گفت و گوهای ارتشبد قره باغی

کتاب «گفت‌وگوهای ارتشبد قره‌باغی» منتشرشده توسط نشر زمانه در سال ۱۹۹۵، اثری است نزدیک به ۴۰۰ صفحه که مجموعه‌ای از مصاحبه‌ها و روایت‌های ارتشبد عباس قره‌باغی درباره سال‌های پایانی حکومت پهلوی و وقایع منتهی به انقلاب ۱۳۵۷ را دربر می‌گیرد. در این کتاب، قره‌باغی از زاویه دید خود درباره نقش ارتش، جلسات مهم، تصمیمات امنیتی و سیاسی، و فضای بحرانی ماه‌های آخر حکومت شاه سخن می‌گوید. محور بسیاری از گفت‌وگوها شرح وضعیت ارتش در روزهای فروپاشی، فشارهای سیاسی، رفت‌وآمد میان فرماندهان و دربار، و نهایتاً تصمیم بحث‌برانگیز بی‌طرفی ارتش در ۲۲ بهمن است؛ تصمیمی که بعدها بارها درباره‌اش توضیح داده و آن را نتیجه شرایط اجتناب‌ناپذیر کشور دانسته است.
با اینکه این کتاب یکی از منابع دست‌اول برای شناخت دیدگاه فرماندهان رده‌بالای ارتش شاهنشاهی است، بسیاری از پژوهشگران آن را روایتی جانبدارانه می‌دانند و معتقدند قره‌باغی تلاش کرده نقش و تصمیمات خود را توجیه کند؛ به همین دلیل معمولاً توصیه می‌شود این اثر در کنار منابع مستقل‌تر بررسی شود. با این همه، «گفت‌وگوهای ارتشبد قره‌باغی» برای فهم نگاه درونی بخشی از ساختار قدرت در روزهای پایانی رژیم پهلوی ارزش تاریخی دارد و نشان می‌دهد یکی از بالاترین مقام‌های نظامی آن دوره چگونه رخدادهای انقلاب را از منظر خود تحلیل و ثبت کرده است.