زمزمه های یک شب سی ساله

واسه جشن دلتنگی ما ، گل گریه سبد سبد بود
با طلوع عشق من و تو ، هم زمین هم ستاره بود
ممنون از اشتراک این کتاب با ارزش .

جنتي عطايي بي همتاست
من چي بگم كه در خور باشه
ناتوانم
مرسي از لطف شما

ای بزرگ موندنی:inlove:

او بهترین ِ ترانه است.

چی بگم؟
خب آخرشه دیگه!

ایرج به همراه اردلان سرفراز بهترین ترانه سرایان تاریج ایران هستند
من دارم تو آدمک ها میمیرم
تـو بـرام از پریا قصـه مـیگی
من توی پیله وحشت میپوسم
برام از خنـده چرا قصـه میگی...

نمی دونم از این کتاب یا از کتابهای دیگشه، ولی من جداً عاشق شعرهای ایرج جنتی عطائی هشتم. هم برای ترانه هائی که توسط دیگران خوانده شده و هم شعرهائی که جسته گریخته ازش خوانده بودم. تقریبآً همشون بی نظیر بودن.
تو اگر میدانستی که چه دردی دارد،
که چه زخمی دارد،
خنجر از دست عزیزان خوردن،
از من خسته نمی پرسیدی:
"آه، ای مرد، چرا تنهائی؟"

قشنگ عالي زيبا معركه
واژه ها كم مي آرن
تقريبا يه سال پيش بود كه ازشون يه مجموعه خوندم...
دستاي آدم رو براي نوشتن ترانه قلقلك مي ده و اين آدم رو سر ذوق مي آره...

ترانه های به سوی آسمان

اين كتاب اين روزها خواندن داره! به همه كسايي كه ايرج رو نميشناسن پيشنهاد ميكنم حتما اشعارش رو با دقت بخونن
خانه سرخ و كوچه سرخ است و خيابان سرخ است
باري از خون پهنه برزن و ميدان سرخ است
ده به ده پرچم خشم است كه برميخيزد
مزرعه زرد و چپر سبز و بيابان سرخ است
تا گل خوني فرياد در اين باغستان
ساقه از ضربه شلاق زمستان سرخ است
وحشتي نيست از انبوه مسلسل داران
تا در اين دشت غرور كينه داران سرخ است
رو سياه است اگر اين شب مردم كش بد
تا دم صبح وطن سينه ياران سرخ است
با تو سرسبزي از ايثار سيه پوشان است
اي مسلط دستت از خون شهيدان سرخ است