خانم صاحبخانه

✔️ داستایوفسکی خانم صاحبخانه را بعد از مردم فقیر، همزاد و آقای پروخارچین نوشته است. در این رمان با مردی نیمه دیوانه و از دنیا رو گردانده مواجه می‌شویم که درصدد است تلخی شرنگی را که چشیده، سر دیگری تلافی کند و در این میان خود دچار شراره‌ی عشقی می‌شود که معتقد است زن تقدیم او می‌کند.
زن که دنبال چیزی‌ست که سرنوشت از او دریغ داشته است، هستی خود را به‌پای مرد می‌ریزد اما مرد توجه نمی‌کند و دل زن را می‌شکند و در این کشاکش دل مرد هم شکسته می‌شود.
این داستان مورین و کاترین است. اردنیف خاصیت برق را در شب ظلمانی دارد. یک لحظه می‌درخشد تا خواننده در پرتو حضور او صحنه‌ی زندگی مورین و کاترین را خوب ببیند.
داستایوفسکی معلم اخلاق نبود تا خوب و بد تصویری را که کشیده به ناظران نشان بدهد. از همین روی در این کتاب برای مورین و کاترین نه محکومیتی می‌توان یافت و نه تجلیلی. این دو تن راهی از زندگی را برگزیده بودند، که خوب یا بد، به‌رفتن یا زیستن می‌ارزیده است.