خلاصه کتاب سازگاری

چگونه شرکت‌های تثبیت‌شده با تغییرات بنیادین سازگار می‌شوند

خلاصه کتاب «سازگاری» (Adaption!) جمع‌بندی کتاب «نیکلاوس لیمن» (Niklaus Leemann)، نویسنده و مشاور سوئیسی، اثری است درباره مهم‌ترین مهارت قرن بیست‌ویکم: توانایی سازگاری که در سال ۲۰۲۳ منتشر شد. این کتاب به‌جای تمرکز بر برنامه‌ریزی‌های خشک و پیش‌بینی‌محور، نشان می‌دهد چرا در دنیایی پر از تغییرات سریع، عدم قطعیت و شوک‌های ناگهانی، موفقیت نه از آنِ قوی‌ترین‌ها، بلکه از آنِ سازگارترین‌هاست.
لیمن در این کتاب با تکیه بر تجربه‌های واقعی، مثال‌های مدیریتی و نگاه سیستمی، توضیح می‌دهد چگونه افراد، سازمان‌ها و حتی جوامع می‌توانند از «مقاومت در برابر تغییر» عبور کنند و به «هم‌زیستی فعال با تغییر» برسند. «سازگاری» کتابی است برای کسانی که می‌خواهند به‌جای کنترل همه‌چیز، یاد بگیرند چگونه سریع‌تر یاد بگیرند، تصمیم‌های انعطاف‌پذیر بگیرند و در شرایط ناپایدار، همچنان معنا و جهت خود را حفظ کنند.

بخشی از کتاب سازگاری:
«مسئله اصلی به سادگی توضیح داده می‌شود: شرکت‌ها باید درست در لحظه وقوع تغییرات خود را با آن‌ها سازگار کنند. اگر منتظر بمانند تا وضعیت تازه جا بیفتد، معمولا دیگر دیر شده است، چون رقبا زودتر اقدام کرده‌اند اما مدیران چگونه می‌توانند به وضعیتی جدید واکنش مناسب نشان دهند وقتی هنوز نمی‌دانند آن وضعیت دقیقا چه شکلی خواهد داشت؟ نخستین گام این است که شرکت آمادگی کافی داشته باشد. بهترین راه برای چنین آمادگی‌ای، طراحی سناریوهای گوناگون است. هر تحول گسترده با یک جرقه کوچک آغاز می‌شود؛ مثلا یک فناوری جدید آزمایشی، تغییر در عادت‌های مصرف‌کنندگان یا قانونی تازه، بنابراین باید این تحولات را به صورت نظام‌مند رصد کنید و بیندیشید که چه تاثیرات بزرگتری ممکن است ایجاد کنند. این نوع نگاه آینده‌نگر را «حس کردن» می‌نامند. بسیاری از صنایع و شرکت‌ها هنوز چنین قابلیتی را در مرکز توجه خود قرار نداده‌اند. نمونه روشن آن خرده‌فروشی‌هاست. ظهور آمازون مدل کسب وکار آنها را به شدت لرزاند اما برخی شرکت‌ها زودتر واکنش نشان دادند؛ مثلا تمرکز خود را بر محصولات محلی گذاشتند، یک بار در فروشگاه راه اندازی کردند یا برنامه‌هایی دوره‌ای ترتیب دادند تا مشتریان همچنان به فروشگاه مراجعه کنند.
پس از این مرحله رصد باید مشخص شود کدام منابع و مهارت‌ها برای مواجهه موفق با تغییرات بنیادین ضرورت دارند. این بخش تغییر زاویه نگاه و تغییر راهبرد را لازم دارد. در این رویکرد شرکت نه مجموعه‌ای از حوزه های کاری بلکه ترکیبی از انواع منابع دیده می‌شود. حوزه‌های کسب‌وکار ممکن است به سرعت ناپدید شوند اما مهارت‌ها و منابعی که شرکت در طول زمان گردآورده، باقی می‌مانند. این نگاه کمک می‌کند تا راهبردهایی شکل گیرند که از چارچوب سنتی حوزه های کسب وکار عبور می‌کنند.»