سیاوش انوشک
امتیاز دهید
نویسنده:
علیرضا عطاران(آرام)
امتیاز دهید
رمان تاریخی
آخرین بازنویسی: 1387
سیاوش انوشک به بررسی رویدادهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی واپسین سال های امپراتوری ساسانی می پردازد. تلاشی ابتکاری و منحصر به فرد در جهت ارائه تصویری واقعی و روشن از زندگی و تفکرات مردم و بازشناختن تاریخ در قالب رمان تاریخی. نویسنده سعی کرده با پس زدن پرده های خاک گرفته گذشته، و رفتن به لابه لای طبقات اجتماع و نفوذ در زوایای تاریک جامعه، سرگذشت مردان و زنانی را بازگو کند که قربانی حکومت الیگارشی ـ دینی امپراتوری ساسانی شدند. روایت زندگی دو اشراف زاده جوان که پس از گذراندن حوادثی، تصمیم می گیرند زندگی دیگری را تجربه کنند.
عطاران در مقدمه این کتاب مینویسد: «چند سال پیش، بنا به درخواست یک مرکز فرهنگی، اقدام به تهیه طرحی تحقیقی درباره نقش دین و اساطیر تاریخی در جامعه ایران نمودم که سنگ بنای کتاب حاضر گردید.. در این اثر، ضمن برگزیدن قالب رمان "تاریخی" همه کوشش خود را بکار بردم حوادث و رویدادهای تاریهی با وقاعی کتاب تطبیق یابد. از منابع بسیار سود برده و ماخذ زیادی را جستجو کردم، تا درست ترین یافته را بازگو کنم و آنجا که دسترسی به مستندات تاریخی وجود نداشت، تخیل را -بدون اینکه لطمه ای به واقعیت بزند- با واقعیت درهم آمیختم. سعی کردم تا جایی که امکان داشته باشد از بکار بردن واژه های عربی اجتناب کنم، -چیزی که شاید به نثر و زبان داستان لطمه زده است- اما این روش را بعنوان تجربه ای تازه برگزیدم، که موفقیت یا عدم موفقیت را به داوری خوانندگان میگذارم. درضمن؛ تا جایی که مقدور بود، اصطلاحات و واژه هایی نامأنوس را جداگانه توضیح دادم.»
http://www.aliaram.com
بیشتر
آخرین بازنویسی: 1387
سیاوش انوشک به بررسی رویدادهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی واپسین سال های امپراتوری ساسانی می پردازد. تلاشی ابتکاری و منحصر به فرد در جهت ارائه تصویری واقعی و روشن از زندگی و تفکرات مردم و بازشناختن تاریخ در قالب رمان تاریخی. نویسنده سعی کرده با پس زدن پرده های خاک گرفته گذشته، و رفتن به لابه لای طبقات اجتماع و نفوذ در زوایای تاریک جامعه، سرگذشت مردان و زنانی را بازگو کند که قربانی حکومت الیگارشی ـ دینی امپراتوری ساسانی شدند. روایت زندگی دو اشراف زاده جوان که پس از گذراندن حوادثی، تصمیم می گیرند زندگی دیگری را تجربه کنند.
عطاران در مقدمه این کتاب مینویسد: «چند سال پیش، بنا به درخواست یک مرکز فرهنگی، اقدام به تهیه طرحی تحقیقی درباره نقش دین و اساطیر تاریخی در جامعه ایران نمودم که سنگ بنای کتاب حاضر گردید.. در این اثر، ضمن برگزیدن قالب رمان "تاریخی" همه کوشش خود را بکار بردم حوادث و رویدادهای تاریهی با وقاعی کتاب تطبیق یابد. از منابع بسیار سود برده و ماخذ زیادی را جستجو کردم، تا درست ترین یافته را بازگو کنم و آنجا که دسترسی به مستندات تاریخی وجود نداشت، تخیل را -بدون اینکه لطمه ای به واقعیت بزند- با واقعیت درهم آمیختم. سعی کردم تا جایی که امکان داشته باشد از بکار بردن واژه های عربی اجتناب کنم، -چیزی که شاید به نثر و زبان داستان لطمه زده است- اما این روش را بعنوان تجربه ای تازه برگزیدم، که موفقیت یا عدم موفقیت را به داوری خوانندگان میگذارم. درضمن؛ تا جایی که مقدور بود، اصطلاحات و واژه هایی نامأنوس را جداگانه توضیح دادم.»
http://www.aliaram.com
آپلود شده توسط:
Reza
۱۳۸۷/۰۷/۱۷
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی سیاوش انوشک
خواندن کتاب را به پایان رسوندم ... داستان زیبا است . توضیحاتی که برای کتاب گذاشته شده ، واقعا برای معرفی کتاب کافی و وافیه .
اما کتاب به یک ویرایش اساسی نیاز داره ... کلی اشتباهات نگارشی و تایپی ... کلمه جا افتاده و کلمات اضافه ... فعل های نامناسب . در ضمن در اواخر داستان نویسنده گفته های خود رو فراموش می کنه و کمی ضد و نقیض به چشم می خوره .
راستش این کتاب رو از جایی دیگه دانلود کرده بودم ... ولی وقتی خواندم متوجه شدم ... ناقص بوده ... فقط فصل اول .
حالا دوباره از اینجا دانلود کردم ... می خونم ببینم چطوره ... بعد دوباره میام و نظر می دم .
کاشکی وقتی کتابی رو آپلود می کنن ... توضیح بدن که مثلا 20 صفحه از 200 صفحه آپلود شده .:-)
درجات هویت به ترتیب از دید به اصطلاح ایرانیان:
1-مسلمان بودن
2- شیعه بودن
3- حالا چون تویی ایرانی بودن
این یه حقیقته بعضی چیزا رو نمیشه عوض کرد چیزایی که ریشه ی چند صد ساله دارند درسته که ایران قبل از اسلام یه عظمت دیگه داشت ولی همه ی اونا تموم شدن و خیلی وقته که فراموش شدن نمونه اش هم همین امسال دیدم امسال جشن مهرگان (یک جشن اصیل ایرانی) با عید فطر تداخل کرد به قول دوستم آزاده که می گفت همه یادمون بود مسلمان هستیم ولی هیچ کدوم یادمون نبود که ایرانی هستیم از این اتفاقا کم نیفتاده و دیگه اصلا مهم نیست به نظرم ما ایرانیا لیاقت اسم ایران رو نداریم بهتره اسم کشورمون عوض بشه مثلا بشه عربستان2 اون طوری همه مون راحت میشیم اسم مقدس ایران هم خراب نمیشه .
(این دیدگاه ویرایش شده است!)