نقد آثار نمایشی (سینما و تئاتر)

نقد آثار:
خانه سیاه است / (فروغ فرخزاد)
زیر درختان زیتون / (عباس کیارستمی)
پاسخ به یک انتقاد
مرجان مانی و چند مشکل کوچک (نیلوفر بیضائی)
گال (ابوالفضل جلیلی)
گل سرخی از آفریقا (امیر رازی)
بوی خوش عشق (هوشنگ توزیع)
واقعه قتل امیرکبیر (اکبر یادگاری)

از نقد خانه سیاه است:
اولین بار که فیلم «خانه سیاه است» را دیدم سال ۱۳۴۹ بود و من در سال سوم یک مدرسه سینمائی درس می خواندم و عجیب بود که در آن سه سال تحصیل، با آن همه کنکاش و کرم کشی که ما در کار فیلم داشتیم، من حتی یک کلام هم درباره این که فروغ سینماگر بوده نشنیده بودم. من فروغ را فقط به عنوان یک شاعر می شناختم، آن هم یک شاعر فوق العاده و شگفت انگیز ولی تصور هم نمی کردم که او فیلمی ساخته باشد و وقتی فیلم را دیدم دچار ناباوری و حیرت شدم و فکر کردم اگر فروغ زنده می ماند، قطعاً سینماگر پرقدرتی در عرصه جهانی می شد. فروغ در سال ۱۳۴۱ وقتی که این فیلم را ساخت ۲۸ ساله بود و این شگفت آور است. یادم هست که ما بیش از سه ماه روی این فیلم کار کردیم. معلم تحلیل فیلم ما آربی آوانسیان بود. آربی آدم هنرمند و با سوادی بود و در کنار فرغ غفاری، هوشنگ بهارلو، فریدون رهنما و هژیر داریوش تیم معلمهای درجه یک مدرسه ما را در زمینه سینما تشکیل می داد...