داستانهای کوتاه: افریقا، امریکای لاتین، آسیا

پیشگفتار:
... داستان شاید کهنه ترین شکل ادبی در دنیای ما باشد. هزاران سال روایت به صورت دهان به دهان و شفاهی از نسلی به نسل دیگر انتقال یافت و سپس به اشکال گوناگون از جمله بر لوحه های گلی و سنگ نبشته های ریز و درشت و بعد از کشف کاغذ هم بر روی پاپیروس و پوست حیوانات و در نهایت به صورت کپی و چاپ و امروزه به صورت دیچیتال و به صور مجازی دیگر انتقال می یابد.
امروزه با توجه به اینکه نه تنها فرم و مضمون و ساختار روایت دست خوش تغییر و تحول گشته، بلکه نحوه انتقال آن نیز، اما روایت همچنان در قالبهای متنوع گفته می شود و هنوز جزیی از نیازهای زندگی بشر امروزی محسوب می گردد. دلیل این نیاز شاید این است که داستان از دنیای و حوادثی برای ما حکایت می کند که از آن بی خبریم و برایمان جذاب و شنیدنی است. داستان چیزی برای گفتن دارد و گاه ذهن و روح ما را به نقطه ای لحظه ای از زندگی با دیدی دیگر می گشاید.
ادبیات آینه زندگی یک ملت است. از این طریق یک اروپایی می تواند بدون سفر به افریقا، آسیا و یا امریکای لاتین و یا برعکس آن به هر گوشه ی این کره خاکی و پر از حوادث سفر کند، ملتها را با ویژگی ها و آداب و طرز زندگی آشنا، فکر و احساس شان را بشناسد و به روابط انسانی آن ملتها پی برده و دردها شادی و باورهایشان را بشناسد و از درون با آنها زیست کند. چرا که نویسندگان و شاعران روح و روان یک ملت را ترسیم می کنند و توسط آثار آنهاست که می توان غم ها، ترس ها و آرزوهای ملتی را شناخت. چرا که ارقام و آمار و اخبار سیاسی نمی تواند بیانگر و منعکس کننده حقیقی روان اجتماعی ملتها باشد.
امید که با تهیه این مجموعه توانسته باشیم گامی هر چند کوچک در این امر برداریم این مجموعه درسال ۱۳۸۷ ترجمه اما بنا بر دلائلی برای نشر آن اقدامی صورت نگرفت.
مترجم