زندگی نامه کوروش بزرگ
امتیاز دهید
بخشی از پیشگفتار این نسک:
بایسته است که هر ایرانی میهندوست نَسکِ (کتابِ) زندگینامهِ کوروش بزرگ را بخواند تا در کنار یادگیریِ آموزش های فرخویی (اخلاقی) از این رادمرد بُزرگ، هُنر مُبارزه در زندگی را نیز در آموزشگاهِ این بُزرگترین نابغهِ رزمی جهان بیاموزد که چگونه از راه بکارگیری شگردهایِ هوشمندانه و وَدایش های (تصمیم هایِ) خَرَدمندانه و بجا با کمترین هزینه بر گرفتاریهای زندگی روزمره اش چیره گردد.
باهمهِ ویژگی هایِ فرخوییِ (اخلاقی) ستایش انگیزی که کوروش داشت، او یک پدیدهِ جُدابافته ( استثنایی) از مردم ایران نبود، او بازده و دست پروردهِ یک آیین و فرهنگِ آدمساز بود که به جان مردم، هاگ هایِ آدمی (حقوق بشر) و هاگِ (حق) آزادی شان ارج میگُذاشت، همان آیینی که امروز شوربختانه به فراموشی سپرده شده است. در درونِ هر ایرانی میهندوست یک کوروش با همهِ نیکی ها و آزادگیش نهفته است که میتواند از درون او برخیزد و نمایان شود.
بیشتر
بایسته است که هر ایرانی میهندوست نَسکِ (کتابِ) زندگینامهِ کوروش بزرگ را بخواند تا در کنار یادگیریِ آموزش های فرخویی (اخلاقی) از این رادمرد بُزرگ، هُنر مُبارزه در زندگی را نیز در آموزشگاهِ این بُزرگترین نابغهِ رزمی جهان بیاموزد که چگونه از راه بکارگیری شگردهایِ هوشمندانه و وَدایش های (تصمیم هایِ) خَرَدمندانه و بجا با کمترین هزینه بر گرفتاریهای زندگی روزمره اش چیره گردد.
باهمهِ ویژگی هایِ فرخوییِ (اخلاقی) ستایش انگیزی که کوروش داشت، او یک پدیدهِ جُدابافته ( استثنایی) از مردم ایران نبود، او بازده و دست پروردهِ یک آیین و فرهنگِ آدمساز بود که به جان مردم، هاگ هایِ آدمی (حقوق بشر) و هاگِ (حق) آزادی شان ارج میگُذاشت، همان آیینی که امروز شوربختانه به فراموشی سپرده شده است. در درونِ هر ایرانی میهندوست یک کوروش با همهِ نیکی ها و آزادگیش نهفته است که میتواند از درون او برخیزد و نمایان شود.
آپلود شده توسط:
ghalam1356
1390/06/01
دیدگاههای کتاب الکترونیکی زندگی نامه کوروش بزرگ
نه یک ترک و نه یک آریایی بلکه یک انسان ،اما شما یک اریایی با خون پاک و اصیل ،باور نمی کنید نمای عمومی پروفایل خود را ببینید.(!)
دوست عزیز، گزیده می خوانی و گزیده نقل می کنی و بعد آن نتیجه ای که دلخواهت است را به بقیه القا می کنی. مثلاً پیامی را که به نقل قول از کامنت kian777 نوشته ام را انگار هیچ ندیده اید. راستی موجودی با نام کاربری majid 89 را یادتان می آید؟
گرامی، بهتر بود بخشی را نمی خواندی و همه اش را می خواندی. و کاش به کامنت هائی که نوشته های من در جواب آن ها بود، اشاره ای مختصر می کردی. دیگر دوستان می توانند هر لحظه که خواستند به پروفایل من بروند و ببینند که چه وضعی است..
بگذریم. گویا شما دوستان خیلی علاقه دارید که بحث را به نژاد و قوم بکشانید که بحث اصلی گم شود چون به نظر می رسید که خودتان هم میدانید که پای استدلالتان چوبین است. آب را گل آلود می کنید تا از میان آن بتوانید سوژه ای برای برچسب زدن پیدا کنید. من خیلی وقت است که این را متوجه شده ام ولی شمایان چنان در این کار استادید که من هم با اینکه چند بار این را به دوستانم گوشزد کرده ام، باز در این دام می افتم.
