تونل

✔️ رمان تونل (The Tunnel) اولين رمان ارنستو ساباتو است. رماني كه با چاپ آن راه صد ساله را يك شبه رفت و اسم مؤلفش را در كنار بزرگ‌ترين نويسندگان ادبي قرن بيستم قرار داد. تونل حکایت تلخ و تاریک یک نقاش آشفته و منزوی به نام خوان پابلو کاستل است و دلمشغولی اش به یک زن. نام داستان: «تونل» کنایه یی است به تنهایی و انزوای شخصیت اصلی آن. ساباتو داستان مردی را از زبان خود روایت می‌کند كه به دنبال مفهومی دست‌نيافتني به نام عشق حقيقي است. مردي كه نويسنده او را با دقت و وسواس یک روانشناس به تصوير كيشده و به شكلي موشكافانه به بررسی درون او و محیط اطرافش می‌پردازد. کاستل به دنبال عشق حقیقی است و مدام با خود در اين کشمکش است که آيا رابطه‌ای که با ديگران برقرار می‌‌كند را مي‌تواند عشقی حقیقی بنامد يا نه؟
خواننده در نخستين جملات کتاب شاهد اعترافات كاستل است. او به صراحت بیان می‌کند همان کسی است که یکی دیگر از شخصیت‌های رمان به نام ماریا ایریبارنه را کشته است. با این شروع، هر خواننده‌ای برای خواندن ادامه‌ي داستان كنج‌كاو مي‌شود و کتاب را تا انتها زمين نمي‌گذارد. اما در ادامه خواننده شاهد روندی آرام در پيش‌رفت داستان است. روندی که هرگز کلافه‌کننده نمی‌شود و او را تا پايان داستان همراه خود مي‌كشد. احساسات شخصيت‌هاي داستان در رمان ساباتو جایگاه اول را دارد. خرد و منطق ناتوان از کنترل احساس‌ها، تنها وظیفه دارند احتمالات را بررسی کنند و ساباتو به آن‌ها اجازه نمي‌دهد به قلمرو احساس وارد شوند.
داستان به صورت یک فلاش بک روایت می شود. کاستل که به تمام اصول انسانی بی اعتقاد شده در زندان ماجرای کشتن ماریا را باز می گوید: «انگیزه من از گفتن این ماجرا خودپسندی نیست. شاید من مایل باشم تا حدی به غرور و خودپسندی تن در دهم. ولی این جنون شرح دادن هم جزییات واقعه برای چیست؟ »