خلاصه کتاب ادیسون

نگاهی به داستان‌های ناشناخته از زندگی توماس ادیسون

خلاصه کتاب «ادیسون» (Edison) شرح مختصر اثری‌ست از نویسنده و زندگینامه‌نویس برجسته آمریکایی «ادموند موریس» (Edmund Morris) که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد. این کتاب آخرین اثر موریس پیش از درگذشت اوست و تصویری جامع، عمیق و در عین حال انسانی از زندگی نابغه بزرگ اختراع، توماس ادیسون، ارائه می‌دهد.
موریس با دقتی پژوهشگرانه و نثری پرکشش، زندگی ادیسون را از کودکی‌اش در اوهایو تا سال‌های پایانی عمرش در نیوجرسی روایت می‌کند؛ از پسری کم‌شنوا و خودآموز که در انبار قطار آزمایش می‌کرد تا مردی که بیش از هزار اختراع ثبت کرد و چهره‌ی جهان مدرن را دگرگون ساخت. او نه‌تنها به دستاوردهای فنی ادیسون مانند لامپ برقی، گرامافون و سینما می‌پردازد، بلکه شخصیت پیچیده، ذهن خستگی‌ناپذیر و وسواس بی‌پایان او برای نوآوری را نیز با نگاهی انسانی و روان‌شناسانه واکاوی می‌کند. این کتاب با اتکا بر منابع بکر، یادداشت‌ها و اسناد شخصی ادیسون، اثری خواندنی و الهام‌بخش برای تمام دوستداران علم، تاریخ و زندگی‌نامه‌نویسی است.

بخشی از کتاب ادیسون:
«در شصت‌وسومین سال زندگی‌اش، ادیسون ریاست مجموعه‌ای صنعتی را بر عهده داشت که آن‌قدر عظیم بود که فقط خودش می‌دانست در بخش‌های مختلفش چه می‌گذرد. او با لحنی شگفت‌زده گفت: «می‌دانید، من درگیر چیزهای زیادی بوده‌ام، نه؟» خودش هم از گستره‌ی اختراعاتی که گرداگرد میز منحنی‌اش در آزمایشگاه وست اورنج می‌چرخید، بهت‌زده بود.
از دورترین نقاط این شبکه‌ی ملی، چهل‌ویک میلیون لامپ ادیسون که از شش هزار نیروگاه شهری و صد هزار ایستگاه کوچک مستقل برق می‌گرفتند، سراسر کشور را روشن می‌کردند. در برابرش، کشوهای میزش پر بود از یادداشت‌هایی درباره‌ی «چیزهای تازه» که قصد داشت در زمان مناسب به آن‌ها بپردازد. این توده‌ی در حال چرخشِ ایده‌ها و طرح‌ها تنها یک مرکز ثقل داشت: خودِ ادیسون. اما رشد این مجموعه چنان سریع بود که گویی هر لحظه ممکن بود از هم بپاشد اگر نیروی نگهدارنده‌اش یعنی او از کار می‌افتاد.
شش ساختمان آجری که آزمایشگاه جدیدش در سال ۱۸۸۸ (که خود توسعه‌ی بزرگی از تاسیسات پیشین در منلو پارک بود) را تشکیل می‌دادند، اکنون در میان هفت ساختمان بتنی چندطبقه قرار گرفته بودند که چهار بلوک شهری را در بر می‌گرفتند. بیست‌ویک ساختمان کوچک‌تر هم در اطراف این مجموعه پراکنده بود که در آن‌ها فیلم‌های متحرک، گرامافون و صفحه، باتری‌های اولیه و ثانویه، ماشین‌های اداری، و مواد شیمیایی تولید می‌شد. همه‌ی این ساختمان‌ها ضدحریق ساخته شده بودند، چون بیشتر موادی که در آنجا انباشته می‌شدند به‌شدت قابل اشتعال بودند.»