عزت زیاد.
سال نو پیشاپیش مبارک
ممنون از همدردی شما آقای ...!ببخشید نمی توانم نام کاربری شما را بگویم!
گاوان و خران بار بردار به ز آدمیان مردم آزار
خواهش می کنم شما هم گاهی قبول کنید دارید اشتباه می کنید.شما هم انسان هستید اشتباه کردن عار نیست.
چه فرقی می کند من تنها بخشی از کامنت های شما را جدا کردم.شما یک سری واژه ها را مدام دارید تکرار می کنید.یک واژه را یک بار دوبار سه بار می گویند.شما وقتی چندین بار در هر کامنت واژه ای توهین آمیز را تکرار می کنید چه فرقی می کند می خواهید بفرمایید در پاسخ های ناروای دیگران گفتم من هم می گویم به فرض دیگران هم سخن بدی را زده اند چه ارتباطی به آبا و اجدادشان دارد؟
گذشته از این من هم مگر کاری غیر از شما کردم؟من همان کار شما را کردم. حالا شما مقایسه بفرمایید واکنش آقای عباسی و آقای یاشار ترکلو تندتر بود که یکی بنده را هیتلر خطاب کرد و دیگری سگ(که البته بدون تعارف می گویم از این دو بزرگوار ناراحت نیستم) یا آنکه واکنش دوستان دیگر به شما در کامنت های قبلی؟
اتفاقا درسایه نقد و انتقاد اصلاح بهتر صورت میگیرد .
دوست عزیز انتخاب قسمتی از جملات بدون ذکر علت جوابیه شاید نتونه مقصود نویسنده را برسونه و شاید بار معنایی ان عوض بشه .
روزی زسر سنگ عقابی بههوا خاست// واندر طلب طعمه پر و بال بیاراست// بر راستی بال نظر کرد و چنین گفت// امروز همه روی زمین زیر پر ماست// بـر اوج فلک چون بپرم از نظـر تیز// میبینم اگر ذرهای اندر ته دریاست// گر بر سر خـاشاک یکی پشه بجنبد// جنبیدن آن پشه عیان در نظر ماست// بسیار منی کـرد و ز تقدیر نترسید// بنگر که ازین چرخ جفاپیشه چه برخاست// ناگـه ز کـمینگاه یکی سـخت کمانی// تیری ز قضاو قدر انداخت بر او راست// بر بال عـقاب آمـد آن تیر جـگردوز// وز ابر مر او را بسوی خاک فروکاست// بر خـاک بیفتاد و بغلـطید چو ماهی// وانگاه پر خویش گشاد از چپ و از راست// گفتا عجبست اینکه زچوبست و زآهن// این تیزی و تندی و پریدنش کجا خاست// چون نیک نگهکرد و پر خویش بر او دید// گفتا زکه نالیم که از ماست که بر ماست
نمونه های ادبیات سخیف وکم مایه وزشت یکم دروجود خود تامل کنید.... یک هموطن نه یک آریایی یا نه یک ترک
آقای آتیلای گرامی:
از آنجایی که من تا پیش از این به روش آبا اجداد جاعل خودمسخن می گفتم اما پس از چند پست بحث با شما به این نتیجه رسیدم که دارای گذشته ای موهوم هستم و آبا و اجدادم همه در حال خیانت و جعل آثار بودند تصمیم گرفتم به جای ژست متفکرانه ی پیشین ژست آبا اجداد با فرهنگ و تمدن شمارا بگیرم.یکی از این ژست ها اینگونه است که در این چند ماهه از یک کتاب به خصوص(دوازده قرن سکوت)منبع بدهم اما پس از چندی که متوجه شدم نویسنده ی این کتاب آبا و اجداد خود مرا هم موهومی خوانده است سکوت کنم و به روی خودم نیاورم تا در میان انبوه پست های متفکرانه و سرشار از سند و مدرک خودم _که چند نمونه ی ان را بالا آوردم_ گم شود.و طرف مقابل پس از مدتی به این نتیجه برسد که ادامه ی بحث تنها و تنها اتلاف وقت و انرژی هست.چون دیگران نمی توانند به جای من فکر کنند دیگران تنها می توانند من را به فکر کردن تشویق کنند