مراسم به نمایش درآوردن یک دیکتاتور

از متن کتاب:
این داستان را ما شخصیتهای روایت تعریف می کنیم که نشسته و فکرهامان را یکی کرده و شده ایم من! منی که در بیشتر اتفاقات ناظر بوده ام و گاه دخالتی کرده ام به اقتضای روزگار. شاید هم دورهم جمعشان کرده ام تا بنشینند خاطره هاشان را از به نمایش درآوردن یک دیکتاتور شرح دهند. اما مگر می شود اهل یک کشور گرمسیری بوده باشید و دشمن همدیگر، بعد در خلوت بنشینید سر یک موضوع حرف بزنید؟ نه محال است اما اگر واقعیت را کنار بگذاریم، می شود پذیرفت ما پنج شش نفر که نقشی در این ماجرا داریم میتوانیم فقط یک نفر باشیم. تنها حادثه ای ما را به موقعیتی این چنین کشانده است.
آیا هیچ شده حادثه ای برایتان پیش بیاید که علتش را ندانید؟ در چنین حالتی می شود پذیرفت که حوادث اغلب تابع قانون علیت نیستند، مثلا برای حضور در این ماجرا کافی بوده یک روز دیرتر یا زودتر متولد بشویم یا بجای این شهر، در آن شهر زندگی کرده و بجای الف با ب دوست شده باشیم. پس احتمال این که من و شما در موقعیتهای مختلف نقش واقعی یکی از این افراد را برعهده گرفته باشیم، بعید نیست...