خلاصه کتاب شهریار

معرفی کتاب شهریار:
خلاصه کتاب «شهریار» (The Prince) کوتاه شده اثر تامل‌برانگیز «نیکولو ماکیاولی» (Niccolò Machiavelli)، فیلسوف و نظریه‌پرداز سیاسی ایتالیایی است که در سال ۱۵۱۳ نوشته شد و در سال ۱۵۳۲، پنج سال پس از مرگش، منتشر گردید. این کتاب که به لورنتسو دو مدیچی تقدیم شده، یکی از تاثیرگذارترین آثار در حوزه فلسفه سیاسی و علم سیاست است.
ماکیاولی در این کتاب با رویکردی واقع‌گرایانه و عمل‌گرایانه، به بررسی شیوه‌های کسب و حفظ قدرت سیاسی می‌پردازد. او برخلاف سنت پیش از خود که به آرمان‌شهر و حکومت مطلوب می‌پرداخت، دنیای سیاست را آن‌گونه که هست توصیف می‌کند، نه آن‌گونه که باید باشد. این نگاه عمل‌گرایانه و گاه بی‌رحمانه به سیاست، باعث شد تا واژه "ماکیاولیسم" به معنای سیاست ورزی بی‌اخلاق و فریبکارانه وارد فرهنگ سیاسی شود.

بخشی از کتاب شهریار:
«برای یک شهریار ضروری نیست که تمام خصلت‌های نیک را داشته باشد، اما بسیار ضروری است که به نظر برسد آن‌ها را دارد. حتی می‌توانم بگویم داشتن این خصلت‌ها و همیشه بر اساس آن‌ها عمل کردن زیان‌بخش است، اما به نظر رسیدن که آن‌ها را داری سودمند است. بنابراین، شهریار باید به نظر برسد که رحیم، وفادار به عهد، انسان‌دوست، درستکار و دیندار است - و واقعاً هم باید چنین باشد. اما باید ذهنش را چنان تربیت کند که اگر لازم شد بتواند این خصلت‌ها را تغییر دهد و خلاف آن‌ها عمل کند.
مردم همیشه درباره خصلت‌های نیک و بد شهریاران داوری می‌کنند، به‌ویژه درباره آن دسته از شهریارانی که در مقامی چنان بالا قرار دارند که نمی‌توان درباره‌شان به دادگاه شکایت برد. در میان مردم، تعداد کمی هستند که می‌توانند شهریار را از نزدیک لمس کنند، اما همه می‌توانند او را ببینند؛ بنابراین برای شهریار مهم است که در ظاهر آن صفاتی را داشته باشد که مردم می‌پسندند. چه بسا اگر اکثر مردم می‌دیدند که شهریار واقعاً چگونه است و چه می‌کند، نه آنچه به نظر می‌رسد، کمتر کسی حکومت او را می‌پذیرفت. زیرا اکثر مردم با چشم‌هایشان داوری می‌کنند تا با دست‌هایشان؛ همه می‌توانند ببینند اما تعداد کمی می‌توانند لمس کنند.»