بی لنگر

کتاب «بی‌لنگر» رمانی از بهمن شعله‌ور است که به‌عنوان یکی از رمان‌های مهمش شناخته می‌شود. نسخه‌هایی از این اثر در خارج از ایران نزد ناشر Concourse Press منتشر شده‌اند (در برخی گزارش‌ها چاپ مربوط به فیلا‌دلفیا با تاریخِ نشر ۲۰۰۹ ذکر شده است).

از پیش گفتار:
«بی لنگر» به بهترین معنای کلمه رمانی است راست گرا (رئالیست) و در عین حال نمادین (سمبولیک). رمانی است راست گرا آنچنان که جنگ و صلح تولستوی رمانی است راست گرا. حماسه ملتی در لحظه ای تاریک از تاریخ خود؛ همچنان که حماسه خانواده ای در ژرفترین بحران خود. رمانی است نمادین آنچنان که کوه جادوئی توماس مان یا طاعون آلبر کامو رمان هایی هستند نمادین. رمانی است که سر و کارش با مفهوم نهائی ارزشها است، ارزش برای شخص همچنان که ارزش برای جامعه بشری که در آن میل غریزی شخص برای زنده ماندن با اسارت بشری و تعهدات خانوادگی و اجتماعی او در نبرد است. به پیشواز مقایسه با چنین رمانهایی می رود و از چنین مقایسه هائی سر افکنده بیرون نمیاید. حتی در سبک سازیهای ماهرانه و ظرافت و بازیگوشیهای زبانی خود، همچون آنهائی که در فصول بخش ششم به نمایش گذاشته شده بی لنگر یاد آور بهترین سنت های ادبی اروپانی است به پیش کسوتی استادانی چون جویس Joyce، بکت Beckett و ناباکف Nabokov.
موضوع اصلی داستان بسیار ساده است یک جوان انقلابی چپ گرا در کشوری با نظام استبدادی ناپدید شده است. احتمالا توسط پلیس مخفی دستگیرو شکنجه شده و به قتل رسیده است. امری بسیار پیش پا افتاده، پیشامدی که هر روزه بطور عادی در بسیاری کشورها روی می دهد اما در این مورد جوان انقلابی پسر رئیس دیوان عالی کشور و برادر زاده قائم مقام نخست وزیر کشور است که این یک خود زمانی یک انقلابی چپ گرا بوده است. برای نمک پاشیدن روی زخم به خانواده دستور داده شده که جار بزنند که جوان قربانی در یک تصادف اتومبیل کشته شده و بعد یک تابوت خالی را با کوس و کرنا و با حضور تمامی مخبرین روزنامه ها و نمایندگان رسانه های خبری دفن کنند تا شایعات مربوط به ناپدید شدن و دفن را خنثی سازند...