کتاب موسیقی کبیر
امتیاز دهید
نویسنده:
ابو نصر فارابی
مترجم:
آذرتاش آذرنوش
امتیاز دهید
«موسیقی کبیر»، اثری بنیادی در نظریه موسیقی از فیلسوف و موسیقی‌شناس برجسته دوران اسلامی، ابونصر فارابی (۸۷۲–۹۵۰/۹۵۱ میلادی) که به زبان عربی نوشته شده است. این اثر یکی از کامل‌ترین و معتبرترین منابع در زمینه دانش نظری و عملی موسیقی در دنیای اسلامی به شمار می‌رود.
فارابی کتاب را به دو بخش اصلی تقسیم کرده است: نخستین بخش شامل دو گفتمان است که مبانی نظری موسیقی را بررسی و توضیح می‌دهد—از جمله چگونگی تولید صدا و اصول تئوریک آن—و بخش دوم این اصول را در رابطه با ابزارهای موسیقی موجود در زمانه‌اش، فواصل صوتی و انواع ملودی‌ها بررسی می‌کند.
بخش دوم اثر، قرار بود نقد یا تفسیر آثار نظریه‌پردازان پیشین موسیقی باشد، اما متاسفانه اصل آن تاکنون به‌طور کامل باقی نمانده است. فارابی در این اثر نظریه‌هایی همچون استفاده از دستگاه‌ها (مقام‌ها)، روابط هارمونیک و نسبت‌های عددی—که متاثر از نظریه‌های فیثاغورث درباره هارمونی است—را به دقت تبیین کرده است.
در کتاب، فارابی همچنین ابزار موسیقی متداول زمان خود، مانند سازهای زهی نظیر شَه‌رود، تنبور بغدادی و تنبور خراسانی، و به ویژه ʿūd (عود) را مورد بررسی قرار داده است. وی ویژگی‌های صوتی، مشخصات مقامات موسیقیایی و فواصل موسیقایی را همراه با طراحی‌های تصویری تشریح کرده است.
در کل، «موسیقی کبیر» اثری است جامع، هماهنگ با علوم نظری و موسیقی، و نشان‌دهنده نگرش فلسفیِ علمیِ فارابی درباره موسیقی که همچنان مرجعی ارزشمند برای پژوهشگران فلسفه موسیقی و تاریخ نظریه موسیقی محسوب می‌شود.
فارابی کتاب را به دو بخش اصلی تقسیم کرده است: نخستین بخش شامل دو گفتمان است که مبانی نظری موسیقی را بررسی و توضیح می‌دهد—از جمله چگونگی تولید صدا و اصول تئوریک آن—و بخش دوم این اصول را در رابطه با ابزارهای موسیقی موجود در زمانه‌اش، فواصل صوتی و انواع ملودی‌ها بررسی می‌کند.
بخش دوم اثر، قرار بود نقد یا تفسیر آثار نظریه‌پردازان پیشین موسیقی باشد، اما متاسفانه اصل آن تاکنون به‌طور کامل باقی نمانده است. فارابی در این اثر نظریه‌هایی همچون استفاده از دستگاه‌ها (مقام‌ها)، روابط هارمونیک و نسبت‌های عددی—که متاثر از نظریه‌های فیثاغورث درباره هارمونی است—را به دقت تبیین کرده است.
در کتاب، فارابی همچنین ابزار موسیقی متداول زمان خود، مانند سازهای زهی نظیر شَه‌رود، تنبور بغدادی و تنبور خراسانی، و به ویژه ʿūd (عود) را مورد بررسی قرار داده است. وی ویژگی‌های صوتی، مشخصات مقامات موسیقیایی و فواصل موسیقایی را همراه با طراحی‌های تصویری تشریح کرده است.
در کل، «موسیقی کبیر» اثری است جامع، هماهنگ با علوم نظری و موسیقی، و نشان‌دهنده نگرش فلسفیِ علمیِ فارابی درباره موسیقی که همچنان مرجعی ارزشمند برای پژوهشگران فلسفه موسیقی و تاریخ نظریه موسیقی محسوب می‌شود.
آپلود شده توسط:
Khwanirath
1404/06/16
1.webp)
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی کتاب موسیقی کبیر
حقیقتاً حلاوتی که در سرقت کتب از اینطرف و آنطرف و چپاندن آن در کتابناک است را تنها در دانلود غیرقانونی فیلم های مجاز می توان یافت که شوربختانه سالهاست از ترس آخرت، خود را از آن محروم کرده ام. می گویند که ("الْانْسانُ حَریصٌ عَلی ما مُنِعَ مِنْهُ") و احساس می کنم تنها مومنی نیستم که پیوسته با وسوسه ی درونی انجام آنچه از آن منع شده ام، سرِ ستیز دارم.
سالها پیش مقاله ای خوانده بودم و در آن اشاره شده بود که شادترین ساعات زندگی انسان ها، زمانی است که به ریش یکدیگر می خندند. اگر خداوند ما را طوری آفریده که ریشخند کردن سایر آفریدگانش، شنگولانه ترین دقایقمان را بسازد، می توان نتیجه گرفت که بهترین لحظه های ما، وقتی است که در حال انجام گناه و معصیتی هستیم؟ در این صورت محروم کردن ما از شیرین ترین اوقاتی که می توانیم برای خود بسازیم چه ضرورتی داشت؟ به قول ناصر خسرو: خدایا این بلا و فتنه از توست
اخیراً مقاله ی دیگری خوانده بودم که می گفت غیبت کردن، دلیل تکاملی دارد و نیاکان ما برای رشد جایگاه اجتماعی، غیبت را اختراع نمودند. بیراه نیست و امروز هم راه ترفیع در اداره جات مملکت جمشیدی، زدن پنبه ی رئیس و زیرآب مدیر و خالی کردن زیر پای همکار گرامی ست. حالا که ما قربانیان تکامل هستیم، در زمان محاسبه ی اعمالمان لحاظ خواهد شد؟
نمی دانم. ولی موسیقی کبیر را در سال 96 خواندم و هیچ از آن نفهمیدم.
اکنون که پس از سه روز بی خبری از وقایع به خاطر عوارض مسمومیت خوراکی به کتابناک سر زدم و پیامت را دیدم، حقیقتاً سطر به سطر این پیامت مرا در اندیشه ای عمیق غوطه ور کرد. امیدوارم که لطف و مهر پروردگار یکتا شامل حال شما و تمامی دوستان و نیز این بنده ضعیف باشد.