وصایای ارسطو به شیماس: شرح رساله تفاحیه

«وصایاى ارسطو به شیماس (شرح رساله تفاحیه)»، از آثار ارسطو مى‏ باشد که محمد بن حسین، بابا افضل کاشانى، حکیم و فیلسوف برجسته سده ششم و اوایل سده هفتم هجرى آن را از عربى به فارسى ترجمه و حسن حسینى خراسانى قوچانى، معروف به آقا نجفى قوچانى، آن را شرح و با تصحیح و تعلیق محمدرضا عطایى عرضه شده است. مترجم عربى این اثر از متن یونانى دقیقاً مشخص نیست که چه کسى بوده است.
این رساله، به طریقِ رساله فیدون که مکالمه سقراط با شاگردان است، مکالمه ارسطو را به هنگام وفات، با شاگردان بیان مى‏ کند.
این اثر، ترجمه‏ اى است از متن عربى آنچه که در غرب به lider de pomo معروف شده که مسلمانان معتقد بودند ارسطو آن را در بستر مرگش در حالى که سیبى در دست داشت، دیکته کرده است. این اثر داراى روح نوافلاطونى و احتمالاً هرمسى است.
این رساله، حاصل بحث و گفت‏وگوهایى است که ارسطو در آخرین لحظات عمر خود، در بستر بیمارى با شاگردانش انجام داده و مضامین آن عبارتند از: زندگى، دورى از نفس، محبت، طلب دانش و علم و نظایر آن. نمونه‏اى از متن این اثر، بدین قرار مى‏باشد: «ارسطو گفت: من رأى طبیب را بگذاشتم و از ادویه، به بوى سیبى بس کردم که روان مرا چندان نگه دارد که در سخن حق شما که طالب علمید، بگذارم...