افسانه های شمال: مجموعه اوسانه بگو

افسانه ها، از دیارهای گوناگون می آیند، با این همه وطن نمی شناسند و از آن همه مردم جهانند، هر یک از آنها، ماجرای خاصی را باز می گوید اما ترجمان غمها و شادیهای همیشگی آدمهاست. راز دیرپایی و جهانی بودن افسانه ها، همین است. زبانشان نیز خصلتی دوگانه دارد و در حالی که هزاران نکته باریک را در دل نهفته، ساده و حتی ولنگار است.
بگذاریم ادبیات عوام یا همان ادبیات سینه به سینه و غیررسمی به چهره اصیل و صادقانه اش بپردازد. چهره ای که نشانگر خواسته ها و رفتارهای فرهنگی و مناسبات اجتماعی و اقتصادی بالقوه پارینه توده های مردم ماست. باید این چهره را که ادبیات شفاهی مردم تا بانگر آنست، به نسل معاصر نشان داد، نه مخدوشش کرد، نه مسخ و نه امروزی اش ساخت.
سید حسین میرکاظمی