قرائت فارسی و دستور زبان برای سال دوم دبیرستانها - سال ۱۳۳۵

از متن کتاب:
فضل خدای را که تواند شمار کرد؟ / یا کیست آنکه شکر یکی از هزار کرد؟
آن صانع قدیم که بر فرش کائنات / چندین هزار صورت الوان نگار کرد
ترکیب آسمان و طلوع ستارگان / از بهر عبرت نظر هوشیار کرد
بحر آفرید و بر و درختان و آدمی / خورشید و ماه و انجم و لیل و نهار کرد
الوان نعمتی که نشاید سپاس گفت / اسباب راحتی که نشاید شمار کرد
مسمار کوهسار به نطع زمین بدوخت / تا فرش خاک بر سر آب استوار کرد
اجزای خاک مرده، به تاثیر آفتاب / بستان میوه و چمن و لاله‌زار کرد
ز ابر آب داد، بیخ درختان میوه دار / شاخ برهنه، پیرهن نوبهار کرد
چندین هزار منظر زیبا بیافرید / تا کیست کو نظر ز سر اعتبار کرد
توحیدگوی او نه بنی آدمند و بس / هر بلبلی که زمزمه بر شاخسار کرد
بخشندگی و سابقه لطف و رحمتش / ما را به حسن عاقبت امیدوار کرد...