موقعیت زن در روزگار باستان: تجربه ای برای زن امروز

از مقدمه
در طول هزاران سال زن در تاریخ جایگاهی گاه فرعی و گاه اصلاً نداشته است. این بقا دهنده سازنده تولید کننده برکت دهنده شادیبخش بوسیله مستبدان مذکر فلج گشته؛ مثل آبی گوارا و زلال مایه حیات اما به دلیل بودن و فراوانی کسی نه به اهمیت آن پی برده و نه درصدد یافتن سرچشمه آن بوده است. این موجود که طبق تفسیر نوشته های مردان؛ خدا او را برای آسایش مرد آفریده نسل به نسل محرومیتها را به همجنسان خود انتقال داده است.
مردان غافل از آنکه با ستم به زن، نیمه خود را ضایع کرده و زمینه ساز توطئه ها و آشوبها بوده اند؛ همیشه خود را فاتح و حتی بدلیل برتریهای خود بویژه در مشرق زمین از گذشته تا حال کلمات و افعال و دستور زبان را نیز از زنان جدا کرده اند. این مسئله تا آنجا پیش رفته که حتی بسیاری از مفسران دینی بنا به سنت مرد سالاری در کتب الهی دست برده و آنرا به نفع صنف خود تحریف کرده اند، به عنوان مثال در تفسیر نسفی سوره نساء، آیه ۵، آمده:
و مدهیت به بیخردان یعنی زنان و کودکان مالهایتان، که خدای تعالی گردانید آن را سبب ساختگی کار این جهان و آن جهان و بخورانیت شان و بپوشانیتشان و سخن نغزگوییتشان آداب شرع بیاموزانیت شان.
در حالی که در متن عربی آیه تنها کلمه جمع (السُّفَهَاء) (۱) آمده و آیا منظور خدا از کلمه سفاء زنان بوده است؟...