کاغذ رنگی های مچاله شده (سه قاپ)

از متن کتاب:
پاسبان پست از خم کوچه ای باریک پیچید و زیر درخت پیر نارون خاک گرفته ای کنار پیاده رو خیابان شیر و خورشید بالاتر از چهارراه عباسی ایستاد و به تنه درخت تکیه داد و کلاهش را از سر برداشت و دستمال یزدی زرشکی رنگ نازکی از جیب شلوارش درآورد و عرق پیشانی و گردنش را پاک کرد و بعد با کلاهش صورت نمور گرمازده اش را باد زد و نگاه خیابان کرد.
خیابان خلوت بود. داغ بود. سایه بُخار قیر آسفالت سَراب کدر و خفه ای در انتهای خیابان خلوت ساخته بود. تک و توکی گاری چهارچرخه و درشکه با سر و صدای زنگوله و خرمهره ها که به سر و گردن یا بوها و اسبان درشکه ها آویزان بود، همراه با برخورد سم پایشان روی آسفالت داغ موسیقی مُرده و خواب آوری در آن گرمای بعد از ظهر تابستان به وجود آورده بود که به فاصله های دور از درون سراب بیرون می آمد و می گذشت و دور می شد و گاه‌گاهی کامیونی یا اتوبوسی با اتاقهای چوبی دست ساز ناله کنان در حالی که دود سیاه و غلیظی از اگزوزش بیرون می آمد، سراب آسفالت خیابان را به هم می‌‎زد و از درشکه ها و گاریها سبقت می گرفت و دود سیاهش اسبان را به عطسه می انداخت...