ره آورد وحید

نویسنده: حسن وحید دستگردی

وحید دستگردی (۱۲۵۸–۱۳۲۱)، محمدحسن متخلص به وحید و معروف به وحید دستگردی یکی از شاعران و سخنوران اواخر سده نوزدهم و اوایل سده بیستم ایران است.

ج‍ل‍د اول‌ ای‍ن‌ ک‍ت‍اب‌ ض‍م‍ی‍م‍ه‌ س‍ال‌ ن‍ه‍م‌ م‍ج‍ل‍ه‌ ارم‍غ‍ان‌ در س‍ال‌ ۱۳۰۷ ب‍چ‍اپ‌ رس‍ی‍ده‌ و ج‍ل‍د دوم‌ آن‌ ض‍م‍ی‍م‍ه‌ س‍ال‌ س‍ی‍زده‍م‌ م‍ج‍ل‍ه‌ ارم‍غ‍ان‌ چ‍اپ‌ ش‍ده‌ اس‍ت‌

زندگینامه:
وحید دستگردی در ۱۲۹۸ هجری قمری برابر با ۱۲۵۸خورشیدی در روستای دستگرد اصفهان متولد شد. تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش فراگرفت و در پانزده سالگی به اصفهان رفت و در مدرسه میرزا حسن علوم ادبی و علوم دینی را آموخت. در آغاز نهضت مشروطیت به جرگه آزادی‌خواهان پیوست و شعرهای و مقاله هایی در این زمینه در روزنامه‌های اصفهان منتشر می کرد. دستگردی در آغاز جنگ بین‌الملل اول، روزنامهٔ درفش کاویان را در اصفهان منتشر نمود. او همچنین با روزنامه‌های پروانه، زاینده‌رود و مفتش ایران نیز همکاری می کرد. در ۱۳۳۸هـ.ق. به تهران آمد و انجمن ادبی ایران و انجمن ادبی حکیم نظامی را تأسیس کرد و همچنین درسال ۱۲۹۸ شمسی مجله ادبی ارمغان را در تهران تأسیس کرد که مدت بیست و دو سال (با فواصل) منتشر می‌شد. در همین دوران جلسات درس و بحث دایر کرد و کتاب‌های بسیاری تصحیح و تحشیه و چاپ کرد. وحید در اوایل ورود خود به تهران در حلقهٔ مریدان صفی علی شاه درآمد. وی مدتی در ادارهٔ "انطباعات وزارت معارف" مشغول کار شد. وحید دستگردی در شعر ابتدا "لمعه" تخلص می کرد، ولی بعدها تغییر تخلص داد. در ۸ دی ۱۳۲۱ خورشیدی در ۶۴ سالگی در تهران درگذشت و در امامزاده عبدالله شهرری دفن شد.

بخشی از قصیده معروف وحید دستگردی که در وصف اصفهان سروده است:
به زاد و بوم جی اندر شتافتم از ری / چنان به شوق، که کودک به جانب مادر
سواد شهر صفاهان چو گشت سرمه چشم / به هرچه دید دگرگونه آمدش به نظر
شکسته‌باره از این پیش بود و تنگ فضای / کنون درست و قوی‌باره است و پهناور
همیشه بوده هنر کودک اصفهان مادر / اگر نبود صفاهان نبود فضل و هنر

آثار:
تصحیح و تحشیه خمسه حکیم نظامی
تصحیح و تحشیه دیوان جمال‌الدین
تصحیح و تحشیه دیوان بابا طاهر
تصحیح و تحشیه دیوان هاتف اصفهانی
تصحیح و تحشیه دیوان ادیب‌الممالک
تصحیح و تحشیه دیوان قائم‌مقام فراهانی
تصحیح و تحشیه تذکره نصرآبادی
تصحیح و تحشیه تحفه سامی



حق تکثیر : آزاد