آیت الله العظمی حاج آقا حسین خادمی

به مناسبت چهلمین سالگرد درگذشت ایشان

از مقدمه:
۲۰ اسفند سال ۱۳۶۳، مصادف با ۱۸ جمادی الثانی سال ۱۴۰۵ق و ۱۱ مارس سال ۱۹۸۵م. روز درگذشت فقیه اصولی، مدرس بزرگ دروس خارج، رئیس حوزه علمیه و و رهبر دینی مردم اصفهان، آیه الله العظمی حاج سید حسین خادمی است. چند روز پیش، استاد بزرگوارم آیه الله حاج شیخ هادی نجفی ضمن یادآوری مناسبت فوق پیشنهاد کرد تا یادنامه ای را مشتمل بر نوشته های پیشینم، به یاد آن فرهیخته کم نظیر آماده کنم. امر استاد را اجابت کردم.
اگر بخواهم در میان روحانیت خاندان صدر، برترین مراجع، فقهاء و رهبران دینی جامعه را نام برم، زنجیره ای تشکیل خواهد شد متشکل از بیست شخصیت بزرگ که هر یک در زمان و مکان خود، تاثیرگذاری بلامنازع بودند. آیه الله العظمی حاج آقا حسین خادمی، بی شک یکی از این افراد استثنایی است. هم فقیهی عالی مقام بود بود در حد بزرگترین مراجع عصر خود، هم مدرسی متبحر و کارکشته که دهها مجتهد را تربیت نمود، هم رهبری دینی که هدایت مردم اصفهان را در سخت ترین روزهای ستم شاهی شجاعانه بر عهده داشت.
آنچه یادنامه حاضر به خوانندگان عزیز تقدیم می دارد، پس از مقدمه کوتاه پیش رو شرحی از زندگی، احوال، افکار آثار و زمانه آیه الله العظمی خادمی است. افزون بر این مباحث و به منظور تکمیل مطلب، ابتدا آیه الله العظمی سید صدرالدین عاملی و آیه الله سید ابوجعفر خادم الشریعه، پدربزرگ و پدر آیه الله العظمی خادمی، مختصراً معرفی شده اند. در انتها نیز دو فرزند روحانی و فرهیخته ایشان، آیات الله سید محمدعلی و سید محمد مهدی خادمی، همراه آثار مکتوب آن دو ،فاضلین به اختصار معرفی گردیده اند.
نتیجه آنکه ساختار یادنامه حاضر را یک مقدمه، دوازده یادداشت کوتاه و بلند، فهرست منابع و مراجع، به انضمام برخی تصاویر تاریخی آیه الله العظمی خادمی، تشکیل داده است...