علم راهی بسوی آفریدگار جهان

دوست عزیز شما در زیر کتاب قرآن کلام آفریدگار است تلاش کردید که اعجاز قرآنی مربوط به : پیش بینی قرآن درباره جنگ ایران و روم را اشتباه نشان بدهید... و برای کامنت های خود عنوان: توهم روم را انتخاب کردید... من همیشه از به چالش کشیدن اندیشه هایم خوشحال می شوم و خیلی چیزها ار دوستان کتابناکی یاد گرفتم...
اما در چند کامنت ثابت کردیم که این اعجاز درست بوده است... اما شما پاسخی ندادید و رفتید...
هرچند به هیچ وجه علاقه ای به تکرار دوباره همان مطلب ندارم....

یعنی واقعا شما فکر میکنید ما به این کوچکی با این هوش کم همه چیز رو فهمیدیم
معلومه دنیا قاعده منده
بدون قانون که نمیشه
ولی نمیشه گفت چون ما دیدیم قاعده و قانون داره پس خدا نیست!!
شاید اصلا همونت تکامل یا تصادفی که ما رو به وجود آورده ما رو ناقص به وجود آورده و خیلی از موارد رو نمیتونیم در چند قدرتی که داریم(بینایی و ...) قرار بدیم و بفهمیمش

چطور میشه خدا نباشه
من واقعا
یه حالتی دارم اصلا نیاز به دلیل و مدرک ندارم
تقریبا در درون خودم میدونم که خدا هست
دنیای ماورا وجود داره

یعنی واقعا شما فکر میکنید ما به این کوچکی با این هوش کم همه چیز رو فهمیدیم
معلومه دنیا قاعده منده
بدون قانون که نمیشه
ولی نمیشه گفت چون ما دیدیم قاعده و قانون داره پس خدا نیست!!
شاید اصلا همونت تکامل یا تصادفی که ما رو به وجود آورده ما رو ناقص به وجود آورده و خیلی از موارد رو نمیتونیم در چند قدرتی که داریم(بینایی و ...) قرار بدیم و بفهمیمش
جایی هم که قدرت های ما بهش نرسه فرمولهای فیزیک ما هم بهش نمیرسه
من مطمئن هستم که اظهار نظر ساده در این مورد به دلیل ضعف بیش از اندازه ما که تا حالا هممون از مقداریش آگاه شدیم( به وسیله ی دستگاههایی که درست کردیم) خیلی مسخره به نظر میرسه

دارم الان به یک سری ابله فکر می کنم.... و ته دلم به آنها ریش خند می زنم
ابله هایی که فکر می کردند که عقل کل هستند... و طوفان نوح را افسانه می دانستند...
ابله هایی که فکر میکنند معاد جسمانی وجود ندارد.... و لذا هر چه به مغز پوکشان می رسد می نویسند.....

هرچند شما این سخن را از روی تمسخر فرمودید...

موضوع اینه که امروزه ما هر چقد تو علم پیشرفتمون بیشتذر باشه بیشتر به بزرگی خدا پی می بریم اما بعضی ها هستن که میخوان با پیشرفت علم ناتوانی خدا رو ثابت کنن که تا حالا ناموفق بودن و همین طور هم میمونن به امید خدا

دوست عزیز ناراحتی شما را درک می کنم... کاملا می فهمم که چه احساس بدی نسبت به شخص من دارید... اما دانستن حقیقت بهتر از ندانستن است... اگر شما اندکی به دنبال حقیقت باشید... آنگاه به من به عنوان دشمن خود نگاه نخواهید کرد....
می دانم که کشف اعجازهای قرآنی چگونه دل افرادی را که دوست دارند خدایی نباشد می لرزاند... اما اگر بخواهیم به حقیقت برسیم... خوشحال خواهیم شد که خداوند به ما فرست جبران داده و قبل از اینکه بمیریم ما را از خواب غفلت بیدار کرده است... آنگاه به من به عنوان یک دوست که هدفش هدایت شما به راهی خوب بوده است نگاه می کنی نه یک دشمن .... که با کلمات خود بخواهید آن را بکوبید....
اگر به دنبال این هستید که با اندیشه با من برخورد کنید ... در خدمتم... اما اگر می خواهید من را بکوبید.. من تسلیمم و شما پیروز هستید:D