جامعه خیلی مدنی

«جامعه خیلی مدنی» نوشته شاهرخ تندرو صالح کتابی‌ست که با زبانی طنز، گزنده و در عین حال هوشمندانه، پرده از لایه‌های پنهان زیست شهری و مناسبات اجتماعی در ایران برمی‌دارد. نویسنده در قالب داستانک‌هایی کوتاه، چیستان‌هایی کنایه‌آمیز و موقعیت‌هایی آشنا، جامعه‌ای را ترسیم می‌کند که در ظاهر، همه‌چیزش طبق اصول مدنیت پیش می‌رود؛ اما زیر این نقاب متمدن، واقعیت‌هایی نهفته که گاه مضحک‌اند، گاه تلخ و گاهی به‌طرز خطرناکی آشنا.
کتاب، تصویری کم‌حجم ولی پرجزئیات از تناقض‌های زندگی روزمره ما ارائه می‌دهد: از صف گرفتن برای گوشت گرفته تا نظام بروکراسی بی‌منطق، از هویت گم‌شده شهروندی تا تلاش عبث برای مطابقت با الگوهای رسمی «مدنیت». آن‌چه این اثر را خواندنی می‌کند، نه فقط نیش‌های طنز آن، بلکه لحظاتی‌ست که خواننده در میان خنده، مکث می‌کند و به این فکر می‌افتد که خودش هم بخشی از همین نمایش است.
«جامعه خیلی مدنی» کتابی نیست که به دنبال راه‌حل باشد؛ بلکه با شوخ‌طبعی‌اش نشان می‌دهد که شاید مهم‌تر از حل کردن معما، این است که بالاخره بفهمیم داریم در چه معمایی زندگی می‌کنیم. این اثر کوتاه اما تامل‌برانگیز، مناسب کسانی‌ست که به نقد اجتماعی علاقه دارند، از طنز فراتر از خنده لذت می‌برند و از روبه‌رو شدن با حقیقت‌های ظریف جامعه امروز، گریزان نیستند.