مرغ زار

رمان «مرغ‌زار» نوشته معصومه دهنوی، اثری درخشان در گونه اجتماعی با رگه‌هایی از فانتزی است که در تابستان ۱۴۰۴ منتشر شده است. داستان پیرامون کشتی‌گیر چهل‌ساله‌ای می‌گذرد که دوران اوج خود را پشت سر گذاشته و حالا با تنهایی، مرگ‌اندیشی و خاطراتی گنگ درگیر است. راوی به درون ذهن شخصیت اصلی نفوذ می‌کند و جهانی می‌سازد که در آن مرز میان واقعیت و خیال محو می‌شود. دهنوی با نثری شاعرانه و آمیخته به تاملات فلسفی، جهانی پدید آورده که هم ملموس است و هم گاه رویاگونه. داستان بازتابی از بحران هویت، ترس از پایان و تلاش برای بازسازی معنا در دل فراموشی و شکست است. اثر با وجود ساختاری ساده، مخاطب را درگیر لایه‌های پیچیده‌ای از احساس و تفکر می‌کند. روایت، خواننده را به سفری درونی می‌برد که در آن گذشته، حال و وهم در هم می‌آمیزند و تصویری نمادین از زیست انسان معاصر ارائه می‌شود. ترکیب فضای فانتزی با بستر اجتماعی، به داستان عمقی چندلایه می‌دهد که آن را از دیگر آثار مشابه متمایز می‌کند. «مرغ‌زار» را می‌توان روایتی دانست از کسی که در میانه نیستی و خاطره، به دنبال معنایی تازه برای زیستن می‌گردد.