغلوب می گردند.
هر فلسفه با دو پرسش سر و کار داشته است: واقعیت عبارت است از چیست و چگونه به پیدایی آمده است؟
از آغاز پرداختن به فلسفه دو دیدگاه اصلی در مورد این مسائل به پیدایی آمده است: ماتریالیستی و ایده آلیستی. هگل در تاریخ فلسفه پیشگام خود اعلام کرد که " در سراسر تاریخ تنها یک فلسفه وجود داشته است که اختلاف های معاصر جنبه های ضروری یک مکتب را تشکیل می دهند"
مسلما در تمایز با شکل های دیگر فعالیت اندیشگی، فلسفه ورزی ویژگی های مشترکی را حفظ کرده است که از یونانیان تا امروز داشته است. اما این فرآیند تعمیم تفکر در بنیاد، وحدتی از تنوع و سرانجام تقابل شیوه های تبین عقلانی عالم کائنات بوده است. روش ماتریالیستی در یک قطب، روش ایده آلیستی در قطب دیگر.
لذت سلامت بشریت است.....لذت مقدم بر فضیلت است و برای زندگی اساسی تر است، فضیلت به خودی خود هدف نیست، تنها وسیله ای لازم برای رسیدن به نیکبختی است، نوزاد می تواند احساس لذت کند اما نمی تواند فضیلت را تجربه کند. فضیلت گزیده سالمندان به خاطر لذت است و نه بر عکس آن.