اسفار اربعه - سفر اول - جلد 1
امتیاز دهید
امتیاز دهید
اسفار اربعه یا سفرهای چهارگانه با نام کامل الحکمه المتعالیه فی اسفار اربعه العقلیه از معروف ترین آثار ملاصدرای شیرازی است که شامل آخرین نظرات فلسفی و عرفانی اوست و در چهار فصل تنظیم شده. بنا بر آثار و تعلیمات عارفان پیش از او و بنا بر آنچه خود نویسنده در مقدمه کتاب می‌گوید هر فصل نام یکی از «مراحل عملی» یا در اصطلاح «مسافرت» های معنوی عرفا برای «رسیدن به خدا» است. نام و موضوع فلسفی این چهار فصل چنین است:
1.مسافرت از مردم تا خدا (سفر من الخلق الی الحق) در امور عامه وجود
2.مسافرت با خدا درباره‌ی خدا (سفر بالحق فی الحق) در جواهر و اعراض
3.مسافرت از خدا تا مردم با خدا (سفر من الحق الی الخلق بالحق) در خداشناسی و صفات خدا
4.مسافرت درمیان مردم با خدا (سفر فی الخلق بالحق) در نفس و معاد
ج. ۱، ق.۱.سفر اول از خلق به حق: مرحله اول: وجود، مرحله دوم: احکام وجود.- ج.۱، ق.۲. سفر اول از خلق به حق: مرحله سوم: جعل، مرحله چهارم: ماهیت ....- ج.۱، ق.۳. سفر اول از خلق به حق: مرحله هفتم قوه و فعل، مرحله هشتم: حرکت، مرحله نهم....- ج. ۳. ت‍رج‍م‍ه اسفار اربعه: سفر سوم از حق به خلق.- ج.۳، ق.۱. سفر سوم از حق به خلق: موقف اول وجود واجب، موقف دوم صفات واجب، موقف سوم....- ج.۳، ق.۲. سفر سوم از حق به خلق: موقف پنجم و ششم حی بودن حق تعالی سمیع و بصیر بودن حق تعالی، موقف نهم و دهم: فیض....- ج.۴، ق.۱. سفر چهارم از خلق به خلق: باب اول و دوم: احکام نفس، ماهیت نفس، باب سوم و چهارم: قوای نباتی قوای نفوس حیوانی، باب پنجم و ششم و هفتم: ادراکات باطنی، تجرد....- ج. ۴، ق.۲. سفر چهارم از خلق به خلق: باب هشتم: ابطال تناسخ، باب نهم: ملکات نفس انسانی ...
بیشتر
1.مسافرت از مردم تا خدا (سفر من الخلق الی الحق) در امور عامه وجود
2.مسافرت با خدا درباره‌ی خدا (سفر بالحق فی الحق) در جواهر و اعراض
3.مسافرت از خدا تا مردم با خدا (سفر من الحق الی الخلق بالحق) در خداشناسی و صفات خدا
4.مسافرت درمیان مردم با خدا (سفر فی الخلق بالحق) در نفس و معاد
ج. ۱، ق.۱.سفر اول از خلق به حق: مرحله اول: وجود، مرحله دوم: احکام وجود.- ج.۱، ق.۲. سفر اول از خلق به حق: مرحله سوم: جعل، مرحله چهارم: ماهیت ....- ج.۱، ق.۳. سفر اول از خلق به حق: مرحله هفتم قوه و فعل، مرحله هشتم: حرکت، مرحله نهم....- ج. ۳. ت‍رج‍م‍ه اسفار اربعه: سفر سوم از حق به خلق.- ج.۳، ق.۱. سفر سوم از حق به خلق: موقف اول وجود واجب، موقف دوم صفات واجب، موقف سوم....- ج.۳، ق.۲. سفر سوم از حق به خلق: موقف پنجم و ششم حی بودن حق تعالی سمیع و بصیر بودن حق تعالی، موقف نهم و دهم: فیض....- ج.۴، ق.۱. سفر چهارم از خلق به خلق: باب اول و دوم: احکام نفس، ماهیت نفس، باب سوم و چهارم: قوای نباتی قوای نفوس حیوانی، باب پنجم و ششم و هفتم: ادراکات باطنی، تجرد....- ج. ۴، ق.۲. سفر چهارم از خلق به خلق: باب هشتم: ابطال تناسخ، باب نهم: ملکات نفس انسانی ...
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی اسفار اربعه - سفر اول - جلد 1
سپاس فراوان
بقیه ی جلد ها چه شد
به نظر دوستان من این کتاب رو بخونم فایده ای داره ....یا طلف کردن وقتم هستش..........ممنون میشم به من کم کنینننننننننن:!:!:!:!:!:!:!:!:!:!:!:!:!:!:!:!کمک:!:!:!:!:!:!:!:!
وری وری ممنون
-------------------------------------------
آقای حامد نصر(jbj911)از آقای محمد آخوندی برای سخنشان دلیل و مدرک خواستند، در تاید حرف ایشان درباره ی اینکه سهروردی و برخی فیلسوفان و عرفایی که راه ایشان را ادامه دادند از حکمت باستان ایران پیش از اسلام بهره برده اند،مطالب زیر را آورده ام:
از سخنان سهروردی ست که:در ایران نحله ای از حکما بودند که مردم را به حق هدایت می کردند...ما حکمت نوریه شریفه ایشان را که مشرب افلاطون وحکمای پیش از او نیز بود،در کتاب «حکمه الاشراق» و کتابهایی که پیش از آن نوشته ایم زنده ساختیم.
وباز در پایان کتاب «المشارع و المطاحرات» گفته:«و اما نور طامس که به موت اصغر سوق میدهد،آخرین کسی از آن به درستی خبر داد از یونانیان،افلاطون بود،و از بزرگان این راه که نامش در تاریخ مانده هرمس است. و از فارسیان: مالک زمین کیومرس و از پیروان او فریدون و کیخسرو بودند»
احسان طبری(در کتاب برخی بررسیها در باره جهان بینی ها و جنبش های اجتماعی ایران) گفته:اندیشه اصالت نور بمثابه ماده و هیولای اساسی و واحد وجود،سه بار در تاریخ تکامل جهان بینی ایران ظهور میکند،دو بار به شکل مذهبی در مزدایسنا(زرتشتی)ومهرپرستی،و یک بار به شکل فلسفی در فلسفه اشراق یا حکمت النوریه سهروردی- و بهمین جهت سهروردی خود را مجدد و نوگذار فلسفه ی خسروانی و فهلویان(پهلویان-ایرانیان باستان)میداند.
-برای اطلاع بشتر مراجعه کنید به تاریخ عرفان و عارفان ایرانی عبدالرفیع حقیقت،انتشارات کومش،تهران،چاپ تابستان 1372---ص 317تا327-
بغیر از این دو بزرگوار؛ بزرگان دیگری نیز بوده اند که به سبب یگانگی سخن آنها با آثار بجا مانده از دوران باستان ایران،و برخی اشارات خودشان میتوان گفت که ار این آثار بهره برده اند،از این جمله عزیزالدین نسفی،یا نجم الدین رازی،....
از جمله اشاره رازی به این مساله: چنین خواندم از دفتر زردهشت//که دانا بودبیگمان در بهشت...
(مرصادالعباد نجم الدین رازی-باهتمام محمد امین ریاحی-بنگاه ترجه و نشر کتاب،1352تهران --ص 451)