مدرسه کارخانه انسان سازی
نویسنده:
سلمان احمدی
امتیاز دهید
کتاب «مدرسه، کارخانه انسانسازی» تلاشی عمیق و اندیشمندانه برای بازتعریف مفهوم آموزش و نقش واقعی مدرسه در شکلگیری شخصیت انسان است. نویسنده در این اثر با زبانی دلنشین، علمی و درعینحال پر از دغدغههای تربیتی، نشان میدهد که مدرسه تنها محل انتقال دانش نیست؛ بلکه کارگاه پرورش روح، اندیشه و مهارتهای انسانی است.
در نخستین فصلها، نویسنده به بررسی این پرسش بنیادی میپردازد که هدف نهایی آموزش چیست؟ آیا یادگیری صرف مفاهیم درسی کافی است، یا باید انسانها را برای زیستن، تصمیمگیری، همدلی و مسئولیتپذیری تربیت کرد؟ او مدرسه را نه بهعنوان ساختمانی با کلاسها و تخته سیاه، بلکه بهمثابه «کارخانهای انسانساز» میبیند که محصول آن «انسانی دانا، متعهد، خلاق و اخلاقمدار» است.
احمدی با تکیه بر تجربه و مطالعه در حوزه تعلیم و تربیت، نظام آموزشی را تحلیل میکند و به ضعفهایی نظیر حفظمحوری، بیتوجهی به مهارتهای اجتماعی، و نادیده گرفتن تفاوتهای فردی دانشآموزان اشاره دارد. در ادامه، او مدل مدرسه مطلوب را ترسیم میکند — مدرسهای که در آن معلم نقش راهبر و الهامبخش دارد، یادگیری مبتنی بر پروژه و تجربه است، و فضای آموزشی بستری برای پرورش تفکر، تخیل و مسئولیتپذیری اجتماعی دانشآموزان فراهم میسازد.
کتاب از نمونههای عملی و پژوهشی بهره میبرد و تلاش دارد نشان دهد چگونه میتوان با روشهای نوین و انسانگرایانه، مدارس را از قالب خشک نمره و امتحان خارج کرد و به محیطی زنده و پویا برای «رشد انسانیت» بدل نمود. از دید نویسنده، آموزش باید فراتر از یاددادن اطلاعات باشد – باید الهامبخش تغییر درونی، احساس تعلق به اجتماع و باور به توانایی خویشتن گردد.
در بخشهای پایانی، نویسنده نقش خانواده، معلمان و مدیران را در تحقق این هدف یادآور میشود و باور دارد که هرکدام از این اضلاع، در تولید «انسانهای مسئول و سازنده» سهم بیبدیلی دارند.
کتاب «مدرسه، کارخانه انسانسازی» مناسب مدیران مدارس، معلمان، والدین و همه علاقهمندان به تحول آموزش است. نثر روان، نگاه سیستمی و پیام امیدبخش اثر باعث میشود این کتاب نهتنها جنبه نظری، بلکه کاربردی و الهامبخش نیز داشته باشد.
در نخستین فصلها، نویسنده به بررسی این پرسش بنیادی میپردازد که هدف نهایی آموزش چیست؟ آیا یادگیری صرف مفاهیم درسی کافی است، یا باید انسانها را برای زیستن، تصمیمگیری، همدلی و مسئولیتپذیری تربیت کرد؟ او مدرسه را نه بهعنوان ساختمانی با کلاسها و تخته سیاه، بلکه بهمثابه «کارخانهای انسانساز» میبیند که محصول آن «انسانی دانا، متعهد، خلاق و اخلاقمدار» است.
احمدی با تکیه بر تجربه و مطالعه در حوزه تعلیم و تربیت، نظام آموزشی را تحلیل میکند و به ضعفهایی نظیر حفظمحوری، بیتوجهی به مهارتهای اجتماعی، و نادیده گرفتن تفاوتهای فردی دانشآموزان اشاره دارد. در ادامه، او مدل مدرسه مطلوب را ترسیم میکند — مدرسهای که در آن معلم نقش راهبر و الهامبخش دارد، یادگیری مبتنی بر پروژه و تجربه است، و فضای آموزشی بستری برای پرورش تفکر، تخیل و مسئولیتپذیری اجتماعی دانشآموزان فراهم میسازد.
کتاب از نمونههای عملی و پژوهشی بهره میبرد و تلاش دارد نشان دهد چگونه میتوان با روشهای نوین و انسانگرایانه، مدارس را از قالب خشک نمره و امتحان خارج کرد و به محیطی زنده و پویا برای «رشد انسانیت» بدل نمود. از دید نویسنده، آموزش باید فراتر از یاددادن اطلاعات باشد – باید الهامبخش تغییر درونی، احساس تعلق به اجتماع و باور به توانایی خویشتن گردد.
در بخشهای پایانی، نویسنده نقش خانواده، معلمان و مدیران را در تحقق این هدف یادآور میشود و باور دارد که هرکدام از این اضلاع، در تولید «انسانهای مسئول و سازنده» سهم بیبدیلی دارند.
کتاب «مدرسه، کارخانه انسانسازی» مناسب مدیران مدارس، معلمان، والدین و همه علاقهمندان به تحول آموزش است. نثر روان، نگاه سیستمی و پیام امیدبخش اثر باعث میشود این کتاب نهتنها جنبه نظری، بلکه کاربردی و الهامبخش نیز داشته باشد.
آپلود شده توسط:
Salman1385
1404/09/29
دیدگاههای کتاب الکترونیکی مدرسه کارخانه انسان سازی