اعترافات شاه مخلوع

«اعترافات شاه» منتخبی از مطالب چند کتاب بانضمام چند مقاله درباره انقلاب اسلامی ایران و چگونگی سقوط رژیم گذشته است که بعضی از نکات تاریک مربوط به جریانات قبل از انقلاب و موجبات سقوط رژیم سلطنتی را روشن می سازد و نکات درخور توجهی برای پژوهندگان تاریخ معاصر ایران دربردارد.
این مجموعه با نقل قسمتی از کتاب خود شاه که پس از خروج از ایران و در دوران تبعید برای دفاع از خود نوشته آغاز می شود. شاه در این لایحه دفاعیه اعترافاتی هم می کند که بیشتر او را محکوم می سازد. او در این کتاب ادعا می کند که برای جلوگیری از خونریزی و کشتار مردم از شدت عمل خودداری کرده در حالیکه خود در مصاحبه ای که در پایان همین مجموعه آمده است خوی واقعی خود را بروز داده و میگوید از اینکه دست نظامی ها را در خونریزی و کشتار مردم باز نگذاشته پشیمان است! در بخشهای دیگر کتاب نیز در مقدمه و زیرنویس ها توضیحات کافی داده شده با وجود این تذکر نکات زیر نیز قبل از مطالعه کتاب ضروری بنظر می رسد:
۱- در شرح وقایع قبل از انقلاب اسلامی ایران به مسئله اصلاحات ارضی شاه و موضع روحانیت در برابر آن اشاراتی شده که منطبق با واقعیت نیست و مبارزه روحانیت با شاه بخاطر اصلاحات ارضی نبوده بلکه شیوه حکومت او و اقداماتی که با اصول و موازین دین مبین اسلام مغایرت داشت عامل اصلی این مبارزه بشمار می رفت.
۲- در بعضی از مقالات زیر پوشش «ضعف» شاه سعی شده است در مورد «نرم خوئی» او صحبت شود، در حالیکه جنایات ساواک در رژیم گذشته و سخنان خود شاه در آخرین مصاحبه قبل از مرگ خلاف این ادعا را ثابت می کند.
۳- ضمن مطالعه قسمتی از کتاب محمد حسنین هیکل درباره ایران که بخاطر بعضی مطالب جالب و دست اول آن ترجمه شده، توجه خوانندگان را به این نکته جلب می نماید که هیکل با بازیهای سیاسی ضد و نقیض خود و سازش با مبارک پس از آزاد شدن از زندان نشان داده است که به اظهار نظرها و قضاوتهای او نمی توان اعتماد داشت، و به نظریات او درباره شاه و فرح هم بهمین دلیل نمی توان ارزش زیادی قائل شد.
۴- در بعضی مقالات از قول نویسندگان انگلیسی و آمریکائی، آمریکا و انگلیس را طرفدار سیاست ملایمت و نرم خوئی معرفی کرده اند، در حالیکه حقایق افشا شده از قول بعضی دست اندرکاران
مانند سولیوان سفیر سابق آمریکا در کتاب (ماموریت در ایران) و همیلتون جوردن مشاور و محرم کارتر در کتاب (بحران) خلاف این ادعا را ثابت کرده و نشان می دهد که آمریکا و انگلیس در اوج انقلاب هم شاه را به شدت عمل و کشتار نیروهای انقلابی تشویق می کرده اند.
۵- در شرح روابط گذشته ایران و آمریکا در بخش سوم کتاب که زیر عنوان «پدر و پسر» درج شده به مخالفت کندی با سیاست اختناق و فشار شاه که منجر به تعدیل سیاست شاه گردید، اشاره شده، در حالیکه با روی کار آمدن کندی هیچ تغییر اساسی در سیاست آمریکا نسبت به ایران حاصل نشد و شاه با تامین منافع آمریکائیان در زمان حکومت کندی او را نیز با خود همراه ساخت و حمایت بیدریغ آمریکائیها از شاه موجب تشدید سیاست سرکوب و اختناق در ایران گردید.