۴ دهه

این متن ، بهار فصل اول کتاب «تئاتر قرن بیستم» نوشته Bamber Gascoigne است که از زبان اصلی - انگلیسی به فارسی درآمده است.

از متن کتاب:
نسل بعد از جنگ کاملا حق داشت سرخورده باشد. جنگ برای ختم جنگ عبث و دردناک بود و حتی اعلام مفاد معاهده ی ورسای نیز نتوانست چیزی از جنگ بودن جنگ بکاهد. علیرغم حیرت و نفرت افراطیون، نظام کهن سرمایه‌داری در تمام کشورها به جز روسیه از جنگ جان سالم به در برد. بدین ترتیب، دیگر بار راه افراط (در فقر و مکنت، هر دو) و تفریطی که جنگ جلوی آن را موقتا گرفته بود، گشوده شد. افراطیون آلمانی، از جمله ارنست تولر نمایشنامه نویس معروف، به خاطر دست داشتن در شورش ۱۹۱۹ مونیخ در زندان بودند. همقطاران آمریکائی آنان که برای به دست آوردن نسبی سوسیالیز ، به «وودرو ویلسون» امید بسته بودند، با پیروزی «هاردینگ» جمهوریخواه در انتخابات ۱۹۲۰، مجبور به نظاره گردش چرخهای عظیم اقتصاد سرمایه‌داری شدند. دیری نپایید که رفاه اقتصادی بی سابقه ای پدیدار گردید روشنفکران چون پزشکانی بودند که آرزوی جراحی مریض را در دل می پرورانیدند، در حالی که مریض خودسر، روز به روز به نظر سالم تر می رسید...