میان پرده: مجموعه شوخی مجلسی اساسی
نویسنده:
جمشید ارجمند
امتیاز دهید
از مقدمه:
لطیفه که فرنگی ها به آن انکدوت (Anecdote) و جوک (Joke) می گویند و ما مایلیم آن را خودمانی تر شوخی بنامیم، به شکل مستقل و امروزین خود دست کم از قرن هشتم هجری در تاریخ ادبیات و قطعاً در جامعه شوخ طبع و زیرک ما سابقه دارد. کمتر ایرانی ای ممکن است عبید زاکانی را نشناسد و با طنز عمیق و تاثیرگذار او در قالب لطیفه آشنا نباشد. لطیفه یا شوخی، فرم مستقل و موثری از طنز انتقادی و اجتماعی و یا طنز ناب است که معمولاً در شکل داستانی کوتاه، بسیار کوتاه و فشرده با مضمونی خنده آور در توصیف موقعیتی نامنتظر و متضاد با پیش ساخته های فوری ذهن شنونده یا خواننده ساخته و پرداخته می شود و بسته به موفقیت اش در بیان مقصود، رواج پیدا می کند. همین جا بگویم که این تعریف، نه جامع است و نه مانع. دامنه شکل لطیفه آن قدر گسترده است که به رغم کوتاهی چکیده وار آن به دشواری می شود چارچوبی معین برایش تعیین کرد. از طرفی، لطیفه آن قدر همگانی و رایج و محبوب و معروف است که خودش تعریف خودش است و نباید در ارائه تعریفی برای آن اصرار کرد...
لطیفه که فرنگی ها به آن انکدوت (Anecdote) و جوک (Joke) می گویند و ما مایلیم آن را خودمانی تر شوخی بنامیم، به شکل مستقل و امروزین خود دست کم از قرن هشتم هجری در تاریخ ادبیات و قطعاً در جامعه شوخ طبع و زیرک ما سابقه دارد. کمتر ایرانی ای ممکن است عبید زاکانی را نشناسد و با طنز عمیق و تاثیرگذار او در قالب لطیفه آشنا نباشد. لطیفه یا شوخی، فرم مستقل و موثری از طنز انتقادی و اجتماعی و یا طنز ناب است که معمولاً در شکل داستانی کوتاه، بسیار کوتاه و فشرده با مضمونی خنده آور در توصیف موقعیتی نامنتظر و متضاد با پیش ساخته های فوری ذهن شنونده یا خواننده ساخته و پرداخته می شود و بسته به موفقیت اش در بیان مقصود، رواج پیدا می کند. همین جا بگویم که این تعریف، نه جامع است و نه مانع. دامنه شکل لطیفه آن قدر گسترده است که به رغم کوتاهی چکیده وار آن به دشواری می شود چارچوبی معین برایش تعیین کرد. از طرفی، لطیفه آن قدر همگانی و رایج و محبوب و معروف است که خودش تعریف خودش است و نباید در ارائه تعریفی برای آن اصرار کرد...
آپلود شده توسط:
Booshvegg
1403/11/01
دیدگاههای کتاب الکترونیکی میان پرده: مجموعه شوخی مجلسی اساسی