کسی پشت سرم آب نریخت

رمان عاشقانه
بخشی از کتاب:
به هر حال سلما و خانواده اش یک هفته بعد از آنجا اسباب کشی کردند و برای همیشه از ما خدا حافظی کردند و رفتند و من هم هر بار پشت دار قالی می نشستم به یاد او قطره اشکی از گوشه ی چشمم فرو می ریخت...