تبعیض قانونی حقوق زن در ایران

مقایسه ای با اعلامیه جهانی حقوق بشر

از متن کتاب:
هر جا سخن از حقوق به میان می آید در محور آن آزادی و برابری قرار دارد "انسان آزاد" کلامی نو نیست. بسیاری از متفکران دورانهای قدیم و جدید از آن سخن بسیار گفته اند تا آنجا که دیگر لزومی به اثبات آن در این مختصر نمی باشد.
آزادی زندگی یا ادامه حیات و انجام آنچه برای بقاء لازم است، آزادی و حق مطالبه ما حصل کار (بمنظور رفع احتیاجات و همچنین رهائی از انقیاد و وابستگی)، آزادی استفاده از مواهب زندگی و آزادیهای مشابه با طفل متولد می شوند و او بمحض تولد، بعلت انسان بودن نه باعتبار جنس، رنگ، نژاد و یا سایر عوامل دارای این آزادی ها می باشد و هیچ کس مجاز به سلب آنها از دیگری نیست؛ ولی از آنجا که خواسته ها و تمنیات بشر در مورد استفاده از آزادی خود گاهی متناقض و مغایر با امیال دیگران و مخل آزادی آنها است و چنانچه هر یک از افراد جامعه بخواهد آنچه را که مایل است انجام دهد، بدون اینکه رعایت حقوق و آزادی سایرین را بکند، اغتشاش و ناامنی ایجاد خواهد شد، لذا جامعه بمنظور برقراری نظم و آرامش و تنظیم روابط مردم گاهی آزادی افراد را مقید و محدود می نماید و این محدودیت را با وضع قوانین و مقررات که بنفع تمام افراد می باشد، انجام می دهد. پس در واقع انسان در ازاء از دست دادن مقداری از آزادی انفرادی خود، از مزایا و آسایشهایی که جامعه باو می دهد برخوردار می شود. بنابراین هر فردی زمانی حق و آزادی دیگران را محترم می شمارد که جامعه بموجب قوانین و مقررات، دیگران را مکلف به رعایت حق و آزادی او نماید...