مبلغان آلمانی در ایران

کتاب 'مبلغان آلمانی در ایران 'نوشته 'آندرآس والدبورگر 'اولین پژوهش مستقل درباره فعالیت میسیونرهای آلمانی است که به زبان فارسی ترجمه شده است .این کتاب از طرح‌ها, امیدها و در انتها از یاس 'میسیونرهای انجمن بازل 'در فاصله سال‌های 1832تا 1836میلادی (برابر با 1248تا 1252ه.ق) در ایران یاد می‌کند .بخش عمده‌ای از مطالب این کتاب, بر بازبینی و تحلیل اسناد باقی مانده از 'میسیون بازل, مشتمل برنامه‌ها و گزارش‌های میسیونرهای مقیم ایران و راهنمایی‌ها و دستورالعمل‌های وی استوار است'.
ویدا همراز ' در نقدنامه کتاب می‌نویسند' :آن چه در متن کتاب از اسناد 'میسیون بازل ' استخراج شده, به خوبی نشان می‌دهد که مبلغان آلمانی مستقر در ایران برخلاف ادعاهای اولیه و تاکید ظاهری میسیون بر شناخت دقیق دین, زبان و فرهنگ جامعه‌ای که برای تبلیغ مسیحیت به آن اعزام شده بودند, پیش از ورود به ایران و نیز پس از آن نتوانستند بر پیش داوری‌های خود درباره مسلمانان و ایرانیان غلبه کنند...و در بعد اجتماعی نیز میسیونرهای بازلی نتوانستند آنچه تبلیغ می‌کردند, در عمل به مرحله اجرا درآورند...در واقع مبلغان آلمانی نمی‌توانستند احساس متفاوت مردم ایران را نسبت به اروپاییان و مسیحیان بومی ایران از یکدیگر تفکیک کنند .
کتاب حاضر عمدتا به بررسی این نکته اختصاص دارد که میسیون تحت چه وضعیت سیاسی, اقتصادی و اجتماعی توانسته است, در کشوری به فعالیت مشغول شود که اسلام در آن نیروی حاکم است .کتاب طی سه فصل کلی به این شرح سامان یافته است' :ایران و منطقه قفقاز (ایران, توسعه طلبی روسیه و انگلستان, ایران در دهه 1830), 'میسیوتری در ایران 37ـ '1833 (اولین مرحله ورود به کشورهای اسلامی, آغاز میسیونری ایران, آغاز تبلیغ در تبریز, طرح تشکیل میسیون کردها, اوج تبلیغات مذهبی در ایران در 1835, سرانجام میسیونری در ایران) و 'میسیون بازل و دنیای مشرق زمین .